ΑΡΘΡΟ
του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου
Δικηγόρου
Γραμματέα της Ν.Ε. ΔΗΜΑΡ Δράμας και μέλους της Κ.Ε. της ΔΗΜΑΡ
Το Μακεδονικό ζήτημα, αν και όλοι αναγνωρίζουν ότι δεν είναι το υπ’ αριθμό ένα εθνικό μας ζήτημα, εν τούτοις για λόγους συναισθηματικούς, ιστορικούς και εθνικού γοήτρου κυριαρχεί και πάλι στην πολιτική επικαιρότητα της χώρας μας. Πολιτικά κόμματα, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Εκκλησία, Πολίτες λες κι έχουμε επιλύσει άλλα μεγαλύτερης σπουδαιότητας εθνικά μας ζητήματα (Κυπριακό, Αιγαίο). Λες κι έχουμε ξεφύγει οριστικά από τον κίνδυνο της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας, που και πάλι μας ζυγώνει απειλητικά.
Διοχετεύουμε το μέγιστο της δυναμικής, του διπλωματικού μας κεφαλαίου και της εξωτερικής μας πολιτικής δράσης σ’ αυτό το πρόβλημα. Διαφωνούμε μεταξύ μας στο αν η συμφωνία των Πρεσπών είναι έντιμος συμβιβασμός ή όχι, στο αν θα πρέπει να επικυρωθεί από τη Βουλή ή όχι.
Δικαίως θα ‘λεγε κανείς, καθώς αφενός μεν είναι επίκαιρο, αφετέρου δε και όπως προαναφέρθηκε, αυτό συμβαίνει για λόγους πρωτίστως συναισθηματικούς, ιστορικούς και εθνικού γοήτρου. Πολύ ορθά είχε ειπωθεί στο ξεκίνημα αυτής της αντιπαλότητας (1992) από μεγάλες τότε Ελληνικές προσωπικότητες (Μελίνα και άλλους) ότι το όνομά μας είναι η ψυχή μας και δεν το χαρίζουμε επ’ ουδενί. Η περηφάνια το Έλληνα ταπεινώθηκε πολλές φορές για να ανεχθεί άλλη μια ταπείνωση και στο θέμα αυτό από ένα αντίπαλο σαφώς υποδεέστερό του αυτή τη φορά.
Στην αντιδικία μας όμως αυτή με τη γείτονα χώρα είναι αλήθεια πως τα δίκαιά μας και τη δική μας προαναφερόμενη απόλυτη θέση ο διεθνής παράγοντας (άλλες χώρες, αλλά και η διεθνής κοινή γνώμη) δεν μπορούσαν να κατανοήσουν. Παρόλα αυτά αρχικά στήριξαν τη χώρα μας. Τα Σκόπια δεν αναγνωρίστηκαν στον ΟΗΕ με το συνταγματικό τους όνομα ως Μακεδονία, αλλά ως FYROM (πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας) μέχρις ότου βρεθεί λύση. Πρώτη φορά συνέβη αυτό. Ήταν μια μεγάλη διπλωματική νίκη.
Από τότε όμως το ζητούμενο ήταν συμβιβαστική λύση. Λύση σύμφωνα με τις επιθυμίες του ενός, επιβάλλεται μόνο μετά από πόλεμο. Όχι μετά από διαπραγμάτευση.
Καθώς όμως διαιωνίζονταν το πρόβλημα και όσο σκλήρυνε τη στάση της η χώρα μας (εμπάργκο σε βάρος των Σκοπίων κλπ), τόσο ο διεθνής παράγοντας έγερνε προς το μέρος των γειτόνων μας. Έτσι 140 χώρες μεταξύ των οποίων ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα, δηλαδή οι τρεις χώρες του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, αναγνώρισαν τα Σκόπια ως «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ». Ήταν μια μεγάλη διπλωματική ήττα της χώρας μας.
Το επιχείρημα, όσων είναι αντίθετοι στη συμφωνία, «δεν πειράζει ας τους αναγνωρίσουν όλοι, το θέμα είναι εμείς να μη τους αναγνωρίσουμε», είναι προφανές ότι δεν πείθει. Δεν «παίζεται» έτσι το παιχνίδι στο διεθνές περιβάλλον.
