ΑΡΘΡΟ
Του Βασίλειου Μελαδίνη
Αρχιτέκτονα Χωροτάκτη
Ο λογαριασμός της ΔΕΗ Μαρτίου 2015 που ήρθε, ήταν εκκαθαριστικός. Η χρέωση ήταν 571,00 €. Από αυτά, τα 96,99 αφορούσαν κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος και άρα μόνο το 17% του λογαριασμού, ενώ τα υπόλοιπα 474,01 € ήταν χαράτσια και μάλιστα «για πρώτη φορά αριστερά»!
Θέλησα να καταλάβω τι ήταν αυτό που μου συνέβη, πήρα το γραφείο του Προέδρου της ΔΕΗ. Μίλησα με την κ. Κ. Γιακουμοπούλου, που δεν γνώριζε και με παρέπεμψε στην «εμπορική εκμετάλλευση», αν δεν κάνω λάθος στο τίτλο, μια εσωτερική υπηρεσία της ΔΕΗ όπου προϊσταμένη είναι η κ. Αμανατίδου, που έλειπε στο εξωτερικό και μίλησα με την κ. Τσέρτου. Και η κυρία αυτή δεν ήξερε τίποτα και με παρέπεμψε στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ)! Άκρη δεν έβγαζαν και έτσι πήρα το γραφείο του Υπουργού κ. Λαφαζάνη. Μίλησα με μια κυρία που δεν μου είπε το ονοματάκι της και που με ενημέρωσε πως κάποτε θα έρθει νόμος για κατάργηση των χαρατσιών που επέβαλε η ΡΑΕ και θα υπάρξει συμψηφισμός του ποσού σε μελλοντικούς λογαριασμούς. Εγώ όμως τώρα έπρεπε και όφειλα να πληρώσω!
Για παρηγοριά, του ότι έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι μου και κανείς δεν φαινόταν πρόθυμος να τον σηκώσει, ανέλυσα το λογαριασμό στα επιμέρους χαράτσια που περιελάμβανε, και έτσι είχαμε:
Χαράτσι πρώτο: Ανατρέχοντας στους λογαριασμούς της ΔΕΗ για το 2014, ανακάλυψα ότι στα ενδιάμεσα δίμηνα, που ο λογαριασμός είναι έναντι, πλήρωσα από 58 έως 75% του συνόλου της κατανάλωσης του τετραμήνου προκαταβολικά. Δηλαδή μέσω των «έναντι» λογαριασμών προκατέβαλα, υποχρεωτικά, από 16 έως 50% για το ηλεκτρικό ρεύμα που θα καταναλώσω στο δεύτερο δίμηνο του τετραμήνου! Αλήθεια σε ποια χώρα επιτρέπεται, σε εισηγμένη εταιρεία στο χρηματιστήριο, να εισπράττει, προκαταβολικά αντίτιμο για αγαθά που παράγει και θα καταναλωθούν υποχρεωτικά από το σύνολο των πολιτών, αφού είναι μονοπώλιο;
Χαράτσι δεύτερο: Οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), που σε μια χώρα με ήλιο και αέρα, όσο καμιά άλλη στην Ευρώπη, θα έπρεπε να είναι ευλογία για την οικονομία, κατάντησε εφιάλτης για τον καταναλωτή γιατί δεν έχει αναπτυχθεί αφού δεν το επιτρέπουν οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ, οι πολιτικοί τους φίλοι, και οι τοπικοί άρχοντες – νεοτσιφλικάδες. Έτσι η ενέργεια που παράγεται από τις ΑΠΕ πωλείται υποχρεωτικά στη ΔΕΗ, αφού είναι μονοπώλιο. Στη συνέχεια το πουλάει σε εμάς μέσω του τιμολογίου κατανάλωσης και θα έπρεπε να έχει κέρδος από αυτή την εκμετάλλευση αλλά επειδή δεν της φτάνουν τα λεφτά για να εξυπηρετήσει τις συμβατικές υποχρεώσεις της με τις ΑΠΕ (αλήθεια ποιος έβαλε την υπογραφούλα του;), μας φορτώνει ένα έξτρα κόστος που ανάμεσα στο 2008 – 2013 αυξήθηκε κατά 119%!
