Μουσείο Φωτογραφίας και Φωτογραφικών Μηχανών στη Δράμα

Ο ΕΥΠΑΤΡΙΔΗΣ ΔΡΑΜΙΝΟΣ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ ΑΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΤΗΝ ΚΑΠΝΑΠΟΘΗΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΣΕ ΚΟΜΒΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

• Η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «ΚΥΚΛΩΨ», το εντυπωσιακό λεύκωμα «Φωτογραφίες της Δράμας και του υπέροχου κόσμου της» και η προσπάθεια για δημιουργία προπονητηρίου σκοποβολής για την Άννα Κορακάκη

Μουσείο Φωτογραφίας και Φωτογραφικών Μηχανών σχεδιάζεται να δημιουργηθεί στην περιοχή της Αγίας Βαρβάρας στην πόλη της Δράμας, χάρη στις προσπάθειες του ευπατρίδη εφοπλιστή, Δραμινού στην καταγωγή, κ. Άρη Θεοδωρίδη. Μάλιστα, το εν λόγω Μουσείο Φωτογραφίας και Φωτογραφικών Μηχανών, επισημαίνουν οι γνωρίζοντες του οράματος, θα είναι υψηλότατου επιπέδου και θεωρείται βέβαιο ότι θα αφήσει το αποτύπωμά του στο πολιτιστικό γίγνεσθαι της ευρύτερης περιοχής. Ο χώρος όπου θα στεγαστεί αυτός ο κόμβος πολιτισμού είναι η Οικία (γνωστή ως «μαρμάρινο σπίτι») και η Καπναποθήκη Αναστασιάδη στην οδό Αγ. Βαρβάρας, με το κτηριακό συγκρότημα να ξεχωρίζει και για τον μεγάλο αύλειο χώρο του.

Το θέμα ήρθε στην επικαιρότητα μετά από ολοσέλιδο ρεπορτάζ, με τίτλο «Ο αθέατος κόσμος της Δράμας», του Δραμινού δημοσιογράφου (και ποιητή και μεταφραστή) κ. Δημήτρη Αθηνάκη, στην εφημερίδα «Η Καθημερινή» την Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2018. Στο ρεπορτάζ της εφημερίδας αποτυπώνεται η δράση του κ. Θεοδωρίδη για τη γενέθλια γη, τόσο με την κατασκευή του Μουσείου Φωτογραφίας όσο και με την έκδοση του λευκώματος «Φωτογραφίες της Δράμας και του υπέροχου κόσμου της» από την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «ΚΥΚΛΩΨ». Παράλληλα, ο κ. Αθηνάκης κάνει αναφορά και σε άλλες κινήσεις ιδιωτών στον τομέα του πολιτισμού, όπως π.χ. του κ. Κώστα Αποστολίδη της «Raycap», με την μετατροπή σε πολιτιστικό κέντρο του Αράπ Τζαμί, ενώ γίνεται λόγος και για «ένα αφανές δίκτυο Δραμινών επενδυτών», το οποίο θα επενδύσει, φροντίζοντάς παράλληλα τη Δράμα.

Οι κινήσεις του κ. Άρη Θεοδωρίδη ήταν γνωστές σε ένα τμήμα της τοπικής κοινωνίας, όμως μέχρι σήμερα δεν είχε δοθεί δημοσιότητα στην προσπάθεια για την ίδρυση Μουσείου Φωτογραφίας και Φωτογραφικών Μηχανών, καθώς ο ίδιος ο Δραμινός εφοπλιστής είναι ένας άνθρωπος πολύ χαμηλών τόνων και δεν επιθυμεί καμία είδους προβολή. Προτιμά να εργάζεται αθόρυβα και κυρίως με έργα και όχι με λόγια, τόσο στο εφοπλιστικό τομέα όσο και στην κοινωνική του δράση, ενώ οι δημόσιες εμφανίσεις του είναι σπάνιες. Με περισσή ευγένεια αρνήθηκε να προβεί σε οποιαδήποτε είδους δήλωση αυτή τη χρονική περίοδο, όταν η εφημερίδα «Εργασία… συν» επικοινώνησε μαζί του, ζητώντας του να αποτυπώσει τις σκέψεις του για την επικείμενη κατασκευή του Μουσείου Φωτογραφίας και Φωτογραφικών Μηχανών.

