Η Εκκλησία και πάλι δεν τόλμησε!

Η Εκκλησία για μια φορά ακόμη δεν τόλμησε να δείξει τη δύναμή της, αλλά επέδειξε ανεξήγητη φοβική συμπεριφορά!

Για  δεύτερη φορά μέσα σε οκτώ μήνες αποδέχθηκε αδιαμαρτύρητα προειλημμένες αποφάσεις, που λήφθηκαν σε αποστειρωμένα υπουργικά γραφεία από κατ’ επάγγελμα, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση εχθρούς, υβριστές και συκοφάντες Της και οι οποίες προσβάλλουν, υποτιμούν και ευτελίζουν το θρησκευτικό συναίσθημα και καταπατούν το θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας, για το οποίο τόσο αγωνίστηκαν οι ήρωες και εμπνευστές τους, οι Διαφωτιστές! 

Και  οι Ιεράρχες μας, δυστυχώς, με τις αντιφάσεις τους, τους ανόητους βερμπαλισμούς τους και τις κενολογίες τους, χάνουν το κύρος τους και ως άτομα και ως Επίσκοποι, κερδίζοντας την ανυποληψία, αν όχι και τον γέλωτα!

         Και η  «Διαρκής Ιερά Σύνοδος», και με αυτή την απόφασή της επικύρωσε την μετατροπή της Εκκλησίας, από θεοΐδρυτο και θεανθρώπινο Οργανισμό σε ένα συντεχνιακό σωματείο που υπακούει στα κυβερνητικά κελεύσματα..

       Δεν λέμε σε ΜΚΟ, γιατί θα είχε περισσότερο σεβασμό εκ μέρους των νυν κρατούντων…

       Και ο πιστός λαός, από τον οβολό του οποίου συντηρείται η υλική δομή της Εκκλησίας, οι Ναοί Της, τα Ιδρύματά Της, αλλά και η εν πολλοίς «Λουδοβίκεια»διατριβή των πνευματικών τους πατέρων, παραμένει στο περιθώριο, πικραμένος, αναστατωμένος και απογοητευμένος, νοιώθει ουσιαστικά ορφανός…

Η απόφαση της Κυβέρνησης για το άνοιγμα των Ναών  για ατομική προσευχή και για συμμετοχή στον εκκλησιασμό σε τρεις θείες λειτουργίες, σε ημέρες κατ’ εξοχήν εμβληματικές για τους Έλληνες, συνοδευόμενη με λεπτομερείς, μέχρι υπερβολής και ανίας, οδηγίες προς

«εκκλησιαζομένους», υιοθετήθηκε άκριτα, αβασάνιστα και μετ’επαίνων από 12 εκ των 82 εν συνόλω Ιεραρχών, οι οποίοι, παρανόμως και αντικανονικώς, υποκατέστησαν για ένα τόσο σοβαρό θέμα, το κυρίαρχο Σώμα της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της 

Εκκλησίας της Ελλάδος και επέβαλαν τη γραμμή τουςσε ολόκληρη την Εκκλησία της Ελλάδος, της Κρήτης και της Δωδεκανήσου.

Η παρούσα ΔΙΣ με την φοβική  στάση της, συνεχίζουσα την τακτική της προηγουμένης και λαμβάνουσα αποφάσεις που προσβάλλουν καίρια το θρησκευτικό συναίσθημα και φιλότιμο των πιστών, με έωλες και γελοίες δικαιολογίες και φληναφήματα του τύπου «κατ’ οίκον προσευχή», «κατ’ οἰκον Εκκλησία»και το ανιστόρητο…«ατομική λατρεία» κλπ, κλπ, θα οδηγήσει τον πιστό Λαό σε αντίδραση και την Ιεραρχία προ δυσμενεστάτων εκπλήξεων!  

Το αισθητήριο του Ορθόδοξου Ελληνικού λαού αντιδρά έντονα, έστω και προς το παρόν σιωπηλά, στις«ευχαριστίες» των ποιμένων του προς την Κυβέρνηση, επειδή έκλεισε τους Ναούς και στἐρησε από τους πιστούς το αναφαίρετο δικαίωμά τους να λατρεύουν το Θεό τους, κόντρα στα πατρώα ήθη και τις ελληνορθόδοξες παραδόσεις, που στήριξαν το λαό μας σε δυσκολότερες εποχές και θα το στηρίξουν και πάλι, σε πείσμα των κακεκτύπων της Σαλώμης, του Νέρωνα, του Διοκλητιανού, του Σουλτάνου, του Στάλιν και του Εμβέρ Χότζα…

Κάποτε για την εκκλησιαστική περιουσία επί Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ βγήκαν οι Ιεράρχες στους δρόμους και ανέβηκαν στα κάγκελα της Βουλής…Μέχρι το Αυτοκέφαλο απείλησαν πως θα καταργήσουν, για να σταματήσουν τις ορέξεις της τότε κυβέρνησης.

Και σήμερα επί Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου του

 Β´, που αμφισβητείται και υβρίζεται η πεμπτουσία της πίστεώς μας, η Ιεραρχία λουφάζει και από ατρόμητος λέων μετετράπη σε δειλό λαγό, από υψιπέτη αετό σε ναζιάρα κοτούλα …

Όλη αυτή η κατάσταση έχει δώσει αέρα στους λογής υβριστές της Εκκλησίας να λένε τις ανιστόρητες κοτσάνες τους και να φορτώνουν τους ενσυνείδητους  πιστούς με ενοχές. Είναι αυτοί που ενθαρρύνουν τη ρουφιανιά και τον χαφιεδισμό των υπολοίπων εις βάρος των πιστών! Αλλά ας μην επιχαίρουν. Πολύ σύντομα «όψονται εις ον εξεκέντησαν!».

Μιλώντας πριν από λίγο με έναν λεβέντη Ιεράρχη της Εκκλησίας μας, σχολιάζοντας το ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου μου είπε κάτι που το βρίσκω απολύτως ακριβές και με αυτό θα  τελειώσω:
«Η Εκκλησία της Ελλάδος είναι εν τέλει Βαυαρική! Αγωνίστηκαν όλοι να πετάξουν τη Βασιλεία από τη ζωή του κράτους και του Έλληνα πολίτη και την άφησαν πάνω στο σβέρκο της Εκκλησίας, να μη μπορεί να κάνει τίποτα χωρίς την έγκριση της εκάστοτε κυβέρνησης. Είχαμε επί βασιλείας τον Βασιλικό Επίτροπο να παρακολουθεί απο κοντά τα γεγονότα και τώρα έχουμε έναν ή μία Υπουργό Παιδείας ή όποιον ορίσει ο κάθε Πρωθυπουργός- εν προκειμένω τον κ. Γεραπετρίτη-για  να κατευθύνει τα πράγματα και να επιτηρεί την Εκκλησία».
Και έχει απόλυτο δίκαιο.

Ας μη ξεχνούν, όμως, ότι στο τέλος εκείνος που νικά είναι η Εκκλησία και η ευλύγιστη Ιεραρχία!

Οι Χριστιανοί θα ξανακάνουν Χριστούγεννα στην Εκκλησία!

Οι σήμερα κυβερνώντες, όμως,αλλά και οι πριν και μετά που θα φερθούν με τον ίδιο τρόπο, θα ξανακάνουν, άραγε, Χριστούγεννα στην Εκκλησία;;; 

*Σωτήρης Μ. Τζούμας:Επικοινωνιολόγος- Εκκλησιαστικός Αναλυτής.