ΑΡΘΡΟ
Του Σάκη Πετρόπουλου
- Δόξα 1918-2018: Ακόμη εμπνέει συσπείρωση και προκαλεί σεβασμό
Πριν από ακριβώς μια πενταετία ο τόπος εόρταζε την ιστορική απελευθέρωση με τα 100 χρόνια Ελεύθερης Δράμας. Πλέον ήρθε η ώρα για έναν ξεχωριστό εορτασμό, αυτόν της ιστορικής Δόξας της Ελλάδας, η οποία με έδρα την μαρτυρική πόλη της Δράμας γιορτάζει τα 100 χρόνια ζωής.
Κάθε τόπος στην χώρα έχει τη δική του σεβαστή πολιτιστική – αθλητική ταυτότητα και κουλτούρα, όμως η αναφορά και η αποδοχή της Δόξας είναι πανομολογούμενη αποδεκτή και σεβαστή.
Ίσως να είναι η ξεχωριστή περίπτωση ταύτισης τόπου και συμβόλου, αφού η συνωνυμία εκεί οδηγεί. Δόξα Δράμας. Όταν ανά τη χώρα πάνω από 180 Σύλλογοι έχουν το όνομά σου, ως Δόξα, αυτό και φυσικά δεν έγινε με καθοδήγηση, αλλά αυθόρμητα, λαϊκά, ως αναγνώριση. Και εδώ κρύβεται ένα ΜΕΓΑΛΕΙΟ, ότι η αποδοχή ήρθε από κάτω, από τα ερασιτεχνικά σωματεία σε όλη τη χώρα και σε χρόνους που τα Μ.Μ.Ε. ήταν τουλάχιστον υποτυπώδη.
Και γιατί αυτή η πανελλήνια αποδοχή; Ποιος ο λόγος; Πώς την πέτυχαν από την ακριτική αυτή γειτονιά οι αθλητές της Δόξας και συγκίνησαν παίκτες και παράγοντες από το Μαίναλο έως τον Έβρο, είναι ένα απλό ερώτημα που η απάντηση σίγουρα θα καλύψει μέρος των κινήτρων που οδήγησαν 180 Συλλόγους να φέρουν το όνομα Δόξα. Π.χ. η υπεροχή των Μαυραετών και η ταυτόχρονη αποδοχή είναι ότι κατάφερε να ενώσει την αθλητική επαρχία της χώρας, αφού τα επιτεύγματα κόντρα στο αθηναϊκό ΠΟΚ ήταν η αναστροφή της πολιτικής – οικονομικής αθλητικής πρωτεύουσας. Και αυτή την υπεροχή αμφισβήτησε η ποδοσφαιρική ομάδα της Δόξας και ήταν η πρώτη ευθεία αντιπαράθεση της τότε επαρχίας με το κέντρο. Έκτοτε έγιναν και άλλες προσπάθειες όμως ως πρώτη και ξεχωριστή καταγράφηκε των Μαυραετών της Δράμας, γεγονός που έτυχε της γενικής αποδοχής από ιστορικούς και φιλάθλους.
1918-2018. Ένας αιώνας Δόξα. Εκατό χρόνια. Τέσσερεις γενιές. Μία όμως ιδέα. Μια ακριβή παρακαταθήκη στη νεότερη γενιά και εδώ αρχίζει το σήμερα, αφού τα επιτεύγματα των προγόνων έβαλαν τον πήχη ψηλά όχι μόνο σε αγωνιστικό επίπεδο, αλλά και στη διατήρηση της αίγλης.
Η Δόξα στα 100 αυτά χρόνια στο διάγραμμα και την απεικόνιση της αγωνιστικής συμπεριφοράς έχει μία ευρεία διακύμανση που σε στιγμές έφερε την απογοήτευση και ενδεχομένως τη λύπηση, όχι όμως τον αφανισμό. Η Δράμα είναι ταυτόσημη έννοια και συνώνυμο της Δόξας, πέρα από την όποια σχέση μπορεί να έχει ο καθένας με το ποδόσφαιρο, αφού ο γενετικός κωδικός (DNA) της Δόξας και μόνο συμπαρασύρει την αποδοχή και την αναγνώριση.
Η Δράμα ενώθηκε ψυχικά μετά τον Εμφύλιο κάτω από τη Δόξα και τα επιτεύγματά της ένωσαν όλη την ελληνική επαρχία και έφεραν την αποδοχή. Αυτό το γεγονός είναι η ιδεολογική υπεροχή της Δόξας και η «εντολή» σε εμάς τους νεότερους να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις που απορρέουν από την ιστορικότητα.
Τέλος, στη σημερινή μνημονιακή κατάσταση και τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τόσο τον τόπο μας (κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα) η παρουσία στα τέλη του 2017 6.000-7.000 φιλάθλων είναι ένα ενδεικτικό στοιχείο ότι η Δόξα, πέρα από κατηγορία, πρόσωπα και συμπεριφορές είναι κάτι το ξεχωριστό, κάτι το μοναδικό. Εκεί τοποθετήθηκε από τον μεγάλο Καστρινό. Ας τον ακολουθήσουμε και γιατί όχι να έρθει η ώρα να τον ξεπεράσουμε. Εμπρός λοιπόν για όλους μας πεδίον Δόξης λαμπρό…