ΑΡΘΡΟ
Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου
Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.
Τα κείμενά μου είναι πάντα «γύρω» από την Πολιτική. Συλλέγω πληροφορίες από εφημερίδες, βιβλία, διαδίκτυο, παρακολουθώ τα Μ.Μ.Ε. και γράφω και την προσωπική μου γνώμη και τα συμπεράσματα να βγουν από όλους που με διαβάζουν.
Γράφω γεγονότα, χωρίς υβρεολόγιο και να ξέρουμε πως την συμπεριφορά μας δεν την καθορίζει το είδος της εργασίας που κάνουμε. Και μένα ο πατέρας μου ήταν οικοδόμος, αλλά ποτέ δεν είχε ανάρμοστη συμπεριφορά με ύβρεις κλπ.
Εκφράζω απόψεις στ άρθρα μου και δεν μιλώ… όπως στα μεγάλα σαλόνια… γιατί φυσικά δεν ανήκω εκεί. Η δε τεράστια αποδοχή για κάποιον που έχει θέση, φαίνεται αφού έχει παύσει να την έχει κι όχι από τη θέση ισχύος. Σπουδαίο κατόπιν να σε επαινούν και όχι να σε κατακρίνουν για τον κακό σου χαρακτήρα τον υπεροπτικό.
Ούτε είναι εύκολο να είσαι δημόσιος υπάλληλος, γιατί ακολουθείς διατάξεις, ενώ ως ελεύθερος επαγγελματίας – εργοδότης κάνεις αυτό που θέλεις και όταν θέλεις δίνοντας μάλιστα διαταγές στο προσωπικό σου.
Ύβρις (νέμεσις): Προσβολή, υπέρτατη αλαζονεία. Όταν κάποιος τιμώντας τις ικανότητες και τη δύναμη του σώματος (κυρίως πολιτική, στρατιωτική, οικονομική) συμπεριφέρεται με αλαζονικό και προσβλητικό τρόπο απέναντι στους άλλους, κάτι που θίγει και την αξιοπρέπεια του συνανθρώπου του.
Χαρακτήρας: Ο πυρήνας του ατόμου. Είναι ο καθρέπτης των σχέσεων του κάθε ανθρώπου με τον έξω κόσμο. Είναι η υπογραφή του που φαίνεται από τις πράξεις και τα λόγια που εκστομίζει.
Μια αδιόρατη έκφραση ή κίνηση ή άσχημο λεξιλόγιο, δείχνουν τον πραγματικό χαρακτήρα (Πλούταρχος).
Όταν ένας άνθρωπος δηλώνει περήφανος ότι «εγώ έτσι είμαι και σε όποιον αρέσει – γουστάρει» ή «εγώ δεν μασάω» ή «δεν καταλαβαίνω πολλά…» βάζει ακόμη πιο χονδρά σίδερα στη φυλακή του, δυσκολεύοντας ακόμη περισσότερο τον εαυτό του, οπότε το κοινωνικό του περιβάλλον τον αφήνει στη μοίρα του, που την έχει διαλέξει αυτός και ο χαρακτήρας του γίνεται το πεπρωμένο του (ψυχολ. στο ΠΗΓΗ). Ο χαρακτήρας με τον οποίο γεννιέται ο άνθρωπος καθορίζει τις πράξεις του, τα λόγια του (Ηράκλειτος).
Να είσαι προσεκτικός με τα λόγια σου, γιατί τα λόγια γίνονται πράξεις (Γκάντι). Π.χ. άντε γιατί… ή άνετε αϊ… θα ακολουθήσει βία.
Αν θες να δοκιμάσεις τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου δώστου εξουσία, πόσο μάλλον όταν προβάλλει και τον εαυτό του! (Λίνκολν).
Στα ζώα η καλή ράτσα φαίνεται από το γερό σώμα και στους ανθρώπους από τον καλό χαρακτήρα (Δημόκριτος).
Όταν χάνονται τα πλούτη, τίποτα δεν έχει χαθεί, όταν χάνεται η υγεία, κάτι έχει χαθεί. Όταν χάνουμε τον χαρακτήρα μας όλα έχουν χαθεί. Πρέπει λοιπόν ο χαρακτήρας να σε απασχολεί περισσότερο από τη φήμη σου (Αμερικανός φιλόσοφος).
Η μεγαλύτερη κατάκτηση της ζωής είναι να δημιουργήσεις ένα χαρακτήρα που σου εξασφαλίζει μια ισορροπημένη ψυχική υγεία (ψυχολ. στο iefimerida).
Ας προβληματιστούμε για το καλύτερο του χαρακτήρα μας που δεν θα προσβάλει, δεν θα δημιουργήσει δυσαρεστημένους με τις εκφράσεις μας, απογοητευμένους από την συμπεριφορά μας, ούτε απειλώντας, όταν μάλιστα είμαστε δημόσιο πρόσωπο, ώστε να μη δημιουργούνται αντιπάθειες.
