ΑΡΘΡΟ

Του Γ.Κ. Χατζόπουλου

τ. Λυκειάρχη

ΦΥΛΑΚΕΣ ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ

 

«Τα δημιουργήματα του νου και των χεριών ενός λαού αποτελούν κτήματά του ες αεί. Κάθε προσπάθεια οικειοποίησής τους χαρακτηρίζεται ως πράξη ανόσια και όνειδος διαρκές»

 

Εκατόν εξ περίπου χρόνοι διάβηκαν από το ανοσιούργημα, το οποίο συντελέστηκε από τον δημοσιολόγο (=δημοσιογράφο, κακώς αναφέρεται ως καθηγητής του Πανεπιστημίου της Σόφιας) Valdemar Sish.

Ο Βλαδίμηρος Σις (εξελληνισμένα) αυστριακής καταγωγής με βουλγαρική υπηκοότητα, τυφλό όργανο της βουλγαρικής εξουσίας, συνέβαλε ουσιαστικά στο απεχθές έργο των Βουλγάρων για αφελληνισμό της Μακεδονίας, αφού στις 27 Μαρτίου, Μεγάλη Εβδομάδα, του 1917, ημέρα Δευτέρα, με τη συνδρομή Βουλγάρων κομιτατζήδων (Τεοντόρ Πανίτσα) και Τούρκων τζανταρμάδων προέβη στο εγκληματικό του έργο λεηλατώντας απάνθρωπα τους ανεκτίμητης ιστορικής σημασίας θησαυρούς της παλαίφατης Ιεράς Μονής της Εικοσιφοινίσσης, της πρώτης χριστιανικής Ιεράς Μονής στον ευρωπαϊκό χώρο, της Κιβωτού της Ορθοδοξίας.

Της ανερυθρίαστης ληστείας του είχε προηγηθεί επίσκεψή του στην Ιερά Μονή με το πρόσχημα μελέτης της ιστορίας της και των κειμηλίων της. Ουσιαστικός όμως λόγος της επίσκεψης δεν ήταν άλλος από τον εντοπισμό των κειμηλίων και την εύκολη κλοπή τους.

Και αφού με εντολή του εδάρησαν ανηλεώς οι πατέρες της Ιεράς Μονής και αφού εγκλείσθηκαν στο στέγασμα του φούρνου, επί 4 και πλέον ώρες επιδόθηκα οι άνθρωποί του στη φόρτωση σε 18 ημιόνους των πολύτιμων θησαυρών της Ι. Μονής (Αρχιερατικά άμφια, καλύμματα Αγίας Τραπέζης, εικόνες, Δισκοπότηρα, ιερά σκεύη, κανδήλες και θυμιατήρια, σταυροί, Ευαγγέλια, άγια λείψανα, λειψανοθήκες, χειρόγραφα) και στη μεταφορά τους μέσω Δράμας στη Βουλγαρία.

Αμέσως μετά την ανερυθρίαστη ληστεία ακολούθησε η αντίδραση από ελληνικής πλευράς.

Ο τότε Νομάρχης Δράμας Νικ. Μπακόπουλος με αναφορές του προς τον Έλληνα πρεσβευτή της Σόφιας, προς τη στρατιωτική βουλγαρική επιθεώρηση Δράμας, προς τον αντιπρόσωπο της γερμανικής Κυβέρνησης στη Δράμα, προς το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδος, ύψωσε στεντόρεια τη φωνή διαμαρτυρίας για το ανοσιούργημα, το οποίο διαπράχθηκε, ζητώντας επιτακτικά την επιστροφή των θησυαρών.

Δυστυχώς, φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

Πέρασαν εκατόν έξι χρόνια περίπου και οι βόρειοι γείτονες αρνούνται να αποκαταστήσουν τη βέβηλη πράξη τους. Ίδρυσαν το περιβόητο Ίδρυμα Ιβάν Ντούιτσεφ και χωρίς ντροπή το έχουν περί πολλού, ωσάν να είναι δικά τους δημιουργήματα.

Με το θέμα της ληστείας των θησαυρών της Εικοσιφοίνισσας ασχολήθηκε εκτενώς η ταπεινότητά μου. Τριάντα περίπου σελίδες έχει αφιερώσει για αυτούς στο πόνημά του «Ιστορικά Ανάλεκτα της Εκκλησίας της Δράμας».

Δυστυχώς οι μέχρι σήμερα παρεμβάσεις στη βουλγαρική κυβέρνηση δεν καρποφόρησαν.

Το 2005 η Εταιρεία Δραμινών Μελετών απηύθυνε έγγραφο προς: Τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, τον Πρωθυπουργό, τον Υπουργό Εξωτερικών, τον Υπουργό Πολιτισμού, τους Μητροπολίτες Δράμας, Σερρών, Ξάνθης, Ζιχνών και Νευροκοπίου, Ελευθερουπόλεως, τους Νομάρχες Δράμας, Σερρών, Ξάνθης, τους Δημάρχους και τους πολιτιστικούς και κοινωνικούς φορείς των Νομών Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης με θέμα «Επιστροφή κειμηλίων και Αρχαιοτήτων».

(συνεχίζεται…)