«Η Δράμα έχει τη δυνατότητα να μεταμορφωθεί σε έναν ιδιαίτερο πόλο έλξης πολιτιστικού τουρισμού με τη μορφή μιας “Υδρόπολης”»

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΞΗ «ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ» ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΥΔΑΤΙΝΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ

• «Είναι σημείο αναφοράς για τον υπαίθριο δημόσιο χώρο της και την αξιοποίηση του υδάτινου στοιχείου και τις αρχιτεκτονικές διαμορφώσεις της»

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΙΟΥΤΟΠΟΥΛΟΣ

Ημερίδα με θέμα «Αστικά Υδρο-δίκτυα, η υδάτινη διαχείριση (σχεδιαστική) πρόκληση» διοργάνωσε την Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2018, στη μικρή αίθουσα του Δημοτικού Ωδείου, η παράταξη του Δήμου Δράμας «Αυτοδιοίκηση Πολιτών». Ομιλήτρια στην εκδήλωση ήταν η κ. Φίλη Ηλιοπούλου, Δρ. Αρχιτέκτων Μηχανικός – Αρχιτέκτων Τοπίου, MLA HARVARD UNIVERSITY, Μεταδιδάκτωρ Ερευνήτρια Ε.Μ.Π. (2017-2019). Στο τρέχον ακαδημαϊκό έτος διδάσκει στο Ε.Μ.Π., στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, καθώς και στο ΤΕΙ Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

Ο επικεφαλής της παράταξης «Αυτοδιοίκηση Πολιτών» κ. Στέργιος Ηλιόπουλος, σε δηλώσεις του στα τοπικά Μ.Μ.Ε. για την πρωτοβουλία πραγματοποίησης της εκδήλωσης ανέφερε: «Εμείς ξεκινήσαμε με ένα διαφορετικό τρόπο σε σχέση με τις υπόλοιπες παρατάξεις τον προεκλογικό αγώνα. Θέλουμε να κάνουμε κάτι ουσιαστικό για τον τόπο. Και αυτό φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούμε». Όπως είπε, η συγκεκριμένη εκδήλωση έρχεται ως συνέχεια της εκδήλωσης για τις slow cities, αργές – ανθρώπινες πόλεις, η οποία είχε γίνει παλαιότερα, ενώ πρόσθεσε ότι στοιχεία από την εκδήλωση για τη διαχείριση των υδάτων θα ενταχθούν στο πρόγραμμα της παράταξής του, το οποίο σχεδιάζεται να παρουσιαστεί στα τέλη του προσεχή Ιανουαρίου.

Σε δηλώσεις της, η ομιλήτρια της εκδήλωσης κ. Φίλη Ηλιοπούλου ανέφερε για το θέμα που ανέπτυξε πως ««πρακτικά αφορά τοπιοτεχνικές διαμορφώσεις σε αστικά περιβάλλονται που διαχειρίζονται το πρόβλημα των ομβρίων υδάτων. Δηλαδή πώς μια πόλη, μέσα από αρχιτεκτονικές διαμορφώσεις, να μπορέσει να συλλέξει, να φιλτράρει και να αποθηκεύσει τα όμβρια ύδατα για μελλοντική χρήση προς αρδεύσεις ή άλλες χρήσεις που απαιτούνται σε μια αστική κοινότητα». Απαντώντας σχετικά, υπογράμμισε ότι «είναι απολύτως εφαρμόσιμα», προσθέτοντας: «Τα διεθνή παραδείγματα από Αμερική, Ασία, Αυστραλία, το πιστοποιούν αυτό. Το κόστος δεν είναι τόσο μεγάλο όσο φαντάζεται κανείς. Νομίζω ότι είναι εξαιρετικά υλοποιήσιμα στην πόλη της Δράμας. Μπορεί κάποια να φαντάζουν μεγαλόπνοα σχέδια, αλλά ας σκεφτούμε κάπως μεγάλα για να υλοποιήσουμε μικρά σημειακά έργα». Τέλος, η κ. Ηλιοπούλου επεσήμανε: «Μπορούμε να έχουμε αρχιτεκτονικές διαμορφώσεις σε επίπεδο αστικής οδού, πάρκων και πλατειών που δρουν πρακτικά σας σφουγγάρια. Δηλαδή συλλέγουν τα όμβρια ύδατα, με κατάλληλα φυτικά μέσα τα φιλτράρουν, αποβάλλοντας όλα τα τοξικά στοιχεία και μετά τα αποθηκεύουν υπογείως για να αρδεύσουν άλλες ενότητες της πόλης».