Χαράτσι τρίτο: Το 80% του ποσού που πληρώνουμε για τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας, πάει για την ανεξάρτητη ηλεκτροδότηση των νησιών από τοπικές μονάδες παραγωγής. Αυτό συμβαίνει γιατί ακόμα δεν έχουν συνδεθεί τα νησιά με καλώδια παροχής ενέργειας με την ηπειρωτική χώρα! Ακούει κανείς; Πληρώνουμε δηλαδή για τη Μύκονο, τη Σαντορίνη, την Κρήτη, τη Ρόδο! Ποια σκοτεινά και ανάλγητα συμφέροντα εμποδίζουν τόσα χρόνια την πραγματοποίηση της σύνδεσης;
Χαράτσι τέταρτο: Το υπόλοιπο 20%, από το τρίτο χαράτσι δίδεται για την κάλυψη του Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου. Δηλαδή η ΔΕΗ εμφανίζεται ως ευαίσθητη και κοινωνικά προσφέρουσα, με τα δικά μας λεφτά! Πλήρης πλαστοπροσωπία! Τίμιο θα ήταν για τη ΔΕΗ να έκανε κοινωνική πολιτική με χρήματα από τα κέρδη της, την κατάργηση της συνδικαλιστικής χρηματοδότησης, την κατάργηση των παχυλών μισθών και των μη ανταποδοτικών εφάπαξ των εργαζομένων της. Θα μου πείτε ότι ονειρεύομαι. Ξέρω, όσο είναι κρατικό μονοπώλιο και η Ε.Ε. επιτρέπει στη χώρα μας να τρέφει αυτό το τέρας, κάθε υπόθεση που κάνω μοιάζει με ουτοπία.
Χαράτσι πέμπτο: Πληρώνουμε για το «Ελληνικό Σύστημα Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας» (ΑΔΜΗΕ) και το «Ελληνικό Σύστημα Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας», η σημερινή (ΔΕΔΔΗΕ). Μας υποχρεώνουν λοιπόν να πληρώνουμε για πάντα, ξανά και ξανά, για εγκαταστάσεις που έχουν κατασκευασθεί από δημόσιες επενδύσεις, δηλαδή με δικά μας λεφτά και όχι από τα κέρδη της ΔΕΗ! Ο μόνος τρόπος να γλυτώσουμε είναι να ιδιωτικοποιηθούν τα δίκτυα, κάτι που λυσσαλέα πολεμούν διαχρονικά οι κυβερνήσεις και συνδικαλιστές, στο σύνολό τους.
Μαθαίνω λοιπόν, εγώ, ο καθημαγμένος και ληστεμένος πολίτης, από την ίδια μου τη χώρα, πως οι κρατούντες μπορούν να με ισοπεδώσουν ακόμα περισσότερο προς δόξαν του αδηφάγου και δικτατορικού Δημόσιου τομέα, και ενώ μπορούν δεν πράττουν ποτέ το δίκαιο για εμάς.
Αυτά διατύπωνα τη μαύρη περίοδο του 2015 με 2019, σαν να γνώριζα τι θα επακολουθούσε! Όμως η πραγματικότητα, ως συνήθως, ξεπέρασε τη φαντασία μου.
Αυτοί που πίεζαν τις χώρες της Ε.Ε. για χρόνια, να ψηφίσουν το νόμο της σύνδεσης της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος με αυτή του φυσικού αερίου, γνώριζαν ήδη από το 1991 πως η δημιουργία της ανεξάρτητης Ουκρανίας ήταν εκ προοιμίου προβληματική, αφού περιέλαβε στην κυριαρχία της και εδάφη που της παραχωρήθηκαν χαριστικώς κατά την περίοδο της ΕΣΣΔ, με εγκλωβισμένες εντός τους εχθρικές προς αυτήν εθνότητες, και θα έφθανε κάποια μέρα που θα τα διεκδικούσε με κάθε τρόπο η Ρωσία, ακόμα και με πόλεμο. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα, πρωτόγνωρο γενικό πληθωρισμό και τερατώδη αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου στην Ε.Ε. αφού, χάρη στα παιχνίδια της Γερμανίας, είχε πλέον η Ε.Ε. πλήρη εξάρτηση από το Ρωσικό αέριο. Ήταν αυτό που θα έδινε και τα μυθικά κέρδη στις εταιρείες παραγωγής και διανομής ηλεκτρικού ρεύματος στην Ε.Ε.!
Έτσι, πριν μας αφήσει χρόνους η «για πρώτη φορά αριστερά», ψήφισε τη σύνδεση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος με την τιμή του φυσικού αερίου. Αλλά και αυτό ήταν από αυτά που ή δεν κατάλαβαν ή τους «διέφυγαν» εντέχνως! Με τον νόμο δε 4512/2018 πρόλαβαν και ψήφισαν αυτό που απετέλεσε το ορόσημο για την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας, κάτι που είχαν ξεκινήσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις αλλά κατέληξε και αυτό ως μια αναπτυξιακή καρικατούρα, αφού όπως θα δούμε τα χαράτσια, «ανανεωμένα», πέρασαν στους νέους παρόχους! Απόδειξη ο τελευταίος εκκαθαριστικός λογαριασμός της elpedison που μου ήρθε.