Αρκεί να θυμηθούμε πως η Ελλάδα υπάρχει ως κράτος γιατί η Ελληνική Επανάσταση του 1821 είχε κερδίσει με το μέρος της τη διεθνή κοινή γνώμη. Γεγονός που οδήγησε Κυβερνήσεις και Κοινοβούλια σε θετική στάση και τελικά στη ναυμαχία του Ναυαρίνου και στην ανεξαρτησία της χώρας μας.
Αρκεί να αναλογιστούμε πως σε κάθε διοργάνωση αθλητική, πνευματική, πολιτιστική όπου συμμετείχε και η FYROM, η Ελληνική Διπλωματία και ορθά έδινε μάχη κάθε φορά μη τυχόν συμμετάσχει η γείτονα με το σκέτο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και έτσι κατοχυρώσει de facto στα διεθνή fora την ονομασία αυτή.
Το επιχείρημα των διαφωνούντων πως η συμφωνία έχει προβλήματα, πίεσαν τρίτες χώρες γι’ αυτήν, δεν κερδίζουμε τίποτε ως χώρα και δεν είμαστε υποχρεωμένοι να την δεχθούμε, άλλωστε και η Κύπρος δεν δέχθηκε το σχέδιο ΑΝΑΝ και δεν έγινε και τίποτε, ναι μεν φαντάζει πειστικό, αλλά δυστυχώς δεν είναι.
Ως χώρα επιδιώκαμε συμφωνία εδώ και πολλά χρόνια για να επιλυθεί το ζήτημα. Γιατί βεβαίως και μας συμφέρει να υπάρχει σταθερότητα στα Βαλκάνια. Γιατί η Ελλάδα ως χώρα της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ και η πλέον προηγμένη πολιτικά και οικονομικά πρέπει να γίνει η κινητήρια και αναπτυξιακή δύναμη των Βαλκανίων. Γιατί πρέπει απερίσπαστοι να ασχοληθούμε με μεγαλύτερα και σοβαρότερα εθνικά μας θέματα και την οικονομία μας.
Είχαμε διαμορφώσει εθνική στρατηγική που αποδέχονταν όλα τα κόμματα για σύνθετη ονομασία. Στη συγκεκριμένα συγκυρία με τη συγκεκριμένη Κυβέρνηση στα Σκόπια και τους δεδομένους συσχετισμούς δυνάμεων στην περιοχή, τους σχεδιασμούς για ανάπτυξη και εισδοχή των δυτικών Βαλκανίων στους υπερεθνικούς σχηματισμούς (Ε.Ε. και ΝΑΤΟ) ήταν η καταλληλότερη ευκαιρία για να επιλυθεί με τους ευνοϊκότερους ίσως όρους το εν λόγω ζήτημα.
Η επίλυσή του σήμερα είναι λοιπόν η ορθή εθνική επιλογή. Η συμφωνία και όπως σωρεία έγκριτων επιστημόνων και αναλυτών έχουν τονίσει και παρά τις ενδεχόμενες αδυναμίες της συνιστά ένα έντιμο συμβιβασμό για τη χώρα μας. Όσον αφορά τις αδυναμίες της συμφωνίας (εθνικότητα, γλώσσα), που ενδεχομένως να δημιουργήσουν προβλήματα, μετά και τις αλλαγές στο Σύνταγμα της γείτονος, τη ρηματική διακοίνωση και το συνοδευτικό αυτής έγγραφο που δίνει τις αναγκαίες διευκρινίσεις, σε ένα βαθμό διασκεδάζονται και αυτές. Σε κάθε περίπτωση και υπάρχουν επιχειρήματα περί του αντιθέτου και η ιστορία και το μέλλον θα αποδείξουν τελικά αν αυτές οι ανησυχίες είναι βάσιμες ή όχι.
