ΑΡΘΡΟ

Του Γ.Κ. Χατζόπουλου

τ. Λυκειάρχη

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Σας παρακαλεί θερμά η ταπεινότητά μου ως πολίτη της μαρτυρικής Δράμας να αφιερώσεις ελάχιστα λεπτά από τον πολύτιμο χρόνο σου για την ανάγνωση της επιστολής.

Ορθώς πράττεις και θωρακίζεις ένοπλα την πατρίδα μας εφαρμόζοντας τη ρήση των Λατίνων Si pacem vis, bellum para. Μη λησμονείς όμως και τη ρήση του μεγάλου Λατίνου ποιητή Ορατίου: «Το αγροίκον Λάτιον υπέταξε, δια των όπλων την Ελλάδα, υπετάγη όμως από αυτήν δια του πνεύματος».

Η μικρή σε έκταση Ελλάδα εξακολουθεί να κυοφορεί και να ανδρώνει κορυφαίες μορφές της επιστήμης και του πολιτισμού.

Δυστυχώς ελάχιστες από τις μορφές αυτές παραμένουν στη γενέτειρά τους. Στρατιά από αυτές παίρνει άκουσα τον δρόμο του μισεμού, χωρίς να ρίχνει πέτρα πίσω της.

Ο νους και η ψυχή της είναι στενά δεμένη με τον τόπο, όπου πρωτοείδε το ζωογόνο φως του ήλιου. Και κάθε φορά, που τους δίδεται η δυνατότητα έρχονται, έστω για λίγο χρόνο, ως ευλαβείς προσκυνητές της πολλάκις αιματοβαμμένης γης τους.

Μου είπε, πριν χρόνια μαθητής μου, που διαπρέπει στο ιερό τέμενος του Ασκληπιού στην Εσπερία, όταν τον ρώτησα πώς νιώθει μακριά από την Ελλάδα, το ακόλουθο ειλικρινά συγκινητικό: «Η Ελλάδα είναι ένα βαλιτσάκι που το κουβαλώ μαζί μου παντού και πάντοτε!».

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Στείλε ένα ειλικρινές προσκλητήριο σ’ όλους αυτούς, που, ενώ διακρίνονται έξω από τα ελλαδικά σύνορα και απολαύουν υψηλή εκτίμηση λειτουργώντας ως συνειδητοί λειτουργοί της επίζηλης παιδείας, δεν αποβάλλουν από το DNA τους το σύνδρομο του πολύπλαγκτου Ιθακήσιου βασιλιά Οδυσσέα.

Αυτούς τους αιώνιους Οδυσσείς φέρε τους στα αγιασμένα και μυρωμένα χώματα της γαλανής τους πατρίδος.

Στελέχωσε μ’ αυτούς τα ιερά τεμένη της παιδείας για να φωτίσουν σε παγκόσμιο επίπεδο την ανθρωπότητα.

Και μη λησμονείς ότι αυτές οι κορυφαίες μορφές έλαβαν την καθαρή γνώση της επιστήμης στα τεμένη της ελληνικής παιδείας. Κι ύστερα έγιναν τα αποπαίδια και με βαθιά πικρία πήραν των ομματιών τους για τις αφιλόξενες πατρίδες, που, ενώ και σ’ αυτές βγαίνει ήλιος, όμως δεν ζεσταίνει ψυχές.

Τι πιο μεγάλη τιμωρία για όλα αυτά τα παιδιά της Ελλάδος, που ενώ γεύονται τιμές και πλούτη από τους αλλοεθνείς, δεν έχουν όμως τη ψυχή στητή κι ολόρθη. Τους λείπουν τα άγια χώματα της Ελλάδος.

Ουδέν γλυκύτερον της πατρίδος τόνιζαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Και είχαν απόλυτο δίκιο. Θυμήσου, κύριε Πρωθυπουργέ, τα λόγια του μεγάλου πρωταγωνιστή της εθνικής παλιγγενεσίας στρατηγού Μακρυγιάννη: «Δέχομαι να μου βγάλουν και τα δυο μου μάτια, αρκεί να πάει μπροστά η πατρίδα μου. Αυτή μπορεί να με τρέφει και τυφλό ακόμη!».

Θα σε παρακαλέσω, κύριε Πρωθυπουργέ, να με ανεχθείς. Θα σου απευθύνω κι άλλη ή και άλλες επιστολές. Είναι καιρός να σταματήσεις την αιμορραγία των επιστημόνων. Έχεις χρέος!