ΑΡΘΡΟ

Του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου

Δικηγόρου

Γραμματέα της Ν.Ε. Δράμας της ΔΗΜΑΡ

Προφανώς και δεν πρέπει να προσεγγίζουμε τις διαφορετικές απόψεις στο «Μακεδονικό Ζήτημα» με θεωρίες περί εθνικιστών – πατριδοκάπηλων που συρρέουν σε συλλαλητήρια ή από την άλλη πλευρά προδοτών που στο στόχο μιας ρεαλιστικής – εφικτής λύσης είναι έτοιμοι να πουλήσουν τα ιερά και όσια της φυλής.

Γιατί μεταξύ των πρώτων βεβαιότατα υπάρχουν και μυριάδες απλών ανθρώπων που διαπνέονται από γνήσια πατριωτικά αισθήματα και μεταξύ των δεύτερων υπάρχουν χιλιάδες γνήσιοι πατριώτες που ίσως διαβλέπουν ορθά το αληθινά εθνικό μας συμφέρον.

Θα ανέμενε όμως από την κάθε λογής ηγεσία (πολιτική, αυτοδιοικητική, θρησκευτική διανόηση) να έχει τις γνώσεις και την ικανότητα, αλλά και την τόλμη και παρρησία αφενός μεν να αντιληφθεί το αληθινό – πραγματικό εθνικό μας συμφέρον και αφετέρου να καθοδηγήσει ορθά το λαό και όχι να παρασυρθεί από αυτόν μόνο και μόνο για να κερδίσει την εύνοιά του.

Έτσι και όπως πολύ χαρακτηριστικά αναφέρει και ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Γιέηλ Στάθης Καλύβας στο βιβλίο του «Καταστροφές και Θρίαμβοι», η χώρα μας έζησε μεγάλες καταστροφές, αλλά τις ξεπέρασε επιτυχώς και βίωσε μετέπειτα θριάμβους.

Τελικώς οι καθοριστικές αποφάσεις – επιλογές που σημάδεψαν την πορεία του λαού μας και του έθνους μας και σηματοδότησαν την επιτυχή διαδρομή της κρατικής μας οντότητας αποδείχθηκε ότι ήταν ιστορικά σωστές. Έτσι για παράδειγμα συνταχθήκαμε και στους δύο παγκοσμίους πολέμους με τη σωστή πλευρά. Το ίδιο πράξαμε και στους Βαλκανικούς Πολέμους.

Επισήμως και ορθά δεν αναμιχθήκαμε στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, στους εμφύλιους πολέμους αυτής και δεν μοιράσαμε με τη Σερβία το «κρατίδιο των Σκοπίων», όπως τότε είχε προταθεί από τον Μιλόσεβιτς στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.

Τέλος με την επιμονή του Κωνσταντίνου Καραμανλή ενταχθήκαμε και ορθά στην τότε ΕΟΚ, παρά την λυσσαλέα αντίδραση σύμπασας της τότε αριστερής αντιπολίτευσης Πα.ΣΟ.Κ. και Κ.Κ.Ε. (σημ. όπου κι εγώ τότε ανήκα), πλην του Κ.Κ.Ε. εσωτερικού που υπό την ηγεσία του Λεωνίδα Κύρκου προς τιμήν τους υπερασπίστηκαν την εθνικά σωτήρια αυτή επιλογή.

Η Ιστορία απέδειξε ότι οι πατριώτες τότε Ράντοβαν Κάραζιτς, Ράτκο Μλάντιτς και Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς (σημ. και στη χώρα μας έτσι τους αποκαλούσαμε, τους είχαμε «εικονίσματα» και πολλοί πήγαν να πολεμήσουν δίπλα τους) παρέσυραν ως ηγέτες τους συμπατριώτες τους σε αν μη τι άλλο λανθασμένες επιλογές, με αποτέλεσμα τη συντριπτική και ντροπιαστική ήττα συνοδευόμενη από καταγγελίες και καταδίκες για εγκλήματα πολέμου, την καταστροφή, την εξαθλίωση και την απομόνωση του λαού τους από τη διεθνή κοινότητα. Η Σερβία ποτέ πια ή για πολλές δεκαετίες δεν θα μπορέσει να αποκτήσει την παλιά της αίγλη και ποτέ πια δεν θα ανακτήσει τα εδάφη που έχασε σε εκείνους τους αιματηρούς πολέμους.

Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει ποτέ να πολεμάς, να αγωνίζεσαι για τις αξίες σου, για την ηθική, το δίκιο, ακόμη κι αν είναι ένας αγώνας χαμένος ίσως εκ των προτέρων. Και τότε αδίκως αγωνίσθηκαν ο Λεωνίδας και οι 300; Αδίκως το 40 πολεμήσαμε τους Ιταλούς και τους Γερμανούς, αφού γνωρίζαμε πως θα χάναμε τον πόλεμο;

Όχι, αν έχεις το δίκιο με το μέρος σου αγωνίζεσαι, αν θα σε καταγράψει ως ηθικό νικητή η ιστορία, αν θα είναι περήφανοι για σένα οι απόγονοί σου, πολεμάς!!!
Αρκεί, όπως προλέχθηκε, να μπορείς να προβλέπεις το πραγματικό εθνικό σου συμφέρον, το αληθινά ηθικό και το δίκιο!!!

