ΑΡΘΡΟ
Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου
Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.
Ποια; Όταν το Κράτος τρομοκράτης που συγκεντρώνει εξουσίες καταργώντας ελευθερίες, ανθρώπινα δικαιώματα, παρακολούθηση σε 24ωρη βάση, ένας αδιανόητος μηχανισμός χειραγώγησης (με κάμερες, μικρόφωνα, παρακολούθηση μέσω τηλεφώνων, κινητών).
Προφητείες του βιβλίου φαντασίας του Άγγλου Όργουελ, που ξεκίνησε να το γράφει το 1948, όταν ήταν με την οικογένειά του στην Ινδία που ήταν αποικία των Άγγλων. Το βιβλίο ονομάστηκε 1984 (μάλλον αντέστρεψε τα 2 τελευταία ψηφία) και σε αυτό πρωταγωνιστούσε ο Μεγάλος Αδελφός (Big Brothet) – το είδαμε κι αυτό στην TV. Σκιαγραφεί ο συγγραφέας το ΜΕΛΛΟΝ.
Αναδεικνύει ένα εφιαλτικό οικονομικό κράτος που με τη συνεχή επιτήρηση του Μεγάλου Αδελφού και στις διαταγές ενός κόμματος που ελέγχει με την αστυνομία σκέψης τα πάντα. Δεν επιτρέπονται συναισθήματα στην αγέλη, είναι μέρος της μάζας, εκτός από τον Μεγάλο Αδελφό. Διαφορετικά θα βρεθεί η αγέλη στο υπόγειο του Υπουργείου Αγάπης! Και τι αγάπης! Με απερίγραπτα ψυχολογικά και σωματικά βάσανα. Συναισθήματα του κόμματος είναι: Ο πόλεμος είναι ειρήνη, η ελευθερία είναι σκλαβιά, η άγνοια είναι δύναμη, η σκέψη, ο έρωτας, η γνώση είναι εγκλήματα! Τιμωρούνται με θάνατο.
Το κόμμα μάλιστα χρησιμοποιεί τον τζόγο για να κρατά απασχολημένο το πλήθος. Επίσης το κόμμα δικαιούται για καταχρήσεις, διαφθορά κτλ.
Κατάχρηση είναι συνώνυμο της κυβερνητικής εξουσίας, ιδιαίτερα σε σχέση με τις πολιτικές ελευθερίες που σχετίζονται με μαζική επιτήρηση. Διαφθορά: Κατάχρηση ανατιθέμενης εξουσίας με σκοπό το προσωπικό όφελος με δωροληψίες, δωροδοκίες, εκβιασμούς, «ξέπλυμα» χρήματος, όλα τα αθέμιτα μέσα… Το βιβλίο είναι μια προειδοποίηση για να αφυπνίσει συνειδήσεις.
Ο συγγραφέας ρεαλιστής; πραγματιστής; ή πρόσωπο που βρίσκεται εκτός πραγματικότητας; Μα όλα αυτά συμβαίνουν στο σήμερα. Δηλαδή μια ουτοπία, ένα σύστημα, μια θεωρία, ένα σχέδιο που δεν μπορεί να εφαρμοσθεί; να πραγματοποιηθεί; Κι όμως είναι το βιβλίο που προφήτευσε τον κόσμο, σχεδόν όπως τα πρόβλεψε ο συγγραφέας. Αντί ουτοπικό το 1984, μια δράση για το μέλλον που απεικονίζει δυσοίωνες πραγματικές καταστάσεις και που δεν θέλουμε να εφαρμοστούν ποτέ. Θέλουμε ένα κράτος πρόνοιας, κράτος για τη μέριμνα του φτωχού κόσμου που είναι ο περισσότερος, μια πραγματική ισοτιμία της γυναίκας με τον άνδρα και τη νεολαία μας προδευμένη αν και πιστεύει ότι η επιτυχία στη ζωή τους δεν περνάει από τα δικά της χέρια, αλλά από δυνάμεις που δεν ελέγχονται (Efsyn).
Θέλουμε κατάργηση της εκμετάλλευσης από άνθρωπο σε άνθρωπο.
…Τι όμορφη πούναι τούτη η κυψέλη! Δεν έχει βασίλισσα δεν έχει κηφήνες (Άλκης Αλκαίου)
…Να ζούμε μια ζωή που θα ‘ναι ολότελα δική μας (Ντάριο Φο).