Πληρώνουμε το αιώνιο παράνομο χαράτσι υπέρ της ΕΡΤ. Πληρώνουμε για τα δίκτυα μεταφοράς (ΑΔΜΗΕ) και διανομής (ΔΕΔΔΗΕ), που είναι ακόμα στο δημόσιο, πιθανόν για να έχουν λεφτά να δίνουν μη ανταποδοτικές συντάξεις. Πληρώνουμε την «Κοινή Ωφέλεια» που μόνο τον συνεπή καταναλωτή δεν ωφελεί. Πληρώνουμε τέλος το εξοργιστικό χαράτσι για την ΕΤΜΕΑΡ! Τι είναι αυτό; Είναι Ειδικό Τέλος Μείωσης Εκπομπών Αερίων Ρύπων. Έτσι μετονομάσθηκε το Ειδικό Τέλος Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας με το νόμο 816/2014 και αποτελεί τη συνεισφορά όλων των πολιτών στη προώθηση της «πράσινης ενέργειας»! Πράσινα άλογα λέω εγώ! Γιατί; Γιατί πιστεύω ότι τα χρήματα αυτά είναι η συνεισφορά των πολιτών για αυτούς που θα στήσουν ανεμογεννήτριες και ηλιακά πάνελ με δικά μας λεφτά και θα βγάλουν εκατομμύρια ευρώ.
Έλεος βρε φεουδάρχες!
Όταν το 2022 το διάδοχο κόμμα στην εξουσία της χώρας ήταν η Ν.Δ., ξέσπασε ο πολυπόθητος και πολύτιμος, για τις ΗΠΑ πόλεμος ή εισβολή στην Ουκρανία! Τα έχασαν εδώ στη μικρή επαρχία της Ευρώπης και δεν πρόκαναν να καταλάβουν τι μας χτύπησε! Παρόλα αυτά μετά τον αρχικό πανικό επέβαλαν φορολογία 90% στα υπερκέρδη των παρόχων κάτι που ασθμαίνοντας εφήρμοσε και η «κραταιά» υπόλοιπη Ε.Ε.. Όλοι πιστέψαμε ότι το μέτρο θα χρησιμοποιείτο ως εργαλείο και για τον έλεγχο του γενικού πληθωρισμού που διογκώθηκε. Περιμέναμε ακόμη ότι θα καταργούσαν και τον ηλίθιο νόμο της σύνδεσης των τιμών που περιγράψαμε ή θα προσπαθούσαν να ακυρωθεί κεντρικά σε ολόκληρη την Ε.Ε.. Όμως περιμέναμε μάταια και για τα δύο.
Τα δελτία των ανυπόληπτων ΜΜΕ μετά τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες και την πιπεράτη «Κασελακιάδα» επέστρεψαν στο απολύτως μονοθεματικό αλλά εύπεπτο θέμα του κόστους ζωής, του τιμάριθμου, της ακρίβειας. Κουβέντα για την άθλια δομή αυτού του κράτους και των ανίκανων κεντρικών κυβερνήσεων που μας αφήνουν ανυπεράσπιστους απέναντι στη σπέκουλα της αισχροκέρδειας όλων τους. Βέβαια μια τέτοια παρηγορητική και υποστηρικτική θέση δεν παράγει δυστυχία, αλλά ελπίδα και αυτό δεν είναι από τα ζητούμενα της δημοσιογραφίας. Είναι;
Και όμως υπάρχει ελπίδα, όχι κατακεραυνώνοντας τους έρημους, αλλά προτείνοντας συγκεκριμένη λύση. Όσο και αν η πρόταση θεωρηθεί ανεφάρμοστη από τους «ειδικούς» του δημοσίου, εγώ που είμαι παιδί του ιδιωτικού τομέα, έχω να πω ότι αυτό που προτείνω, όχι μόνο γίνεται, αλλά είναι και η μοναδική λύση στην ηλεκτρονική μας εποχή.