Αν λοιπόν είσαι αντικειμενικός θα πρέπει να παραδεχτείς ότι:

-αυτό το «κράτος των Σκοπίων» το κράτος – «μαξιλάρι», όπως λέγεται στη διπλωματική – στρατιωτική γλώσσα, το χρειαζόμαστε, γιατί δεν θέλουμε στα βόρεια σύνορά μας ούτε μια μεγάλη Βουλγαρία, ούτε μια μεγάλη Αλβανία

-αυτό το κράτος εντός της Γιουγκοσλαβίας υπήρχε ως Δημοκρατία της Μακεδονίας για δεκαετίες δίχως τις δικές μας ουσιαστικά διαμαρτυρίες

-συνεχίζει να υπάρχει εδώ και πάνω από 25 χρόνια ως πρώην Δημοκρατία της Μακεδονίας

-ήδη 140 χώρες του πλανήτη και 3 από τις 5 χώρες του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ το έχουν αναγνωρίσει με το όνομα «Μακεδονία»

-μπορεί να είμαστε το ισχυρότερο κράτος, αλλά παρά τις πιέσεις μας σε διεθνείς οργανισμούς και το εμπάργκο που επιβάλλαμε δεν καταφέραμε να τους γονατίσουμε, αντίθετα μετά τον ρεαλιστή και διαλλακτικό Γκλιγκόροφ, με τον οποίο και θα μπορούσαμε πριν από 25 χρόνια να βρούμε συμβιβαστική λύση, είχαν επικρατήσει έως πρόσφατα οι εθνικιστές

-όλες οι πολιτικές δυνάμεις στη χώρα μας γνωρίζουν και κατανοούν ότι το πέρασμα του χρόνου λειτουργεί σε βάρος μας, πως διεθνώς δεν μπορούμε να πετύχουμε την απόλυτη διπλωματική «νίκη» και πως μόνο μια σύνθετη ονομασία είναι εφικτή

-για το λόγο αυτό άλλωστε στο Βουκουρέστι εδώ και χρόνια η τότε Κυβέρνηση της Ν.Δ., αλλά και όλες οι πολιτικές δυνάμεις είχαν αποδεχθεί τη σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό ή χρονικό προσδιορισμό

-ακόμη και ο Πάνος Καμμένος και οι ΑΝΕΛ, που σήμερα για μικροκομματικούς λόγους αντιδρούν καθώς βλέπουν τη δημοσκοπική τους πτώση και πιστεύουν ότι η αντίδρασή τους στο θέμα αυτό θα μπορούσε να είναι το εκλογικό τους σωσίβιο, έχουν ψηφίσει τις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης και έχουν αποδεχθεί τη σύνθετη ονομασία

-η μη επίλυση σήμερα, που και στις δύο χώρες υπάρχουν Κυβερνήσεις που θα μπορούσαν να καταλήξουν σε συμφωνία στο όνομα, αλλά και στα άλλα επίμαχα σημεία που δεν είναι καθόλου ασήμαντα, όπως οι αλλαγές στο Σύνταγμα των Σκοπίων που θα σηματοδοτούν τη λήξη του αλυτρωτισμού τους, θα συνιστούσε μια χαμένη ευκαιρία για τις χώρες και τους λαούς μας

Η αποτυχία για άλλη μια φορά σε αυτό το Εθνικό ζήτημα, τώρα που διαφαίνονταν λύση, θα βαραίνει στο βαθμό που μας αφορά την Κυβέρνησή μας που πολιτεύθηκε για άλλη μια φορά δίχως να επιδιώκει ευρύτερες συναινέσεις και να καλλιεργεί κλίμα ομοψυχίας και εθνικής ενότητας.

Πίστεψε προφανώς ότι το ζήτημα δεν θα ενδιέφερε μετά τόσα χρόνια τόσο τους πολίτες. Αντί να καταστήσει κοινωνούς της πολιτικής της τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης και την κοινωνία, ήλθε σε αντιπαράθεση με όλους, πόλωσε και δίχασε την Κοινωνία. Δυστυχώς τα επίχειρα των πράξεων και παραλείψεών της κινδυνεύει να υποστεί το Εθνικό μας αυτό θέμα, η Κοινωνία και η Χώρα.

Αυτό όμως δεν απαλλάσσει σε καμία περίπτωση την Αντιπολίτευση από τις δικές της ευθύνες. Δεν μπορεί να επικαλείται τις αδυναμίες, τα σφάλματα, τις αντιφάσεις και αντιθέσεις της Κυβερνητικής πλειοψηφίας και να επικαλείται έλλειψη δεδηλωμένης για να πετύχει την πτώση της Κυβέρνησης. Δεν μπορεί να προτάσσει το μικροκομματικό της συμφέρον από την επίλυση των Εθνικών μας θεμάτων.

Κύριε Μητσοτάκη, πέστε καθαρά στον Ελληνικό Λαό τη θέση του κόμματός σας. Είστε υπέρ της σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό ή χρονικό προσδιορισμό ναι ή όχι; Αυτή δεν είναι η θέση της Ν.Δ. εδώ και χρόνια; Επιθυμείτε ή όχι την επίλυση αυτού του Εθνικού μας θέματος; Αν ναι γιατί δεν βγαίνετε ευθαρσώς να το πείτε στον Ελληνικό Λαό; Γιατί στέλνετε τους Βουλευτές του κόμματός σας στα συλλαλητήρια, πολώνετε και διχάζετε την κοινωνία; Ή μήπως απλά δεν θέλετε να λυθεί αυτό το Εθνικό θέμα από την παρούσα Κυβέρνηση; Πιστεύετε αφελώς ότι θα μας δοθεί κι άλλη ευκαιρία να το λύσουμε όταν κι αν θα γίνετε εσείς Πρωθυπουργός;

Μήπως είναι η ώρα να αποδείξετε ότι μπορείτε να αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων ως επόμενος Πρωθυπουργός της Χώρας, αντί να ισορροπείτε μεταξύ φιλελεύθερης, λαϊκής δεξιάς και ακροδεξιάς του κόμματός σας;