«Η διαχείριση του υδάτινου στοιχείου είναι ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης και αστικής ευθύνης»

Κατά τη διάρκεια της παρουσίασής της, η κ. Ηλιοπούλου ανέφερε: «Το ελληνικό αστικό τοπίο χαρακτηρίζεται από μια βαθιά δομική, εννοιολογική αντίφαση: από τη μια επιδιώκεται μέσω του εκάστοτε σχεδιασμού τοπιακών διαμορφώσεων η ένταξη του υδάτινου στοιχείου στο αστικό περιβάλλον και από την άλλη, η εκκωφαντική απουσία διαχείρισής του αναστέλλει τον ρόλο του ως δυναμικό μέσο ενεργοποίησης τοπιακών μεταμορφώσεων». Ακόμη επεσήμανε πως «η συνήθης αστική εμπειρία περιλαμβάνει είτε την αλόγιστη κατανάλωση του υδάτινου στοιχείου με τρόπο οικονομικά ασύμφορο είτε την -συχνά- δυσάρεστη επαφή του κοινού μαζί του σε περιόδους έντονης βροχόπτωσης ή σε περιοχές με έντονο ανάγλυφο», τονίζοντας ότι «Η διαχείριση του υδάτινου στοιχείου είναι ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης και αστικής ευθύνης». Ακόμη η κ. Ηλιοπούλου σημείωσε ότι «αναδύεται μια κοινωνική ανάγκη για ένα πλαίσιο δημιουργίας και ενίσχυσης του αστικού πρασίνου μέσω ενός συστήματος υδρο-δικτύων, το οποίο αφενός θα προσδιόριζε τον έλεγχο ροής του νερού και αφετέρου θα συνέβαλλε στην επεξεργασία του από βλαβερές ουσίες μέσω της χρήσης φυτευτικών μέσων για το φιλτράρισμα του». Όπως ανέφερε, «τα σύγχρονα μέτρα διαχείρισης του υδάτινου περιβάλλοντος συνίστανται στο τρίπτυχο: ανάσχεση, διήθηση και διάθεση. Και ουσιαστικά συνίσταται στη μείωση της επιφανειακής κυρίως απορροής των υδάτων και στη δημιουργία λιμνών ανάσχεσης, στο φιλτράρισμα των ομβρίων και υδάτων και τέλος στη διάθεση των καθαρών πλέον υδάτων σε αρδευτικά δίκτυα για μελλοντική χρήση». «Οι διεθνείς πρακτικές στον τομέα αυτόν αξιοποιούν το υδάτινο στοιχείο ως δυναμικό μέσο ενεργοποίησης τοπιακών διαμορφώσεων με σαφή στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού σε θέματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης», πρόσθεσε.

