ΑΡΘΡΟ
Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου
Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.
Αρκετοί μύθοι έχουν γεννηθεί μέσα από τα «δάκρυα» της ιτιάς (Ιτέα η κλαίουσα). Μάλιστα η λύρα του Ορφέα καμωμένη από δέντρο ιτιάς.
Κλάμα = κλαϋμα = αρχαία ελληνική λέξη, αυτός που χύνει, έλεγαν κροκοδείλια δάκρυα, δεν υποκρίνεται άπλα, αλλά έχει προκαλέσει ο ίδιος κακό σε κάποιον και μετά κλαίει τάχα μου [οι αρχαίοι είχαν λάθος πεποίθηση για τον κροκόδειλο (κλαίει για να λυπάνει τα μάτια του)]. Κλάμε, εκροή δακρύων από στενοχώρια, θυμό, ευτυχία ή όταν το άτομο έχει βιώσει τραυματικές εμπειρίες και κλαίει χωρίς λόγο. Επίσης από προεμμηνοροϊκό σύνδρομο ή προεμμηνοπαυσιακή περίοδο. Κλάμα ψεύτικο όταν από ευθύνη σου… για χαλασμένα σχολικά γεύματα. Ή προκαταβολικά (δήθεν για άλλη αιτία) όταν ξέρεις ότι θα μαθευτεί διαπλοκή συναλλαγής κρατικού χρήματος εκατομμυρίων [πακτωλός χρημάτων… η κλαίουσα… μασαμπούκα (voice)].
Πάντως οι Έλληνες πολίτες κλαίμε που δεν μπορούμε να «βγάλουμε» τον μήνα και για τις εισπράξεις εκατομμυρίων που ανέφερα παραπάνω από υψηλά ιστάμενους.
Όσο για το… μην πάτε διακοπές σε νησιά, να πάτε στα χωριά σας (Σ.Βούλτεψη), άσε που φέτος δεν βλέπουμε ούτε με κυάλια νησιωτικούς προορισμούς λόγω φτώχειας του χαμηλά διαθέσιμου εισοδήματος, υψηλό κόστος μετακίνησης κλπ.
Δεν σκέφτεται η Βουλευτίνα της Ν.Δ. πως γονείς – παππούδες που έχουν παιδιά – εγγόνια σε νησιά, πρέπει να ιδωθούν με τους οικείους! Ο χορτάτος τον πεινασμένο δεν τον καταλαβαίνει, έλεγε η μάνα μου. Ντροπή!
Τα δάκρυα μου είναι καυτά… πολύ καυτά με όλα αυτά…
