ΑΡΘΡΟ

του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου

Δικηγόρου

Γραμματέα της Ν.Ε. Δράμας και μέλους της Κ.Ε. της ΔΗΜΑΡ

 

 

Άδολος πατριωτισμός ή πατριδοκαπηλία; Γνήσιο θρησκευτικό συναίσθημα ή θρησκοληψία; Απλά δημοκρατικά διαμαρτυρόμενοι πολίτες ή έμπλεοι οργής, μίσους και διψούντες για αίμα φανατικοί οπαδοί που οργανώνουν αντισυγκεντρώσεις και μας γυρίζουν πίσω στα χρόνια της δεκαετίας του ‘60, σε τραμπουκισμούς και οργανώσεις εθνικοφρόνων τύπου «καρφίτσα».

Με αυτές τις σκέψεις ξημέρωσε η 21η Απριλίου αποφράδα μέρα για τη Δημοκρατία και τις ελευθερίες των πολιτών. Ελευθερία του λόγου, του συνέρχεσθαι, του συνεταιρίζεσθαι, της ύπαρξης και λειτουργίας δημοκρατικών πολιτικών κομμάτων.

Γιατί στην εκδήλωση στη Δράμα των υποψήφιων Ευρωβουλευτών του ψηφοδελτίου «ΣΥΡΙΖΑ– Προοδευτική Συμμαχία» ζήσαμε στιγμές απείρου κάλλους. Για πρώτη φορά στη ζωή μου και στη μακρά πολιτική μου διαδρομή άνθρωποι –συμπολίτες μου Δραμινοί θέλησαν να με απαξιώσουν και να καταφερθούν εναντίον μου. Με χυδαίες και βαρύτατες εξυβρίσεις και απειλητικές διαθέσεις έμπλεοι μίσους απέτρεψαν την προσέλευση στην εκδήλωση συμπολιτών μας και τους προπηλάκισαν.

Για ορισμένους που δηλώνουν ότι «γεύεστε τα επίχειρα» παρελθόντων συμπεριφορών, έχω να δηλώσω πως ποτέ στο παρελθόν προσωπικά και ως ΔΗΜΑΡ δεν μετήλθαμε παρόμοιες μεθοδεύσεις, δεν επιδείξαμε παρόμοιες συμπεριφορές. Και αν βρεθούν κάποιοι να μου ανταπαντήσουν πως απλά ήμουν μια παράπλευρη στόχευση, γιατί συμπορεύθηκα με τον ΣΥΡΙΖΑ, θα τους απαντήσω πως ίσως αύριο οι ίδιοι τους να είναι παράπλευρες στοχεύσεις και ενδεχόμενα απώλειες!

Οφείλουμε όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες και τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου να πάρουμε ξεκάθαρη θέση. Πράγματι και στο πρόσφατο παρελθόν υπήρξαν διαμαρτυρίες συμπολιτών μας, που είχαν μεγάλη ένταση. Δεν νομίζω όμως ότι είχαν τέτοιο μίσος και δίψα για αίμα. Δίχως, ναι μεν αλλά, οφείλουμε να καταδικάσουμε τέτοιες συμπεριφορές και πρακτικές.

Γιατί αν κάτι αξίζει για να αγωνισθείς είναι το δικαίωμα του καθενός συμπολίτη μας να έχει τη δική του ακόμη και διαφορετική άποψη. Γιατί αν κάτι αξίζει για να χύσεις το αίμα σου είναι η Ελευθερία, ο καλός εννοούμενος πατριωτισμός και το γνήσιο θρησκευτικό συναίσθημα.

Και σε αυτόν τον τόπο αυτό το χώμα είναι δικό μας και δικό τους. Είμαστε όλοι πατριώτες και έχουμε η συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας γνήσια θρησκευτικά συναισθήματα. Γι αυτό: Κύριε άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι!!!