ΑΡΘΡΟ
Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου
Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.
Είναι η ημέρα, μια μέρα σύμβολο, η 8η του Μάρτη, μια παρακαταθήκη που μας άφησαν οι αγωνίστριες των εργατικών λαϊκών αγώνων στην Ελλάδα και παγκόσμια.
Και δεν πρέπει να περιοριστεί η δράση των γυναικών σε μια μέρα, αλλά με δράσεις ως επιδίωξη με συνέχεια και να μην είναι «καμπανιακή» (ΟΓΕ).
Η δράση να ‘χει στόχο να φωτίσει ποιος είναι ο πραγματικός αντίπαλος των γυναικών που είναι η πολιτική της Κυβέρνησης και της Ε.Ε.
Όχι στο αποπροσανατολιστικό περιεχόμενο της λεγόμενης «φεμινιστικής απεργίας, αλλά δυνάμωμα των αγώνων για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, με διεκδικήσεις για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, με κριτήριο τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες μας.
Το νήμα που ενώνει τις κοινές πρωτοβουλίες γυναικών, ιδιαίτερα στο πλαίσιο «λάστιχο ωράριο – λάστιχο ζωή» είναι οι διεκδικήσεις για την εργασία των γυναικών ως καθολικό κοινωνικό δικαίωμα (ΟΓΕ).
Έτσι θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις ανάγκες των καιρών, δυναμώνοντας τον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Αχ, κορίτσια
τραβήξατε μπροστά
σα φρεγάτες στα πέλαγα
καταλαγιάζουν κάποτε οι φουρτούνες.
Κορίτσια περπατώντας ισότιμη πορεία
στου μέλλοντος την απλωσιά
σωστές αλκυονίδες
κορίτσια…
Μ. Φρονιμάδη – Μάτατση
