Σε δηλώσεις του στα τοπικά Μ.Μ.Ε., ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δράμας κ. Δωρόθεος αναφέρθηκε στην εορτή της Πολιούχου της Δράμας Αγίας Βαρβάρας, την Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου. Συγκεκριμένα, σημείωσε: «Τη Δευτέρα που μας έρχεται έχουμε τη μεγάλη γιορτή της Πολιούχου της πόλεως, την Αγία Βαρβάρα, Μεγαλομάρτυς. Ετοιμαζόμαστε για τη γιορτή αυτή. Είναι μια γιορτή που αγκαλιάζει όλους τους Δραμινούς και αυτό φαίνεται από τη συμμετοχή τους. Την Κυριακή το απόγευμα θα έχουμε τη λιτανεία από τον Ναό της Αγίας Βαρβάρας προς τον Μητροπολιτικό όπου εκεί θα γίνουν οι ιερές ακολουθίες, δηλαδή του Εσπερινού, του Όρθρου την επόμενη ημέρα και της Θείας Λειτουργίας. Είναι πάρα πολύ ωραίο το έθιμο των παιδιών που στέλνουν ένα κεράκι στην Αγία Βαρβάρα και με αυτόν τον τρόπο δείχνουν τη σχέση μας με την Αγία. Εύχομαι σε όλους ολόψυχα να αγκαλιάσουμε την Αγία μας, η οποία κι αυτή στη ζωή της αντιμετώπισε από πρόσωπα που δεν έπρεπε, δηλαδή από τον φυσικό πατέρα της αντιμετώπισε τη βία στη ζωή της και τον θάνατο, αλλά όμως η Αγία παρέμεινε πιστή στον Χριστό, συγχωρώντας ακόμη και τον πατέρα της για την πράξη που έπραξε».
Σχετικά με το έθιμο «Καραβάκια των ευχών», το οποίο πραγματοποιείται κάθε χρόνο, την παραμονή της εορτής της Αγίας Βαρβάρας, στις 3 Δεκεμβρίου, ο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δράμας κ. Δωρόθεος ανέφερε:
«Η παράδοση είναι μία παράδοση. Δηλαδή πάντοτε μπορεί να μην έχει πολλές φορές ιστορικά ή αρχαιολογικά στοιχεία που να μπορούν να την τεκμηριώσουν. Όμως αυτές οι παραδόσεις είναι που μας κρατάνε πάντοτε σαν λαό και δείχνουν τη σχέση των ανθρώπων με τους Αγίους, για παράδειγμα με την Αγία Βαρβάρα εν προκειμένω. Οι παραδόσεις εκφράζουν τη σχέση του λαού με τον Άγιο. Μπορεί κάτι να μην ισχύει ή κάτι να μην έχει ιστορική βάση ή αρχαιολογική τεκμηρίωση, όμως η σχέση είναι σχέση και υπάρχει. Αυτό ζούμε εδώ στη Δράμα. Δηλαδή ζούμε ένα λαό ο οποίος εκφράζει με αυτόν τον τρόπο την αγάπη προς τους Αγίους.
Χριστούγεννα έρχονται και καταλαβαίνετε έχουμε πάρα πολλά έθιμα, τα οποία ακριβώς δείχνουν μέσα από την παράδοση των λαών και όχι μόνο του Ελληνικού, αυτή τη σχέση των ανθρώπων με τον λαό. Να σας πω ένα απλό παράδειγμα. Έχουμε την αίσθηση ότι ο Άγιος Βασίλης μοιράζει δώρα και όλοι μας και τα παιδιά μαθαίνουν σε μια τακτική “τι θα πάρω”. Εγώ νομίζω ότι η έννοια του δώρου είναι τι θα δώσω, τι δώρο θα δώσω. Και για να σας το τεκμηριώσω, αυτό που θεωρούν οι Καθολικοί, οι δυτικοί δηλαδή, το λεγόμενο Santa Claus, το ταυτίζουν δηλαδή με τον Άγιο Νικόλαο, έχει ιστορική βάση. Ότι ο Άγιος Νικόλαος ήταν ένας φιλάνθρωπος Άγιος. Άκουγε ότι ο άλλος υπέφερε, πήγαινε κρυφά χωρίς να τον παίρνει κανείς μυρωδιά κι έδινε το πουγκί του, ότι χρήματα είχε μαζέψει. Βοηθούσε τους ανθρώπους. Δηλαδή ήταν ένας καλοσυνάτος άνθρωπος. Αυτός μεταποιήθηκε στη μεν Δύση ως Santa Claus στη δε Ανατολή ως Άγιος Βασίλειος. Η ουσία όμως είναι ότι μας διδάσκει τη φιλανθρωπία, ότι εγώ πρέπει να σκεφτώ όχι τον εαυτούλη μου τα Χριστούγεννα, αλλά πρέπει να σκεφτώ τον άλλον, τον συνάνθρωπό μου».
