ΑΡΘΡΟ
του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου
Δικηγόρου Δράμας
(όσο η Αριστερά δεν μεγαλώνει, δεν βρίσκει έναν Τεμουτζίν, έναν Μιτεράν)
Κούλη τον αποκαλούσαν πολλοί. Γόνο. Απόφοιτο Χάρβαρντ, Διευθυντικό τραπεζικό στέλεχος, Υπουργό ελέω πατρός. Ξένο σώμα τον θεωρούσαν εντός Ν.Δ.
Και έκανε την έκπληξη. Πρόεδρος από τη βάση. Που τον είδε ως Αντιτσίπρα. Που μπορεί να κατατροπώσει τον Αλέξη και τον ΣΥΡΙΖΑ. Που τον θεωρούσαν μισή μερίδα.
Δεν τα πήγε κι άσχημα. Κράτησε την ακροδεξιά. Έφερε ακροκεντρώους. Έκανε το μισό Υπουργικό Συμβούλιο της ΝΔ… ΠΑΣΟΚ.
Έστησε το επιτελικό κράτος. Μετέτρεψε την πρωθυπουργική κοινοβουλευτική Δημοκρατία σε ηγεμονία. Κυβερνά ως απόλυτος μονάρχης. Παρακολουθεί τα πάντα. Ελέγχει τα πάντα. Αποφασίζει για τα πάντα.
Παρά τις κάποιες εσωκομματικές γκρίνιες ορισμένων της λαϊκής καραμανλικής δεξιάς ή της εθνικοπατριωτικής σαμαρικής υπερδεξιάς παραμένει αδιαμφισβήτητος. Πώς;
Είναι μόνο οι όποιες ικανότητές του; Μόνο το άστρο που διαθέτει; Μήπως το ότι η Δεξιά είναι πάντα ενωμένη; Για να κερδίζει εκλογές. Να έχει λάφυρο το κράτος;
Μήπως φταίει και το ότι η δημοκρατική παράταξη είναι συνήθως κατακερματισμένη; Ότι η Αριστερά είναι πολυδιασπασμένη; Ότι Αριστερά και Κεντροαριστερά διαγκωνίζονται μεταξύ τους για τη δεύτερη και τρίτη θέση; Για το ότι δεν προσφέρουν καμία απολύτως εναλλακτική πρόταση εξουσίας;
Και έτσι αφήνεται η Δεξιά να κάνει μόνη της παιχνίδι. Να φαντάζει ως μοναδική επιλογή και λύση ανάγκης ο Μητσοτάναξ ο Α’!!!
Με παρέμβασή του στη Μεταρρύθμιση ο Πέτρος Παπασαραντόπουλος στις 26.5.2014 και με τίτλο «Εμπρός για ένα νέο Επινέ», έγραφε πως η δημοκρατική παράταξη παραμένει όρθια. Για να έχει όμως μέλλον πρέπει να πάμε σε ένα Ελληνικό Επινέ. Όπως το 1971 στη Γαλλία για να ενωθεί και με ένα ηγέτη αλά Μιτεράν να βρεθεί στο προσκήνιο.
Με άρθρο του στο Βήμα στις 19.11.2023 ο γνωστός στιχουργός Οδυσσέας Ιωάννου και με τίτλο «Θα μεγαλώσει ποτέ η Αριστερά;» αναφέρεται στις διαμάχες και διαφωνίες εντός της Αριστεράς και αναρωτιέται: Θα ωριμάσουμε ποτέ;;;
Στην εφημερίδα contranews σε πρόσφατο άρθρο τους (5.2.2024) οι Αντώνης Κοτσακάς και Χάρης Τσιόκας, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην ΠΑΣΟΚ, με τίτλο «Μέτωπο Δημοκρατίας» προτείνουν ένα κοινωνικό – πολιτικό μέτωπο κόντρα στην ηγεμονία του Π/Θ και την παντοδυναμία της Ν.Δ.
Στις 13.2.2024 θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα εκδήλωση με ομιλητές τους Διονύση Τεμπονέρα (ΣΥΡΙΖΑ), Μανώλη Χριστοδουλάκη (ΠΑΣΟΚ) και Έφη Αχτσιόγλου (Νέα Αριστερά) και με τον πιασάρικο τίτλο «Απέναντι στον Μητσοτάκη ποιος;».
Το θέμα λοιπόν είναι η ανασύνθεση και συνεργασία Αριστεράς και Κεντροαριστεράς και οι προοδευτικές πολιτικές κόντρα στις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες της Ν.Δ.
Προφανώς και αντιλαμβάνονται πλέον όλοι ότι η πολιτική κατάσταση έχει φθάσει στο ναδίρ. Η μετάλλαξη της πρωθυπουργικής διακυβέρνησης σε ηγεμονία Μητσοτάκη πλήττει πλέον ευθέως τη Δημοκρατία μας.
Και όσο δεν υπάρχει ισχυρή αντιπολίτευση και αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση εξουσίας το πρόβλημα θα οξύνεται. Γι’ αυτό και δηλώνουν όλες οι ηγεσίες ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέας Αριστεράς πρόθυμες για διάλογο και συνεργασία.
Πλην όμως οι ηγεσίες ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ πνέουν μένεα κατά των στελεχών τους, που βγαίνουν μπροστάρηδες σε μια τέτοια εξέλιξη. Γιατί έχουν άλλα κατά νου. Γιατί τις ενδιαφέρει να κρατήσουν τις καρέκλες τους. Να ελέγχουν τα μικρομάγαζά τους.
Η κοινωνία όμως αγωνιά. Και είναι έτοιμη. Όπως δείχνουν οι ενωτικοί αγώνες των φοιτητών και των αγροτών. Για την αναβάθμιση του δημόσιου πανεπιστημίου. Για τη στήριξη του πρωτογενούς τομέα. Των δικηγόρων και των γιατρών. Για τη στήριξη του κράτους δικαίου και την αναβάθμιση της Δικαιοσύνης. Για τη διάσωση του ΕΣΥ. Η κοινωνική δυναμική θα ξεπεράσει τις ηγεσίες.
Θα πούνε ορισμένοι. Όνειρα θερινής νυκτός. Τέτοιο μαντρί τέτοιο γάλα βγάζει. Αυτή η χώρα δεν μπορεί να βγάλει έναν Τεμουτζίν, που έγινε Τζένγκις Χαν, ένωσε τους Μογγόλους και νίκησε τον Βασιλιά της Κίνας. Ούτε έναν Μιτεράν που ένωσε τους Γάλλους σοσιαλιστές και κυριάρχησε στο πολιτικό σκηνικό της Γαλλίας για χρόνια.
Ναι αλλά με τη συνεργασία όλων των προοδευτικών δυνάμεων έβγαλε Δήμαρχο Αθηναίων έναν Γιώργο Καμίνη στο παρελθόν. Έναν Χάρη Δούκα χθες. Που κατατρόπωσε τον άλλο γόνο.
Και τον έστειλε να διδάξει στο Χάρβαρντ. Πως η συνεργασία Αριστεράς – Κεντροαριστεράς αλλάζει τα δεδομένα εκεί που δεν το περιμένεις. Ανατρέπει δεξιές πολιτικές. Αλλάζει τον κόσμο.
Μπορεί να στείλει και τον Μητσοτάναξ στο Χάρβαρντ να διδάσκει παρέα με τον ανιψιό του.