Εντελώς αθόρυβα άλλωστε προχώρησε σε όλες εκείνες τις απαραίτητες ενέργειες για να περάσουν στην ιδιοκτησία του τα ακίνητα που θα στεγάσουν το Μουσείο Φωτογραφίας και Φωτογραφικών Μηχανών. Η αγάπη για τον τόπο καταγωγής του, αλλά και για τις φωτογραφικές μηχανές, με μια τεράστια συλλογή, στην οποία συμπεριλαμβάνονται σπάνια κομμάτια από κάθε γωνιά της γης, φέρεται ότι οδήγησε τον κ. Άρη Θεοδωρίδη στην απόφαση να προχωρήσει στη δημιουργία ενός μοναδικού σύγχρονου Μουσείου, αφήνοντας με αυτό τον τρόπο το αποτύπωμά του στη Δράμα και συνδυάζοντας τις μεγάλες του αγάπες.

Στο λεύκωμα «Φωτογραφίες της Δράμας και του υπέροχου κόσμου της» κ. Δραμινός εφοπλιστής εξηγεί πώς κόλλησε το μικρόβιο της φωτογραφίας από τον Ιορδάνη Αρτσίδης, ο οποίος είχε το φωτογραφείο «Φώτο-Σπορ» στη γειτονιά όπου έμενε ο κ. Θεοδωρίδης στη Δράμα. Τότε, με μια δανεική φωτογραφική μηχανή και με απογοητευτικά στην αρχή αποτελέσματα, ο κ. Θεοδωρίδης έμαθε για την φωτεινότητα του φακού, την ταχύτητα του κλειστού, το διάφραγμα, το βάθος της εικόνας και άλλες λεπτομέρειες που χρειάζονται για να βγει μια καλή φωτογραφία…

Ο Δραμινός εφοπλιστής Άρης Θεοδωρίδης

Ο κ. Άρης Θεοδωρίδης γεννήθηκε το 1934 στη Δράμα και είναι ένας από τους πρώτης γενιάς πλοιοκτήτες που επένδυσε στην αγορά πλοίων μετά από μια επιτυχημένη επαγγελματική καριέρα στη ναυσιπλοΐα. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην επαγγελματική του σταδιοδρομία ο κ. Θεοδωρίδης συνδύασε τόσο την κατασκευή όσο και την ιδιοκτησία πλοίων. Το 1961 ίδρυσε στον Πειραιά μια εταιρεία κατασκευής πλοίων και στη διάρκεια των χρόνων εξειδικεύτηκε στην κατασκευή ανοιχτών φέρι-μποτ, συνεργαζόμενος με σημαντικούς επιχειρηματίες του Πειραιά, ενώ παράλληλα δραστηριοποιήθηκε και ως τεχνικός σύμβουλος. Στο διάβα των χρόνων, μαζί με την δραστηριότητα κατασκευής πλοίων, ο κ. Θεοδωρίδης ασχολήθηκε και με την αγορά πλοίων. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 στράφηκε αποκλειστικά στον τομέα της ιδιοκτησίας πλοίων.

Μάλιστα, το 2014 απονεμήθηκε στον κ. Θεοδωρίδη το Βραβείο ΕΛ.Ι.Ν.Τ. (Ελληνικό Ινστιτούτο Ναυτικής Τεχνολογίας), ο οποίος χαρακτηρίστηκε ως «πρωτεργάτης στο σχεδιασμό πλοίων στην Ελλάδα». Η βράβευση του κ. Θεοδωρίδη με το βραβείο Ναυτικής Τεχνολογίας 2014 προέκυψε μετά από ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. και της Συμβουλευτικής Επιτροπής του ΕΛ.Ι.Ν.Τ. «για το σημαντικό έργο του στη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ως μελετητής Ναυπηγός Μηχανολόγος. Ο κ. Α. Θεοδωρίδης, συνέβαλε αποφασιστικά στην ανάπτυξη τεχνογνωσίας σχεδιασμού πλοίων διαφόρων τύπων τα οποία κατασκευάστηκαν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αξιομνημόνευτη είναι η συνεισφορά του στις ναυπηγήσεις πλοίων ανοικτού τύπου που χρησιμοποιήθηκαν ευρύτατα στην Ελλάδα καθώς και στις μεγάλες μετασκευές πλοίων σε κρουαζιερόπλοια. Για την απονομή του βραβείου ελήφθη επίσης υπόψη η κοινωφελής δραστηριότητα την οποία έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια».

