Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά

ATPL

AIRLINE PILOT

B737NG AIRBUS 320

(συνέχεια από το φύλλο 903, 10 Απριλίου 2025)

Βρίσκουμε, λοιπόν, να έχουν όχι μόνον ενδιαφέρον αλλά και αρκετό γούστο οι κατά καιρούς ρήσεις για παντελόνια που φορούν ή αμφισβητείται ότι φορούν και γιατί, επιφανείς της πολιτικής και κοινωνικής ζωής.

Χαρακτηριστική η δήλωση του κ. Σαμαρά ότι είναι «της ανδρικής σχολής», καθώς και η άλλη, του κ. Μεϊμαράκη, ότι φέρεται «αντρίκεια».

Αρχίζοντας από μια εποχή όχι και τόσο μακρινή, εκείνην του Βατοπεδίου. Και μάλιστα, με μια γυναίκα. Η οποία, «μιλώντας σαν άνδρας» όπως είχε αναφερθεί, ήρθε κι έβαλε τα πράγματα –και τα παντελόνια– στη θέση τους.

Ήταν τότε που ο Μάκης Βορίδης, Βουλευτής του ΛΑΟΣ, κατέκρινε ραδιοφωνικά την περίφημη ρήση του κ. Βουλγαράκη περί νομίμου και ηθικού, δηλώνοντας ότι «νόμιμο είναι να πορνεύεται κάποιος, αλλά δεν είναι ηθικό».

Απάντησε η κ. Κατερίνα Παπακώστα, Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, η οποία, αφού επιστράτευσε τον φιλόσοφο Μοντεσκιέ, υπερασπίστηκε ως εξής τα δικαιώματα των εκδιδομένων γυναικών: «Δεν είναι κάτι δίκαιο γιατί είναι νόμος, αλλά είναι νόμος γιατί είναι δίκαιο».

Ο κ. Βορίδης, καταφεύγοντας σε επιχειρήματα από τη φιλοσοφία του Δικαίου, συνέχισε: «Εγώ, αν είχα κόρη, θα ήθελα να ακολουθήσει ένα επάγγελμα, όχι όμως το κατά την κ. Παπακώστα επάγγελμα της πορνείας».

Κι ακόμη: «Αν η πορνεία είναι ηθική, τότε όλοι πρέπει να εκπορνευόμαστε».

Οπότε, η κ. Παπακώστα, η επονομασθείσα και σούπερ-Κατερίνα, αφού υπενθύμισε τις θέσεις που ο κ. Βορίδης είχε πάρει στο παρελθόν σε θέματα κοινωνικού ρατσισμού, «ζώστηκε τα άρματα» –σύμφωνα με το απολαυστικό ρεπορτάζ στο «Βήμα»– κι απάντησε ως ακολούθως:

Προηγουμένως τον είχε καλέσει «να επιδείξει πολιτική λεβεντιά και να δηλώσει ευθέως ότι δεν επιθυμεί τις ψήφους που προέρχονται από ανήθικους πολίτες». Δηλαδή, και από τις ουκ ολίγες εκδιδόμενες γυναίκες.

Στο πλαίσιο της υπόθεσης Βατοπεδίου κατέθετε στην προκαταρκτική επιτροπή της Βουλής και η Κατερίνα Πελέκη, σύζυγος του πρώην Υπουργού Γιώργου Βουλγαράκη και συμβολαιογράφος.

Αναφέρθηκε σε «κεντρική πολιτική απόφαση» και, ούτε λίγο ούτε πολύ, φωτογράφισε ως υπεύθυνο τον πρώην Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή.

«Εγώ ξέρω ότι όσοι φοράνε παντελόνια –είπε– αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Όπως τις αναλαμβάνω εγώ που δεν φοράω παντελόνια…».

Ο διαχωρισμός σε «παντελονάτους» και «μη παντελονάτους» έχει ακουστεί από ανθρώπους της Εκκλησίας για ανθρώπους της Εκκλησίας.

Προφανώς, θα πρόκειται για προσδιορισμούς ενός δικού τους, εσωτερικού, ας πούμε, κώδικα συνεννόησης και επικοινωνίας.

Η εντύπωση, ωστόσο, είναι ότι πιο σωστοί πρέπει να είναι οι μη παντελονάτοι.

Έτσι, κάπως μας μπέρδεψε η δήλωση του Μητροπολίτη Χίου κ. Μάρκου. Ο οποίος, απλά και λακωνικά, από άμβωνος, έλυσε απορίες που απασχολούν το πανελλήνιο.

