Άρθρο

Της Χαράς Κεφαλίδου

Βουλευτού Δημοκρατικής Συμπαράταξης Ν. Δράμας

 

 

Η άποψη που ήδη διακινείται από τους εγχώριους υποστηρικτές της Συμφωνίας των Πρεσπών – σε κλίμα μάλιστα ευφορίας- είναι πως αμβλύνονται τα δεινά και οι εστίες έντασης στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Επικαλούνται για αυτό και τις θετικές φωνές από το ΝΑΤΟ, την Ε.Ε., τις ΗΠΑ. Θα μου επιτρέψετε να είμαι εξαιρετικά επιφυλακτική με τη λογική των «τετελεσμένων». Άλλωστε η χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη τόσο με τις απειλές από την Τουρκία όσο και με τον μεγαλοϊδεατισμό της Αλβανίας – για να αναφέρουμε δύο, μόνο, από τις εστίες αστάθειας στα Βαλκάνια.

Η κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από την ελληνική Βουλή- που επιτεύχθηκε με μια ετερόκλητη συμμαχία «προθύμων»- αφήνει ήδη ανοιχτά κεφάλαια ερμηνείας από την πλευρά των Σκοπίων. Ήδη, δύο 24ωρα μετά την ψηφοφορία στην ελληνική Βουλή, ο κ. Ζάεφ έδειξε να ασκεί το «δικαίωμα» να μονοπωλεί τη μακεδονική ταυτότητα, εκμεταλλευόμενος τα απαράδεκτα σημεία της Συμφωνίας, ιδιαίτερα το άρθρο 7 περί ταυτότητας και γλώσσας. Με άλλα λόγια, οι γείτονες σπεύδουν να ακυρώσουν προς όφελός τους το erga omnes για την ονομασία, με σοβαρές συνέπειες για τα εθνικά μας συμφέροντα. Βρισκόμαστε μάλιστα στην αρχή μιας διαδικασίας, που σε βάθος χρόνου θα την βρίσκουμε σε κάθε διεθνές φόρουμ και θα επιχειρούμε, μάταια, να την αντικρούουμε. Παράλληλα, η Συμφωνία δεν αμβλύνει τα αισθήματα οργής και ταπείνωσης της ελληνικής κοινής γνώμης, ενώ παραμένουν ανοιχτές εστίες αμφισβήτησης τόσο σε ό,τι αφορά στην ονομασία προϊόντων με την ταυτότητα «μακεδονικά», όσο και στην ερμηνεία της ιστορίας της περιοχής. Όσοι συνεπώς, διατείνονται ότι η «φωτιά» στη γειτονιά μας έσβησε, ας προσέξουν τις εστίες που απομένουν, με ολοφάνερο τον κίνδυνο αναζωπύρωσης των εντάσεων.

Η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ- άλλο ένα διπλωματικό όπλο που εκχωρήσαμε- δεν αποτρέπει αυτήν την εξέλιξη. Η ασφάλεια που υποτίθεται ότι διασφαλίζεται στην περιοχή των Βαλκανίων κάθε άλλο παρά δεδομένη είναι. Ας σημειώσουμε πως και η ένταξη της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ, κάθε άλλο παρά μετρίασε τις επεκτατικές βλέψεις της εις βάρος της χώρας μας. Η παρουσία του διεθνούς παράγοντα στο Κοσσυφοπέδιο, δεν αποτρέπει τα Τίρανα να εφαρμόζουν πολιτική ανοιχτών συνόρων με την Πρίστινα, προκαλώντας αναβίωση του σερβικού εθνικισμού. Την ίδια ώρα, λίγο πιο πάνω, το κράτος της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης, παρά την εποπτεία του διεθνούς παράγοντα, βρίσκεται στα πρόθυρα διάλυσης και βαθιάς κρίσης.

Η Τουρκία εξακολουθεί να συντηρεί επιθετικές τάσεις στο Αιγαίο, με παραβάσεις και παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας σε καθημερινή βάση, αλλά και προκλητικές δηλώσεις του ίδιου του κ. Ερντογάν, του κ. Τσαβούσογλου και άλλων «θερμόαιμων» παραγόντων της Άγκυρας. Το ενδιαφέρον είναι πως οι σχέσεις Τουρκίας – Σκοπίων εισέρχονται σε περίοδο άνθησης, με την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Ντιμιτρόφ επισκέφθηκε επί τριήμερο την τουρκική πρωτεύουσα, ενώ η Άκυρα λίγες ώρες μετά την ψήφιση της Συμφωνίας στη Βουλή της χώρας μας, έσπευσε να χαιρετίσει την επιτυχία της «Μακεδονίας» (σκέτο). Θα έχει πράγματι ενδιαφέρον να δούμε ποια θα είναι τα αποτελέσματα της επικείμενης επίσκεψης του Έλληνα Πρωθυπουργού στην Άγκυρα, σε μια φάση έξαρσης της τουρκικής επιθετικότητας, που εκδηλώνεται με τις αμφισβητήσεις τόσο της Ελλάδας όσο και της Κύπρου στην οριοθέτηση και εκμετάλλευση των θαλάσσιων οικοπέδων.

Σε μια περίοδο που οι «τεκτονικές πλάκες» σύγκρουσης συμφερόντων ΗΠΑ – Ρωσίας επηρεάζουν άμεσα την περιοχή των Βαλκανίων, με τον ενεργειακό «άγνωστο πόλεμο» να βρίσκεται σε εξέλιξη, η Ελλάδα πράγματι θα όφειλε να είναι ηγετικός παράγοντας σταθερότητας στα Βαλκάνια. Μια κακή συμφωνία όμως-όπως αυτή που ψήφισε η κυβέρνηση Τσίπρα με τους συνοδοιπόρους της- σε έντονο διχαστικό κλίμα που η Κυβέρνηση καλλιέργησε, αγνοώντας τα κόμματα της αντιπολίτευσης, δεν διασφαλίζει αυτόν τον ρόλο. Μακάρι να διαψευστούμε αλλά η Ελλάδα θα πορευτεί στη νέα περίοδο μετά την κύρωση της Συμφωνίας, με «βαρίδια», διαβαίνοντας έναν δύσβατο δρόμο γεμάτο αγκάθια. Για αυτό και θεωρώ ότι οι θριαμβολογίες και οι καθησυχαστικές εκτιμήσεις είναι εντελώς αβάσιμες.

 

*Το άρθρο της κ. Κεφαλίδου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Νέα Σελίδα»