Στην ομιλία του μετά τη βράβευσή του ο κ. Θεοδωρίδης περιέγραψε την πορεία του, δίνοντας και απάντηση στην ερώτηση που του κάνουν όλοι «Πώς εσύ, Άρη, από τη Δράμα έγινες ναυπηγός;». Ο ίδιος ανέφερε ότι όταν τελείωσε το εξατάξιο γυμνάσιο το 1952, αποφασίστηκε από την οικογένειά του κατόπιν δικής του επιμονής, να πάει στην Ιταλία για να σπουδάσει μηχανολόγος. «Τότε τα έξοδα της φοίτησης στην Ιταλία ήταν περίπου τα ίδια, όπως αν σπούδαζα στην Αθήνα» ανέφερε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε: «Ξεκινήσαμε τέσσερις φίλοι και συμμαθητές από τη Δράμα και, ταξιδεύοντας τρεις μέρες με το σιδηρόδρομο, το μουντζούρη, όπως λεγόταν τότε, μέσω Γιουγκοσλαβίας, φτάσαμε στην Πάντοβα. Μεγάλη πανεπιστημιούπολη, πολύ όμορφη μεσαιωνική πόλη, αλλά κλίμα τρομερά δύσκολο. Έβρεχε συνέχεια, κρύο, υγρασία. Αφήναμε τα παπούτσια μας το βράδυ κάτω από το κρεβάτι και το πρωί τα βρίσκαμε μουχλιασμένα». Στη συνέχεια ο κ. Θεοδωρίδης περιέγραψε πως η υποτίμηση της δραχμής, στα μέσα της δεκαετίας του 1950, επηρέασε καθοριστικά την μετέπειτα πορεία του: «Αποφασίσαμε και οι τέσσερις να κάνουμε μεταγραφή στο πανεπιστήμιο της Νάπολης. Εκεί βρήκαμε ίδιο κλίμα της Ελλάδας, ανθρώπους πολύ φιλικούς, φιλόξενους, πρόσχαρους. Δυστυχώς ή ευτυχώς, στο τρίτο έτος της φοίτησής μου έγινε από το Μαρκεζίνη υποτίμηση της δραχμής κατά 100% έναντι των ξένων νομισμάτων, και το δολάριο ανέβηκε από τις 15 δραχμές στις 30. Τότε τέθηκε το θέμα να γυρίσω πίσω στην Ελλάδα, λόγω οικονομικών δυσκολιών. Αντ’ αυτού, όμως, και χάρη στη φιλία μου με τον Νίκο Τομάζο, βρήκα μερική απασχόληση στο ελληνικό πρακτορείο της οικογένειας Τομάζου, όνομα συνυφασμένο απόλυτα με την ελληνική ναυτιλία. Η δουλειά μου ήταν να εξυπηρετώ τα πληρώματα των ελληνικών πλοίων που έρχονταν στη Νάπολη. Τους πήγαινα την αλληλογραφία, έπαιρνα τη δική τους και την έστελνα. Επίσης, τους πήγαινα σε γιατρούς, για ψώνια και άλλα τέτοια. Αυτό με βόλευε, γιατί πηγαίνοντας στα βαπόρια έτρωγα πολύ καλό ελληνικό βαπορίσιο φαγητό, άφθονο και δωρεάν. Πολύ σημαντικό πράγμα για ένα φοιτητή του εξωτερικού με περιορισμένα οικονομικά μέσα».

Η Καπναποθήκη Αναστασιάδη

Η Καπναποθήκη Αναστασιάδη βρίσκεται στην οδό Αγίας Βαρβάρας. Κρίθηκε ιστορικό διατηρητέο μνημείο και έργο τέχνης. Είναι διώροφο κτίριο, 250 τετραγωνικών μέτρων περίπου με δύρριχτη κεραμοσκεπή στέγη. Στη βόρεια πλευρά εφάπτεται με το «πέτρινο σπίτι», κατοικία του πρώτου ιδιοκτήτη.