Το κράτος, με τη βοήθεια του ιδιωτικού τομέα και των πανεπιστημίων (που έχουμε σαΐνια για αυτή τη δουλειά) θα δημιουργήσουν σύστημα αλγορίθμων κόστους και τελικής τιμής καταναλωτή που θα περιλαμβάνει και το «εύλογο κέρδος», για κάθε τρόφιμο, παροχή ενέργειας, καύσιμα, μετακινήσεις και υπηρεσίες. Ο αλγόριθμος θα είναι μοναδικός για κάθε είδος, και θα μπορεί να ενημερώνεται αυτόματα για τις παραμέτρους του κόστους παραγωγής του (π.χ. τιμή αερίου, καυσίμων κτλ.). Η αρχή θα γίνει από τα είδη πρώτης ανάγκης και μέσα σε μία σεζόν μπορεί να ολοκληρωθεί ακόμα και για τα φάρμακα. Το πρωτότυπο είναι πως δεν θα υπάρχει κανένα πλαφόν τιμής ή κέρδους. Ο καθένας θα πουλάει τα προϊόντα του στην τιμή που θέλει, γνωρίζοντας τις τιμές καταναλωτή της κεντρικής κυβέρνησης. Εάν τώρα για παράδειγμα ένα προϊόν έχει περιθώριο μικτού κέρδους, από τον υπολογισμό του αλγορίθμου 25% και βρεθεί επιχείρηση να το πουλά με 30% μικτό κέρδος, τότε αυτό το +20% υπερκέρδος δεν θα επιφέρει μεν κανένα πρόστιμο ή διοικητική ποινή, αλλά στο τέλος του χρόνου θα σημαίνει αύξηση του συντελεστή φορολογίας του κατά το 1/2 του υπερκέρδους, δηλαδή 10% που θα μπαίνει στο συνολικό ετήσιο τζίρο της επιχείρησής του, χωρίς δυνατότητα προσφυγής στα δικαστήρια.
Το μέτρο θα αίρεται όταν η αγορά θα ομαλοποιείται και ο πληθωρισμός, όχι ο γενικός, αλλά ενός εκάστου τμήματος της αγοράς ξεχωριστά θα κατεβαίνει κάτω από τον Μ.Ο. της Ε.Ε.
Αν τα προτεινόμενα φαίνονται σε κάποιους αντιδημοκρατικά, αυστηρά, παράλογα και άδικα, να πάτε να το πείτε στον παππού και τη γιαγιά με τα 600 ευρώ σύνταξη τον μήνα. Αν ρωτάτε αν μπορεί να γίνει, σας λέω πως ναι. Έχει δουλειά αλλά γίνεται. Μια πολύ μικρή γεύση πήραμε όταν προσπάθησαν να διορθώσουν τις πομπές και τις ανοησίες που είχαν υπογράψει μέσω του συντελεστή 90% φορολόγησης των υπερκερδών και την αναστολή του συγκεκριμένου νόμου που αναφέραμε. Είναι λοιπόν θέμα πολιτικής βούλησης και μόνον!
Όσον αφορά τον τομέα του φαρμάκου που παρουσιάζεται αδικαιολόγητη έλλειψη στην Ελληνική αγορά λόγω ανεξέλεγκτων εξαγωγών προς χώρες που πωλούν πιο ακριβά τα φαρμακευτικά τους προϊόντα, η πρόταση είναι απλή και εύκολη. Τοποθετήστε από τρεις δημοσίους υπαλλήλους, με το αντίστοιχο γνωστικό αντικείμενο, σε κάθε φαρμακαποθήκη της χώρας. Συνδέστε τους, σε πραγματικό χρόνο, με τον ΕΟΦ, τα Υπουργεία Εμπορείου, Οικονομικών, Υγείας και όποιον άλλο συναρμόδιο θέλετε. Οι κομισάριοι αυτοί θα είναι υπεύθυνοι για την απόλυτη επάρκεια των φαρμάκων που παράγονται στην Ελλάδα. Επίσης θα ελέγχουν περίεργες αγορές τεραστίων ποσοτήτων φαρμάκων που διενεργούνται σε φαρμακεία αδικαιολόγητα. Εάν και εφόσον οι αποθήκες ανταποκρίνονται στις ανάγκες της Ελληνικής αγοράς θα επιτρέπεται στις ίδιες και στις φαρμακοβιομηχανίες να κάνουν ελεύθερα εξαγωγές, και μόνο μετά τη σύμφωνη γνώμη των κομισάριων. Όποιος θελήσει να καταφύγει στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια θα πρέπει να γνωρίζει ότι υπάρχουν τρόποι αυτό να γίνει ένα δυσάρεστο, χρονοβόρο και πολύ ακριβό σπορ!
Θα κατσουφιάσουν πολλοί με αυτά που λέω, θα χαμογελάσουν όμως οι συνταξιούχοι. Θέλω να σας πω ακόμη πως αυτή είναι η έννοια του φιλελεύθερου πολιτεύματος, όπου δεν απαγορεύεις τίποτα, όμως έχεις κανόνες και πραγματική προστασία για τους αδύναμους.