Η τυχόν όμως μη επίλυση του θέματος αυτού και η διαιώνισή του είναι μαθηματικά βέβαιο ότι δεν θα έχει την τύχη του Κυπριακού. Αυτό επανήλθε πρόσφατα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αυτές δυστυχώς απέτυχαν άλλη μια φορά, αλλά θα επανέλθει μετά βεβαιότητας και πάλι. Δυστυχώς βέβαια και στο Κυπριακό η διαιώνισή του δεν είναι άμοιρη συνεπειών. Η μη επίλυσή του δεν είναι με το μέρος της Ελληνοκυπριακής πλευράς, όπως όλοι παραδέχονται.
Η τυχόν αδιάλλακτη στάση της χώρας μας όμως ειδικά στο Μακεδονικό ζήτημα σήμερα δεν θα σήμαινε κάποια στιγμή στο μέλλον επαναδιαπραγμάτευση του θέματος. Απλά όλη η υφήλιος στο άμεσο μέλλον θα αναγνώριζε πλέον τα Σκόπια με το Συνταγματικό τους όνομα, ενώ Ε.Ε. και ΝΑΤΟ θα εύρισκαν τρόπο να ξεπεράσουν το Ελληνικό βέτο για να εντάξουν στους κόλπους τους τη γείτονα. Δηλαδή θα είχαμε στα βόρεια σύνορά μας τη «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ», αναγνωρισμένη πλέον από όλες τις χώρες του πλανήτη. ΠΛΗΡΗΣ ΒΑΤΕΡΛΩ της Ελληνικής διπλωματίας και της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής δηλαδή. ΠΛΗΡΕΣ ΒΑΤΕΡΛΩ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!!!
Υ.Γ. 1. Δεν είναι λάθος της Κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και του Π/Θ η συμφωνία των Πρεσπών παρά τις όποιες αδυναμίες της. Είναι εγκληματικό λάθος τους όμως που επιχείρησαν να την εργαλειοποιήσουν στο εσωτερικό της χώρας για ψηφοθηρικούς λόγους, αντί να επιδιώξουν εθνική συνεννόηση και συναίνεση. Η κύρια ευθύνη για την πόλωση και το διχαστικό κλίμα βαρύνει πρωτίστως την Κυβέρνηση.
- Η αντιπολίτευση επίσης για εσωκομματικούς και ψηφοθηρικούς λόγους αρνείται να σηκώσει το βάρος της επίλυσης ενός εθνικού θέματος και παρασύρει και αυτή με τη σειρά της τη χώρα και την κοινωνία στην πόλωση και το διχασμό.
- Αμφότεροι βλάπτουν σοβαρά τη Δημοκρατία και ρίχνουν νερό στο μύλο της εθνικιστικής και λαϊκίστικης ακροδεξιάς
- Μεγάλο μέρος του λαού για άλλη μια φορά αφήνεται και παρασύρεται από συνθήματα και υποκριτική στάση κομμάτων και πολιτευτών. Ξεχνάει πως αυτοί που δήθεν ήταν αντίθετοι με την μη αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, όταν έγιναν Κυβέρνηση, απλά το λησμόνησαν. Ξεχνάει επίσης πως εκείνοι που κεραυνοβολούσαν τον Καλλικράτη και ορκίζονταν πως θα καταργήσουν το Νόμο ή θα ιδρύσουν και πάλι στην περιοχή μας στη Δράμα Δήμο Δοξάτου με έδρα το Δοξάτο και Κοινότητα Βώλακα, έγιναν Κυβέρνηση αλλά οι υποσχέσεις τους παρέμειναν υποσχέσεις. Έτσι και σήμερα υποκριτικά και λαϊκίστικα δηλώνουν κάποιοι αντίθετοι στη συμφωνία των Πρεσπών αφήνοντας την Κυβέρνηση να βγάλει μόνη της τα κάστανα από τη φωτιά. Είναι προφανές ότι απλά βολεύονται. Αν και όταν γίνουν Κυβέρνηση ακόμη δεν θα ακυρώσουν τη συμφωνία όχι γιατί δεν θα μπορούν νομικά, αλλά γιατί αυτή είναι έντιμη και επωφελής για τη χώρα.
