Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 2 Οκτωβρίου η εκδήλωση της Τ.Ε. Δράμας του Κ.Κ.Ε. με θέμα «80 χρόνια από την ηρωική εξέγερση της Δράμας τον Σεπτέμβρη του 1941 και την εποποιία της ΕΑΜικής Αντίστασης. Συνεχίζουμε τον αγώνα για έναν κόσμο λέφτερο, ανοιχτό, γεμάτο ελπίδα… το Σοσιαλισμό».
Προηγήθηκε κατάθεση στεφάνων στο μνημείο για τους δολοφονημένους από τους Βούλγαρους φασίστες στην Προσοτσάνη, εκ μέρους της Τ.Ε. Δράμας και του παραρτήματος Δράμας της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ.
Στην εκδήλωση, την ομιλία έκανε η Μαρία Μάλλη, μέλος της Ε.Π. Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης του Κ.Κ.Ε. και Γραμματέας της Τ.Ε. Δράμας, η οποία, μεταξύ άλλων, ανέφερε:
«Στην αντίσταση του ελληνικού λαού, η Εξέγερση της Δράμας, που οργανώθηκε από την τοπική οργάνωση του Κ.Κ.Ε. τον Σεπτέμβρη του 1941, κατέχει ιδιαίτερη θέση. Ο λαός και της περιοχής μας, με εξαίρεση τους προδότες, ταγματασφαλίτες και βουλγαρογραμμένους, με πρωτεργάτες του κομμουνιστές ακολούθησε τον δύσκολο αλλά και ηρωικό δρόμο επιλέγοντας να σπάσει τις αλυσίδες. Τιμάμε, λοιπόν, την ηρωική εξέγερση του λαού της Δράμας και πολλών χωριών της περιοχής ενάντια στους Βούλγαρους φασίστες – κατακτητές, τη δεύτερη αντιστασιακή πράξη σε όλη την κατεχόμενη Ευρώπη. Η εξέγερση της Δράμας, όπως κι άλλες αντιστασιακές πράξεις αργότερα σε άλλα σημεία της Ελλάδας, επιχειρήθηκε να συκοφαντηθεί, να παρουσιαστεί σαν πράξη που δεν έπρεπε να γίνει, αφού θα προκαλούσε τα αντίποινα των κατακτητών. Αντίθετα, αποδείχτηκε ότι το κίνημα της Δράμας ήταν μια αυθεντική λαϊκή – ηρωική εξέγερση.
Παρά την έκβασή του, το κίνημα αυτό αποτελεί μια ηρωική σελίδα την ιστορία της πάλης του ελληνικού λαού για τη λευτεριά. Ήταν μια λαμπρή λαϊκή εξέγερση με χαρακτηριστικά αντάρτικου αγώνα. Το κίνημα της Δράμας ήταν λαϊκή και μη προβοκατόρικη εξέγερση με την οποία ακυρώθηκε το βουλγαρικό σχέδιο για ειρηνική αφομοίωση του ελληνικού πληθυσμού. Αποθάρρυνε Βούλγαρους έποικους να εγκατασταθούν στην περιοχή της Δράμας.
Η εξέγερση, που οργανώθηκε και καθοδηγήθηκε από το Κ.Κ.Ε., πέτυχε να απελευθερώσει χωριά της περιοχής μας για μία μέρα, την Προσοτσάνη μέχρι τα ξημερώματα της 30ής του Σεπτέμβρη και τα Κύργια μέχρι τις 3 του Οκτώβρη. Αλλά ο αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων δεν επέτρεψε στους αντάρτες να διατηρήσουν τον έλεγχο των απελευθερωμένων εδαφών λόγω και της έλλειψης πολεμικού εξοπλισμού-τροφίμων και σχεδίου απομάκρυνσης των αμάχων.
Ο ξεσηκωμός του Λαού των Ν. Σερρών-Δράμας και Καβάλας είναι ένα κίνημα ιστορικό και πρωτοπόρο, που άρχισε πολύ πριν αρχίσουν να εμφανίζονται μεμονωμένες ομάδες στην Δ. Μακεδονία, την Ήπειρο και στην Στερεά Ελλάδα, αλλά και πριν από την μεγάλη απόφαση της ίδρυσης του “Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου” (ΕΑΜ) και της ιδρύσεως του “ΕΛΑΣ”.
Η Εξέγερση της Δράμας ήταν το πρώτο στην Ελλάδα και το δεύτερο στην Ευρώπη οργανωμένο αντιστασιακό κίνημα κατά του Άξονα. Μία ηρωική, πρωτοπόρα αλλά και πρόωρη πράξη αντίστασης των Δραμινών με οργανωτές, καθοδηγητές και μπροστάρηδες τα τοπικά κομματικά στελέχη του ΚΚΕ. Τους Δραμινούς κομμουνιστές που αγωνίστηκαν, βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν, αλλά δεν συμβιβάστηκαν, δεν λύγισαν, δεν βουλγαρογράφτηκαν. Που πολέμησαν στο βουνό και στην πόλη, στο χωριό και στην κωμόπολη, άοπλοι και ένοπλοι, επιλέγοντας τον αγώνα κατά του κατακτητή και όχι τη συνεργασία μαζί του, προτιμώντας τη λευτεριά από τη σκλαβιά!