Η κ. Ηλιοπούλου παρουσίασε έργα από όλο τον κόσμο, σχετικά με τη διαχείριση των ασικών υδάτων, τα οποία ήταν διαφορετικής θεματικής και κλίμακας για να καταλήξει στην ομιλία της αναφερόμενη στη Δράμα: «Την αγαπώ κυρίως γιατί τόσα χρόνια που την επισκέπτομαι δεν έχει αλλοιώσει καθόλου το χαρακτήρα της, αυτόν μιας πολύ φιλόξενης πόλης με ζεστούς και ευγενέστατους κατοίκους που αγαπούν την πόλη τους. Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι η πόλη είναι ευλογημένη με φυσικές ομορφιές που δίνουν ένα τεράστιο πλεονέκτημα, έναντι άλλων πόλεων της περιφέρειας. Η δυνατότητα να μεταμορφωθεί σε έναν ιδιαίτερο πόλο έλξης πολιτιστικού τουρισμού με τη μορφή μιας “Υδρόπολης”. Στην ιστορία αρχιτεκτονικής τοπίου στον ελλαδικό χώρο δύο έργα μνημονεύονται: Οι διαμορφώσεις στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης και του Φιλοπππάπου από τη Δημήτρη Πικιώνη τη δεκαετία του ’50 και οι διαμορφώσεις στην Αγία Βαρβάρα τη δεκαετία του ’70 από το Δημήτρη Φατούρο. Και αυτό δεν είναι καθόλου μικρή λεπτομέρεια για αυτή την πόλη. Είναι, λοιπόν, η Δράμα σημείο αναφοράς για τον υπαίθριο δημόσιο χώρο της και την αξιοποίηση του υδάτινου στοιχείου και τις αρχιτεκτονικές διαμορφώσεις της. Υπό αυτή την έννοια, η παρουσίαση αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία. Μπορεί τα παραδείγματα να φαντάζουν κάπως υπερβολικά και πολύπλοκα σε κλίμακα και κόστος, αλλά ας οραματιστούμε μεγαλόπνοα, για να υλοποιήσουμε πιθανώς μικρές σημειακές παρεμβάσεις. Παρεμβάσεις που θα αλλάξουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων και θα καταστίσουν τη Δράμα έναν προορισμό μικρής εμβέλειας. Και μην ξεχνάτε ότι ένας ευτυχισμένος κάτοικος είναι τελικά ένας κάτοικος που παραμένει στην ίδια του την πόλη».

Η παρουσίαση ουσιαστικά αποτέλεσε εφαλτήριο έντονου διάλογου, ο οποίος αναπτύχθηκε στη συνέχεια της εκδήλωσης. Μεταξύ άλλων, κατατέθηκαν απόψεις για τον πλακοσκεπή αγωγό της οδού 19^ης Μαΐου, με προτάσεις για ανάπλαση όλης της περιοχής και αποκάλυψης του αγωγού. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης τοποθετήθηκε και ο κ. Ηρακλής Παπαϊωάννου, ο οποίος με τους συνεργάτες του, χάρη σε χρηματοδότηση της εταιρείας Raycap, έχει εκπονήσει προμελέτη για την ανάπλαση της συγκεκριμένης οδού. Επίσης, ένα άλλο σημαντικό θέμα που απασχόλησε τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση ήταν οι χείμαρροι της Δράμας και η διαχείρισή τους.

Μεταξύ αυτών που παρακολούθησαν την εκδήλωση και τοποθετήθηκαν ήταν ο Εντεταλμένος Σύμβουλος Τουρισμού – Προγραμματισμού του Δήμου Δράμας κ. Δημήτρης Καραμπατζάκης, ο Πρόεδρος της ΔΕΥΑΔ κ. Τάσος Χατζηγιάννης, καθώς και ο Διευθυντής των Τεχνικών Υπηρεσιών της Επιχείρησης κ. Χριστόδουλος Βογιατζής.

Η κ. Ηλιοπούλου, κατά τη διάρκεια της συζήτησης, πρότεινε μέσα από κλίμα ευρείας συναίνεσης και με υπερπαραταξιακές συγκλίσεις να εκπονηθεί ένα σχέδιο για τη Δράμα με ορίζοντα δεκαετιών και κάθε Δημοτική Αρχή που θα εκλέγεται να προσπαθεί να υλοποιήσει μέρος αυτού του σχεδιασμού.