ΑΡΘΡΟ
του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου
Δικηγόρου Δράμας
Είχε Βασιλείς. Εστεμμένους και τέως. Διαδόχους και Πριγκίπισσες. Δούκες και Λόρδους. Αριστοκράτες, Εφοπλιστές και Βιομήχανους. Ρασοφόρους και Πολιτικούς. Δημοσιογράφους και τηλεοπτικά κανάλια. Σαν ταινία. Σαν τηλεοπτική σειρά. Σαν παραμύθι.
Είχε ο,τιδήποτε εξάπτει τη φαντασία. Κεντρίζει το ενδιαφέρον. Ήταν αναμενόμενο να συρρεύσουν. Αμετανόητοι οπαδοί και νοσταλγοί. Αλλά και γραφικοί. Και περίεργοι. Και όσοι ήθελαν απλά να παραβρεθούν. Να δούνε από κοντά βασιλιάδες και πρίγκιπες.
Ήταν αναμενόμενο να ακουστούν από μερικούς και παρωχημένα συνθήματα περασμένων δεκαετιών. Το παραμύθι όμως τελικά δεν είχε δράκους και βρικόλακες.
Η συντριπτική πλειοψηφία του Λαού και του πολιτικού κόσμου αντιμετώπισε με ψυχραιμία το γεγονός. Διαψεύστηκαν οι φόβοι ορισμένων. Για αναμόχλευση. Για διαδηλώσεις. Για συγκρούσεις.
Υπήρξαν αντιπαραθέσεις στο διαδίκτυο. Αναμενόμενο. Η Κυβέρνηση παλαντζάρισε. Για να μη δυσαρεστήσει φιλομοναρχικούς. Κρυπτοχουντικούς και όψιμους βασιλικούς. Για να μη χάσει κεντρώους και φιλελεύθερους. Προβλεπόμενο. Η αντιπολίτευση ανέδειξε τα λάθη και τις ευθύνες του τέως. Καυτηρίασε τον τακτικισμό της Κυβέρνησης. Λογικό.
ΜΜΕ και δημοσιογράφοι στην πλειοψηφία τους άδραξαν το θέμα. Μυρίστηκαν τηλεθέαση. Ατέλειωτες εκπομπές για τις Βασιλικές οικογένειες της Ευρώπης. Κατά το αποθανών δεδικαίωται επιδιώχθηκε η λήθη. Ο εξαγνισμός του τέως άνακτα.
Ήταν αναμενόμενο να χειροκροτήσει το πλήθος. Να στηρίξει την οικογένεια. Να συγκινηθούν ακόμη και όσοι δεν τρέφουν θετικά συναισθήματα.
Ας δούμε όμως τη μεγάλη εικόνα. Το δάσος. Πρέπει να μείνουν στη μνήμη μας:
-Μια σύζυγος που μετά από 60 χρόνια αποχαιρετά με βαθιά θλίψη το σύντροφό της. Παιδιά και εγγόνια που συντετριμμένα δίνουν το ύστατο χαίρε στον πατέρα και παππού τους. Μια οικογένεια που αξιοπρεπώς συνοδεύει τον άνθρωπό της στο τελευταίο του ταξίδι.
-Μια χώρα που παρά τους διχασμούς του παρελθόντος. Παρά την εγκληματική διακυβέρνησή του τέως. Παρά τις αντιρρήσεις, διαφωνίες και αντεγκλήσεις πολιτών, πολιτικών και κομμάτων. Ήταν σε θέση να κηδέψει αξιοπρεπώς τον κάποτε Βασιλέα της.
-Αποδείξαμε σε όλο τον κόσμο ότι η Ελληνική Δημοκρατία είναι πλέον αρκετά ώριμη να διαχειριστεί ένα τέτοιο ζήτημα. Να πείσει τους πολίτες της ότι κοιτάμε μπροστά. Ότι η Ιστορία συμπεριλαμβάνει όλα τα γεγονότα. Θετικά και αρνητικά.
Γράφτηκε λοιπόν και ο επίλογος στο πολιτειακό ζήτημα, που είχε ταλανίσει στο παρελθόν τη χώρα για δεκαετίες. Επισφραγίστηκε πως το θέμα αυτό έχει κλείσει οριστικά και αμετάκλητα.
Η αλήθεια είναι πως στη χώρα μας δεν ευδοκίμησε ποτέ η ξενόφερτη Βασιλεία. Λαός ανυπότακτος οι Έλληνες δεν θα μπορούσαν να ανεχθούν απόλυτους μονάρχες.
Από την πλευρά τους και οι εκάστοτε Βασιλείς δεν μπόρεσαν ποτέ να συμβιβαστούν με το πολίτευμα της Συνταγματικής Μοναρχίας. Ο τελευταίος δεν αποδέχθηκε τη Βασιλευόμενη Δημοκρατία. Παραβίασε το Σύνταγμα. Οδήγησε τη χώρα στην εκτροπή. Στην κατάλυση της Δημοκρατίας. Έδωσε ο ίδιος του τη χαριστική βολή στο θεσμό της Βασιλείας.
Η Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία αποδείχθηκε ως το Πολίτευμα που ταιριάζει στο Λαό και τη Χώρα. Χρέος μας είναι να φροντίζουμε για τη διαρκή ανανέωση και βελτίωσή της.