Τιμάμε όλους όσοι πρωταγωνίστησαν και συμμετείχαν στα γεγονότα, όσοι έδωσαν τη ζωή τους με απαράμιλλο ηρωισμό. Τιμάμε ιδιαίτερα την ηρωική στάση των κομμουνιστών που δε στηρίζεται σε μια απλή αγωνιστικότητα και υπερηφάνεια μόνο. Αλλά οφείλεται στο γεγονός ότι ο κομμουνιστής έχει δώσει όρκο, έχει υποσχεθεί στον εαυτό του και στο λαό, ότι θα δώσει μέχρι τέλους τη μάχη για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτός ο αγώνας για το σοσιαλισμό – γι’ αυτά τα μεγάλα ιδανικά του ανθρώπου που θα είναι πλήρως απελευθερωμένος από κάθε μορφή εκμετάλλευσης και καταπίεσης – αυτή η γνώση, η πίστη στον τελικό σκοπό, το πείσμα και το πάθος μέχρι την τελική νίκη, είναι που κάνει τον κομμουνιστή να δρα ακούραστα σε όλες τις συνθήκες.
Και στις τωρινές δύσκολες και πρωτοφανέρωτες συνθήκες, το Κ.Κ.Ε. είναι σε θέση να ανταποκρίνεται γιατί έχει τη δύναμη, τη θέληση και την ικανότητα μα πρώτα και κύρια σωστά επεξεργασμένη στρατηγική, ώστε να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της πάλης και του αγώνα. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες είναι πολύ σημαντικό, το ότι ολοκλήρωσε το 21ο Συνέδριό του και κατέληξε σε σημαντικές αποφάσεις που αφορούν το ίδιο το Κόμμα – δηλαδή το πώς θα γίνουμε πιο ικανοί, πιο δυνατοί, ώστε να ανταποκριθούμε σε αυτό που έλεγε και το σύνθημα του 21 ου Συνέδριου “Ο νους, η καρδιά, ο οργανωτής της εργατικής λαϊκής πάλης για το Σοσιαλισμό”.
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που, από όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής αναδύονται τα αδιέξοδα του συστήματος της εκμετάλλευσης.
Στην Ελλάδα και όχι μόνο, τη γύμνια του κράτους που ζήσαμε στις πυρκαγιές, ή στη Γερμανία στις πλημμύρες αλλά και αλλού, τη ζούμε και στην πανδημία, οι ομοιότητες βγάζουν μάτι ακόμα και στον τρόπο που προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, για να κρύψουν τις τεράστιες και διαχρονικές ευθύνες του κρατικού μηχανισμού Αυτή η στρατηγική, ο δρόμος της καπιταλιστικής ανάπτυξης που υπηρετεί, δεν συναντιούνται πουθενά με τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα και τις ανάγκες!
Αυτή τη στρατηγική προωθούν με την πολιτική τους όλα τα αστικά κόμματα και οι κυβερνήσεις, Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ. Όλους αυτούς, τους δοκίμασε ο λαός και τους ξέρει! Η εναλλαγή τους στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση, σε μονοκομματικές κυβερνήσεις ή κυβερνήσεις συνεργασίας, με επεκτατική ή περιοριστική διαχείριση, σε ανάπτυξη και κρίση της οικονομίας, ανακυκλώνει μόνο αδιέξοδα. Και αυτό ισχύει για όλο το καπιταλιστικό σύστημα. Η πολιτική που αντιμετωπίζει τις ανάγκες του λαού και την προστασία του περιβάλλοντος σαν “κόστος” είναι η πολιτική που εφαρμόζεται σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, γιατί παντού το μόνο κριτήριο είναι το κέρδος και όχι η ανθρώπινη ζωή. Σ’ αυτήν την απάνθρωπη, αντιλαϊκή πολιτική όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, από τους φιλελευθέρους, τους σοσιαλδημοκράτες μέχρι τους κάθε λογής οπορτουνιστές δεν προσφέρουν απλά συναίνεση, έχουν ουσιαστική συμφωνία για τους στόχους του κεφαλαίου και αυτό τους κάνει ανταγωνιστές για το ποιος μπορεί να τους φέρει καλύτερα σε πέρας.
Αυτό που έχει σημασία σήμερα είναι ο λαός να πιστέψει στα μάτια του, στην πείρα του, στη δύναμή του, ούτε στη “δευτέρα παρουσία” το αστικό κράτος δεν πρόκειται να γίνει “αποτελεσματικό” για τον ίδιο και τις ανάγκες του, όποιος κι αν είναι η κυβέρνηση.
Απάντηση είναι μόνο το δικό του κράτος, η δική του εξουσία, που θα βάλει το επίκεντρο ανάπτυξης τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, επιστρατεύοντας όλα τα διαθέσιμα μέσα κι εργαλεία για την ικανοποίησή τους. Σ’ αυτόν τον ελπιδοφόρο αγώνα ο λαός αξίζει να καταθέσει κάθε θυσία.
Καλούμε τους εργαζόμενους, τον λαό να βαδίσουμε μαζί, για να οργανωθούν παντού πρωτοπόρες εστίες αντίστασης και αντεπίθεσης, σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς.
Σήμερα είμαστε πιο έμπειροι, ως Κόμμα, να οργανώνουμε την πάλη του λαού, φωτίζοντας το δρόμο για τον σοσιαλισμό. Έχουμε το επαναστατικό πρόγραμμα του Κόμματος μας, ακατάλυτους δεσμούς με τον λαό και τη νεολαία, πρωτοπόρα θεωρία και πείρα στη δράση.
Η ζωή αποδεικνύει ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, όταν πιστέψει στη δύναμή του, όταν αρνείται να συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις και αποφασίσει να βαδίσει στον δρόμο της ανατροπής.
Απάντηση στα σύγχρονα προβλήματα του λαού και της νεολαίας είναι μόνο ο σοσιαλισμός. Αισιόδοξα βαδίζουμε, με την αυτοπεποίθηση που μας δίνει η πίστη στη δύναμη του λαού και με τη βεβαιότητα ότι θα τα καταφέρουμε!».
