ΑΡΘΡΟ

Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά

ATPL

AIRLINE PILOT

B737NG AIRBUS 320

Αφής στιγμής δεν τα γραφούν ενωμένα όλοι οι Ιατροί για το χαλί της Υγείας, ας τα γράφουν οι κατά δύναμη πολίτες.

Μετά από 27 χρόνια λειτουργίας του ΕΣΥ, η σημερινή κατάσταση που βιώνουν τα νοσοκομεία, οι εργαζόμενοι σε αυτά και οι πολίτες αυτού του τόπου είναι επιεικώς απαράδεκτη!

Το ΕΣΥ παραμένει ο βασικός πυλώνας περίθαλψης του λαού και την τελευταία δεκαετία παρακολουθούμε τη συστηματική απαξίωσή του.

Το νομοσχέδιο στην Ολομέλεια της Βουλής ήρθε να βάλει την πλάκα στο ήδη ενταφιασμένο ΕΣΥ.

Το ΕΣΥ που έχει ενταφιαστεί μέσα από την υποστελέχωση και την έλλειψη υποδομών, μέσα από τη διαχρονική απαξίωση και συρρίκνωσή του.

Ο πυρήνας του νομοσχεδίου είναι διττός. Πρώτον, η έλευση ιδιωτών Ιατρών στα κρατικά νοσοκομεία, δεύτερον η στροφή γιατρών του ΕΣΥ προς το ιδιωτικό επάγγελμα προκειμένου να αυξήσουν τις αποδοχές τους με άρση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.

Πολιτικές που είχαν ως σκοπό την ικανοποίηση της πελατειακής δοσοληψίας, με μια ταυτόχρονα γερή δόση νεποτισμού, κατάντησαν την παροχή δημόσιας υγείας ένα εξάμβλωμα με τεράστιες δυσμενείς κοινωνικές προεκτάσεις!

Τα μείζονα προβλήματα, σήμερα, έχουν όνομα και είναι η ΥΠΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ, η ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΜΟΝΑΔΩΝ και ΣΤΕΛΕΧΩΝ και η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ! Και εξ αυτών απορρέουν τα προβλήματα που καθιστούν την καθημερινότητα οδυνηρή.

Η Δημόσια Υγεία σε κάθε Νομό είναι απαξιωμένη και σε τραγική κατάσταση. Το Γενικό Νοσοκομείο της πόλης μου Δράμας είναι υποστελεχωμένο και αδυνατεί να παράσχει άρτιες υπηρεσίες υγείας. Στα περισσότερα Νοσοκομεία της χώρας η έλλειψη βασικών ειδικοτήτων, όπως αναισθησιολογίας, πνευμονολογίας και εντατικολογίας, η προβληματική λειτουργία ΜΕΘ, σε συνδυασμό με την υποστελέχωση και υπολειτουργία των υπολοίπων κλινικών καθιστούν αδύνατη την εύρυθμη λειτουργία. Άλλη χαρακτηριστική περίπτωση η ορθοπεδική κλινική νοσοκομείου, όπου παρατηρείται έλλειψη στοιχειώδους απλού ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού, με αποτέλεσμα οι ορθοπεδικοί γιατροί να μην μπορούν να πραγματοποιήσουν απλές χειρουργικές επεμβάσεις και οι ασθενείς να αναγκάζονται να καταφεύγουν σε όμορα νοσοκομεία ή σε άλλα ιατρικά κέντρα με πρόσθετες δαπάνες και κόστος. Στην ίδια κατάσταση βρίσκονται και τα κατά τόπους Κέντρα Υγείας των οποίων η διαρκής υποβάθμιση της δυναμικότητάς τους, η υποστελέχωση και απαξίωσή τους τα καθιστούν ελλιπέστατα και με σοβαρές ελλείψεις στις προσφερόμενες ιατρικές υπηρεσίες. Όμως τα προβλήματα της Δημόσιας Υγείας στον δεν σταματούν εδώ. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στα Περιφερειακά Κέντρα Υγείας τα οποία εξαιτίας των ελλείψεων προσπαθούν να καλύψουν τις ανάγκες τους σε διακομιδές με αλληλοκάλυψη. Υπάρχουν περιπτώσεις που ως μοναδική λύση για διακομιδή ασθενούς ήταν η μίσθωση ιδιωτικών ασθενοφόρων που μεταφράζεται σε οικονομική επιβάρυνση ή χρήση Ι.Χ., που ενέχει κινδύνους για την ασφαλή μετάβαση του ασθενούς. Η Πολιτεία οφείλει να θέσει τέλος στην απαξίωση και ευτελισμό της Δημόσιας Υγείας. Πανελλαδικά τα Νοσοκομεία εκπέμπουν το ίδιο μήνυμα:

Η έλλειψη χρηματοδότησης έχει ως αποτέλεσμα:

  1. Τη μη πρόσληψη ιατρικού, νοσηλευτικού, παραϊατρικού, τεχνικού και βοηθητικού προσωπικού
  2. Την μη ανανέωση ή/και προμήθεια τεχνολογικού εξοπλισμού
  3. Τη διαρκώς μειούμενη μισθοδοσία
  4. Την αμφιβόλου ποιότητας προμήθεια φαρμακευτικού και αναλώσιμου υλικού

Νομοσχέδια επί νομοσχεδίων απλά μεταθέτουν τα μείζονα προβλήματα, ενώ ο συνολικός σχεδιασμός είναι παντελώς ανύπαρκτος!