«Δεν υπάρχουν –κήρυξε– πρόσφυγες, μόνο μετανάστες». Προσθέτοντας ότι υπάρχουν όμως «πολιτικοί που έχουν κατεβάσει παντελόνια».

Όπως δε ο Μητροπολίτης Σιάτιστας και Σισανίου κ. Παύλος προς τον πρώην Υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νίκο Φίλη για το Μακεδονικό ζήτημα.

Με τον σχετικό ορυμαγδό των ημερών και την επίθεση του Μητροπολίτη Σιατίστης και Σισανίου κ. Παύλου εναντίον του Νίκου Φίλη.

Ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε σε «θύλακες της Χρυσής Αυγής στο εσωτερικό της Εκκλησίας» και ο Μητροπολίτης τον κάλεσε «αν τιμάει τα παντελόνια του» να πει ονόματα.

Όλο και κάτι μαθαίνεις όταν διαβάζεις εφημερίδες.

«Οι γυναίκες πολιτικοί τιμούν τα παντελόνια που φορούν, σε αντίθεση με ορισμένους άνδρες, οι οποίοι, αν και φορούν φιρμάτα παντελόνια, ενίοτε δεν τα γεμίζουν».

Όταν τα «τιμημένα» μπαίνουν στο λεξιλόγιο των καθωσπρέπει, των επωνύμων, των πολιτικών προπαντός.

Ιστορικά η έκφραση αυτή προφανώς πάει πίσω σε άλλες εποχές, μακρινές και διαφορετικές. Τότε που οι άντρες φορούσαν παντελόνια και οι γυναίκες φουστάνια. Τότε που ο ρόλος της γυναίκας ήταν διαφορετικός, αντιμετωπιζόταν σαν κατώτερο πλάσμα, δεν εργαζόταν, έμενε σπίτι και μεγάλωνε τα παιδιά, μπορεί να έτρωγε και ξύλο ή κέρατο, δεν οδηγούσε και δεν ψήφιζε. Ευτυχώς, τα χρόνια πέρασαν και η γυναίκες σιγά – σιγά διεκδίκησαν και πήραν τα δικαιώματα που τους άξιζαν και τους αξίζουν. Ίσως όχι παντού, ίσως σε κάποιες χώρες τα πράγματα να είναι ακόμα περίεργα, ενδεχομένως και σε αρκετές «πολιτισμένες χώρες» (της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης) να υπάρχουν ακόμα φαινόμενα κακής μεταχείρισης των γυναικών και άθλιας συμπεριφοράς των αντρών απέναντί τους, αλλά γι’ αυτό ακριβώς μαχόμαστε όλοι: για να εξαλειφθούν οι κοινωνικές ανισότητες, είτε έχουν να κάνουν με το φύλο, είτε με το χρώμα, είτε με τη σεξουαλική προτίμηση ή με οτιδήποτε άλλο.

Οπότε αγαπητές μου κυρίες, μην τρελαίνεστε όταν ακούτε κάποιον που θεωρεί ότι «τιμάει τα παντελόνια που φοράει» – συνήθως αυτός που το λέει είναι πολύ πιθανόν να μην τα τιμάει ιδιαίτερα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Όπως και να έχει, κανείς δεν σας προσβάλει, κανείς δεν θεωρεί ότι οι γυναίκες πρέπει να φορούν αποκλειστικά φουστάνια και κανείς δεν είναι τόσο χαζός, ώστε να κάνει διαχωρισμό ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες βασιζόμενος στο αν φοράνε παντελόνια ή φουστάνια. Ούτε ασφαλώς η θηλυκότητα προσδιορίζεται από το αν φοράει μια γυναίκα παντελόνι, μακρύ φόρεμα ή μίνι φούστα, ούτε είναι σώνει και ντε δυναμική και «τσαούσα» αν φοράει παντελόνι – δεν χρειάζεται το ντύσιμό μας να κάνει σώνει και ντε κάποια «δήλωση».

Έχουμε άλλωστε ένα σωρό άλλους τρόπους να εκφραζόμαστε και να λέμε αυτά που σκεφτόμαστε.

Πάντως μια παροιμία που δεν έχασε ποτέ το δρόμο της, ούτε και την ουσία που δηλώνει με παρρησία, δεν ξεστράτισε από τον ευθύ δρόμο μιας και η τιμή, τιμή δεν έχει και χαρά στον που την έχει.

 

Πηγές

 

RATRAC

Κώστας Βαιμακης

efsyn