Χτίστηκε το 1875 από τον Ιωάννη Αναστασιάδη και ήταν το πρώτο μεγάλο καπνομάγαζο της Δράμας.

Οι Βούλγαροι, μετά τον εκτοπισμό των Ελληνοεβραίων της Δράμας τον Μάρτιο 1943, κατάσχεσαν την αποθήκη και την λεηλάτησαν. Μετά την απελευθέρωση και μέχρι το 1953 λειτούργησε σαν χορευτικό κέντρο. Μέχρι το 1958 λειτούργησε σαν καθαριστήριο. Στη συνέχεια μετατράπηκε σε υφαντήριο και λανάρα. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε από τους ιδιοκτήτες του ως αποθήκη, μετά από μικρή συντήρηση της οροφής.

Με την μετατροπή της Καπναποθήκης Αναστασιάδη σε Μουσείο Φωτογραφίας θα γίνει πράξη η αξιοποίηση μιας ακόμη Καπναποθήκης στην περιοχή της Αγίας Βαρβάρας, καθώς ήδη έχει μετατραπεί μια γειτονική Καπναποθήκη (Σπήρερ) σε πεντάστερο ξενοδοχείο, το «HYDRAMA GRAND HOTEL».

Το φωτογραφικό λεύκωμα για την Δράμα και τον υπέροχο κόσμο της

Το λεύκωμα «Φωτογραφίες της Δράμας και του υπέροχου κόσμου της» εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 2017 από την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «ΚΥΚΛΩΨ», η οποία έχει έδρα τη Δράμα.

Πρόκειται για μια εξαιρετικής ποιότητας πανόδετη έκδοση 240 σελίδων, η οποία περιλαμβάνει φωτογραφικό υλικό και κείμενα για τη Δράμα, τους ανθρώπους της, την ιστορία, τα βουνά, τα ποτάμια και τον κάμπο της, μια ξεχωριστή καταγραφή της συναρπαστικής ιστορίας και του μαγευτικού φυσικού τοπίου της περιοχής. Έτσι, προσφέρεται η δυνατότητα σε Έλληνες και ξένους αναγνώστες μέσα από επιλεγμένες φωτογραφίες να γνωρίσουν την ιστορία και τον κόσμο της Δράμας, τα ήθη και τα έθιμα, αλλά και τους φυσικούς θησαυρούς του Νομού. Μάλιστα, η έκδοση είναι δίγλωσση, σε ελληνικά και αγγλικά, δείγμα της εξωστρέφειας της προσπάθειας, η οποία αδιαμφισβήτητα στοχεύει και στο κοινό εκτός των συνόρων της χώρας.

Η επιμέλεια της έκδοσης και η επιλογή των φωτογραφιών είναι του κ. Άρη Θεοδωρίδη, τα κείμενα – λεζάντες των φωτογραφιών των κ.κ. Άρη Θεοδωρίδη και Κώστα Βιδάκη, οι έγχρωμες φωτογραφίες είναι των κ.κ. Κώστα Βιδάκη και Νίκου Πέτρου, η ψηφιακή επεξεργασία των φωτογραφιών έγινε από τον κ. Κώστα Βιδάκη και η επιμέλεια του αγγλικού κειμένου από τον κ. Νίκο Πέτρου.

Το λεύκωμα προλογίζει ο Ακαδημαϊκός και για τέσσερις δεκαετίες και πλέον Διευθυντής του Μουσείου «Μπενάκη» κ. Άγγελος Δεληβορριάς. «Δεν ξέρω πόσα τιμητικά αφιερώματα ανέδειξαν ως τώρα τη σημασία των ιστορικών μας πόλεων, με εξαίρεση την περίπτωση της Αθήνας. Ξεφυλλίζοντας, ωστόσο, το πολυσέλιδο λεύκωμα των φωτογραφιών της Δράμας και του υπέροχου κόσμου της, ομολογώ πως ένιωσα αυτό που υποτιμητικά αποκαλείται σήμερα εθνική υπερηφάνεια, τόσο για το παρελθόν της ελληνικής περιφέρειας όσο και για το παρόν της. H έκδοση αυτή μπορεί να προσγραφεί ανενδοίαστα στα λίγα εκείνα βιβλία που προσφέρουν μια απέραντη χαρά στην όραση αλλά και μια ξεχωριστή συγκίνηση στη μνήμη», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Η έκδοση περιλαμβάνει κείμενα του κ. Άρη Θεοδωρίδη («Η φωτογραφία στη Δράμα και η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία “ΚΥΚΛΩΨ”»), καθώς και των κ.κ. Χρίστου Φαράκλα («Δράμα. Ιστορικό σκίτσο»), Κώστα Βιδάκη («Οι άγνωστοι θησαυροί της ορεινής και ο πλούτος της πεδινής Δράμας»), και Στράτου Κασμερίδη (Οι φωτογράφοι της Δράμας»)

