Πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Παρασκευής 15 Σεπτεμβρίου, στην αυλή του Μαρμάρινου Σπιτιού στην Αγ. Βαρβάρα, η παρουσίαση του βιβλίου «Αδρίας, Ήταν όλοι τους ήρωες», το οποίο συνέγραψε η δημοσιογράφος κ. Μαργαρίτα Πουρνάρα και εκδόθηκε χάρη σε πρωτοβουλία της ΑμΚΕ ΚΥΚΛΩΨ και του κ. Άρη Θεοδωρίδη.

Για το βιβλίο μίλησαν η κ. Πουρνάρα, καθώς επίσης ο Δραμινός συγγραφέας κ. Βασίλης Τσιαμπούσης και η κ. Φανή Ζιώγα – Ασλάνη, η οποία παρέδωσε πλούσιο φωτογραφικό υλικό στον κ. Θεοδωρίδη σχετικό με το πλοίο «Αδρίας», το οποίο τραβήχτηκε από τον συγγενή της Πέτρο Ασλάνη που υπηρετούσε στο πλοίο.

Το 1943 το αντιτορπιλικό «Αδρίας» του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού επιχειρούσε μαζί με τρία Αγγλικά σκάφη στη θαλάσσια περιοχή των νήσων Λέρος και Κάλυμνος. Ο «Αδρίας» έπεσε σε θαλάσσια νάρκη, έχασε την πρύμνη του (28 μέτρα) και σκοτώθηκαν 22 ναύτες και αξιωματικοί. Το υπόλοιπο πλήρωμα, εκ των οποίων πολλοί βαριά τραυματισμένοι, οδήγησε το πλοίο στα τουρκικά παράλια. Αφού έγιναν όσες επισκευές μπορούσαν να γίνουν, το πλοίο, χωρίς πρύμνη, ταξίδεψε, κινδυνεύοντας ανά πάσα στιγμή να βυθιστεί από τον καιρό ή από τους Γερμανούς, και έφτασε στην Αλεξάνδρεια όπου έγινε στους Έλληνες ναύτες υποδοχή ηρώων.

Σε δηλώσεις της στα τοπικά Μ.Μ.Ε. για το βιβλίο, η κ. Πουρνάρα επεσήμανε πως η ιστορία του βιβλίου για τον «Αδρία» ξεκίνησε από τη Δράμα, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «πρόκειται μια ιστορία κατ’ εξοχήν της θάλασσας, η οποία έχει την απαρχή της στη στεριά». Παράλληλα, ανέφερε πως ήταν ιδανική χρονιά να εκδοθεί το βιβλίο φέτος, καθώς στις 22 προς 23 Οκτωβρίου κλείνουμε τα 80 χρόνια από το συμβάν. «Αυτές οι φωτογραφίες και αυτό το βιβλίο έχει μια αξία, ειδικά σήμερα που καιγόμαστε, πνιγόμαστε, χάνουμε πάρα πολύ το κουράγιο μας και πρέπει να πάμε στο ορυχείο της μνήμης να εξορύξουμε δύναμη», σημείωσε η κ. Πουρνάρα.

Περιγράφοντας το ιστορικό πλαίσιο της συγκεκριμένης εποχής, η κ. Πουρνάρα τόνισε πως τότε στο Πολεμικό Ναυτικό περίπου 2.500 είναι όσοι επανδρώνουν τα πλοία και «η πατρίδα τους είναι το πλοίο. Είναι από την πρύμνη μέχρι την πλώρη. Είναι το μόνο ελεύθερο ελληνικό έδαφος μαζί με τις διπλωματικές μας αρχές στο εξωτερικό και τα πλοία της εμπορικής μας ναυτιλίας. Συνεπώς αυτοί οι άνθρωποι αισθάνονται το πλοίο σαν το σπίτι τους, σαν τη χώρα τους». Μιλώντας για τον «Αδρία», επεσήμανε πως βρισκόταν «σε αποστολή αυτοκτονίας χωρίς αεροπορική κάλυψη», κατά τη διάρκεια της οποίας πέφτει σε νάρκη. Έτσι, «από την πλώρη και μετά είχε θάλασσα. Σαν να είχε γίνει το πλοίο σέσουλα». Τελικά, συνέχισε η κ. Πουρνάρα, όσοι επέζησαν από το πλήρωμα του «Αδρία», καταφέρνουν και το πάνε στα παράλια της Τουρκίας και μετά από 40 ημέρες, αφού φτιάχνουν μια τσιμεντένια πλώρη, καταφέρνουν και ξαναβγαίνουν στη θάλασσα, κάτω από τη μύτη των Γερμανών, και κάνουν 730 ναυτικά μίλια, από τις τουρκικές ακτές απέναντι από την Κάλυμνο μέχρι την Αλεξάνδρεια, σε ένα ταξίδι έξι ημερών.

«Για μένα είναι το ηρωικότερο πλοίο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ένα από τα ηρωικότερα του Πολεμικού Ναυτικού μαζί με το “Αβέρωφ”, μαζί με το υποβρύχιο “Κατσώνη”» ανέφερε η κ. Πουρνάρα και πρόσθεσε πως «αν ήμασταν στην Αμερική αυτό θα είχε γίνει ταινία».