Η αύξηση του αριθμού των απόρων, των ανασφάλιστων, των μεταναστών πρέπει να ευαισθητοποιήσει την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και την κυβέρνηση σε τέτοιο βαθμό ώστε κάθε πολίτης αυτής της χώρας να έχει ισότιμη πρόσβαση στην περίθαλψη.

Αντ’ αυτού, αποσπασματικές εξαγγελίες για συγχωνεύσεις και καταργήσεις νοσοκομειακών δομών, εμβαλωματικές λύσεις με προσλήψεις επικουρικού προσωπικού, αντικρουόμενη πολιτική για το φάρμακο, απαράδεκτες αμοιβές για τους λειτουργούς της υγείας και άλλα φαιδρά, αποτελούν τον κορμό της πολιτικής του Υπουργείου, ενώ, πιθανότατα, ακόμα ένα νομοσχέδιο θα κατατεθεί του οποίου η χρησιμότητα θα είναι και πάλι επικοινωνιακή…

Και κάτι ακόμα. Ενώ όλοι αναγνωρίζουν πως οι γιατροί είναι εξαντλημένοι εξαιτίας της υποστελέχωσης και ήδη κάνουν υπερεφημέρευση, με το νομοσχέδιο καλούνται να κάνουν επιπλέον απογευματινά ιατρεία και εργασία στον ιδιωτικό τομέα. Ας μας εξηγήσει το Υπουργείο Υγείας πώς δεν θα είναι υπερεξαντλημένοι οι γιατροί σε αυτή τη συνθήκη. Πώς εξασφαλίζεται ότι δεν θα είναι επικίνδυνοι για τον άρρωστο;

Όσα έχει επιβάλλει μέχρι τώρα στις δαπάνες για τα προγράμματα εφημεριών, τα λειτουργικά έξοδα των Νοσοκομείων, τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ., τα φάρμακα, τον εργαστηριακό έλεγχο, τις προσλήψεις, τις αποδοχές των υγειονομικών, τη περίθαλψη των ανασφάλιστων θα συνοδευτούν σύντομα από τις δραματικές συγχωνεύσεις 661 Κλινικών-Τμημάτων και το κλείσιμο Νοσοκομείων του ΕΣΥ, από νέο παρανοϊκό σύστημα «εφημεριών κατά τομέα» που εκλαμβάνει ως άχρηστη την εφημερία όλων των ειδικοτήτων, από νέο ακρωτηριασμό του Ειδικού Ιατρικού Μισθολογίου, από τη γενικευμένη φυγή των νέων γιατρών από την Ελλάδα, από την πλήρη διάλυση του ΕΣΥ και της δημόσιας εξωνοσοκομειακής περίθαλψης.

Για τον ΠΙΣ αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα η άμεση χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό του ΕΣΥ, της ΠΦΥ και του ΕΟΠΥΥ. Αυτή είναι και η μόνη ρεαλιστική προοπτική χρηματοδότησης του Συστήματος Υγείας-Πρόνοιας (με προϋπόθεση βέβαια τη δίκαιη φορολόγηση του πλούτου) σε μια περίοδο ύφεσης, ανεργίας και ανασφάλιστης εργασίας.

Αντίθετα, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι πολίτες δεν μπορούν να βρουν την υγειά τους χωρίς να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Οι μεγάλες λίστες με ονόματα ανθρώπων που τώρα περιμένουν επί μήνες ή και χρόνια για μία εξέταση ή ένα χειρουργείο εξαιτίας της υποστελέχωσης, τώρα απλά θα παρακάμπτονται. Όσοι ασθενείς έχουν τη δυνατότητα, θα ωθούνται στα απογευματινά χειρουργεία και τα ιδιωτικά ιατρεία, με αποτέλεσμα όσοι δεν έχουν χρήματα να περιμένουν ακόμα περισσότερο στην απαξίωση.

Αυτή την κατάσταση την έχουμε ήδη δει να ξεδιπλώνεται με τους πανεπιστημιακούς και τους συναδέλφους του τέως ΙΚΑ. Δυστυχώς έχουμε δει γιατρούς του ΕΣΥ να το κάνουν παράνομα. Τώρα η πρακτική αυτή νομιμοποιείται.

Μέσα στη φτώχεια, την ανεργία και την ακρίβεια που μαστίζουν την κοινωνία, δεν θα υπάρχει ομπρέλα προστασίας της υγείας από την Πολιτεία. Κι αυτό είναι όχι μόνο ηθικά απαράδεκτο αλλά και στην πράξη αβίωτο για τους ανθρώπους που δεν μπορούν να πληρώσουν.

Στις σημερινές συνθήκες απόγνωσης για τον ελληνικό λαό, με όλο και αυξανόμενο το τμήμα του πληθυσμού (άνω του 30%) που δεν έχει πρόσβαση στις δημόσιες υπηρεσίες υγείας επειδή είναι ανασφάλιστο, η υπεράσπιση του Δημόσιου Τομέα Υγείας, της καθολικότητας και αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών του, αποτελεί πολιτική προτεραιότητα ζωτικής σημασίας για την επιβίωση της κοινωνίας.

Εκτιμούμε ότι 27 χρόνια μετά την έναρξη λειτουργίας του ΕΣΥ επείγει τώρα η δυναμική παρέμβαση ενός ενωτικού κοινωνικού-πολιτικού κινήματος διεκδίκησης της οργάνωσης στην Ελλάδα ενός ενιαίου, καθολικού, απαλλαγμένου από επιχειρηματικές και εμπορευματικές σχέσεις, δωρεάν Δημόσιου Συστήματος Υγείας, με σχέσεις εργασίας πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.

(συνεχίζεται…)