Το λεύκωμα πωλείται από την Εναλλακτική Κοινότητα Πελίτι, το Σύλλογο Παραπληγικών Ν. Δράμας και την Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, σωματεία στα οποία Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «ΚΥΚΛΩΨ» παραχώρησε ικανό αριθμό αντιτύπων προς υποστήριξη των αναγκών τους.

Η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «ΚΥΚΛΩΨ»

Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο ρεπορτάζ της εφημερίδας «Η Καθημερινή», η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «ΚΥΚΛΩΨ» ιδρύθηκε από τον κ. Άρη Θεοδωρίδη το 2017.

Οι τρεις βασικοί σκοποί της, όπως περιγράφονται από τον ίδιο τον Δραμινό εφοπλιστή στο λεύκωμα, είναι «Α. Η προστασία και ανάδειξη της φωτογραφίας και η διατήρηση της ιστορίας και της τέχνης αυτής, Β. Η προστασία και προβολή της βιοποικιλότητας του Νομού Δράμας και Γ. Η στήριξη του αθλήματος της σκοποβολής και η διάδοσή του στη νεολαία». Πέρα όμως από τους κύριους σκοπούς, υπάρχουν και οι επιμέρους στόχοι, «όπως η έκδοση έντυπου υλικού, η οργάνωση ειδικών δραστηριοτήτων, η χορήγηση βραβείων, η δημιουργία εκθέσεων και μουσείο φωτογραφίας και φωτογραφικών μηχανών στη Δράμα, καθώς και άλλες εκδηλώσεις και ενέργειες που σχετίζονται με τους τρεις παραπάνω βασικούς σκοπούς. Το διοικητικό συμβούλιο της ΚΥΚΛΩΨ αποτελείται ως επί το πλείστον από νέους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν γνώση των αντικειμένων και διάθεση να εργαστούν ούτως ώστε να επιτευχθούν οι σκοποί της».

Ειδικότερα, για τον τρίτο βασικό σκοπό της «ΚΥΚΛΩΨ», ο ίδιος ο κ. Θεοδωρίδης στέκεται στις κατακτήσεις των μεταλλίων της Δραμινής αθλήτριας της Σκοποβολής Άννας Κορακάκη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, σημειώνοντας τις δύσκολες συνθήκες προπόνησης που προηγήθηκαν των επιτυχιών. Όπως αναφέρει ο κ. Θεοδωρίδης «αξίζει να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε και εμείς με τον τρόπο μας ώστε οι επιτυχίες αυτές να συνεχιστούν».

Έτσι, ο Δραμινός εφοπλιστής αναφέρει ότι «η “ΚΥΚΛΩΨ” ήδη ελέγχει  οικόπεδο κοντά στη Δράμα ικανών διαστάσεων που πληροί τις προϋποθέσεις για να γίνει σκοπευτήριο – προπονητήριο με αξιοπρεπείς εγκαταστάσεις και με σωστές προδιαγραφές προπονήσεων για ολυμπιακά αθλήματα σκοποβολής των 10, 25 και 50 μέτρων. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Τόκυο το 2020 είναι κοντά και οι προπονήσεις θα πρέπει να ξεκινήσουν εντατικά από την αρχή του 2018, τόσο για την Άννα όσο και για τον αδελφό της Διονύση, επίσης πρωταθλητή Ελλάδος της σκοποβολής στους εφήβους και του οποίου το μέλλον προβλέπεται με πολλά μετάλλια».