ΑΡΘΡΟ

του Μαργαρίτη Τζίμα

τ. Δημάρχου Δράμας

 

 

Είναι γεγονός πως η ίδρυση και λειτουργία της Δημοτικής Επιχείρησης Πολιτισμού Τουρισμού και Κοινωνικής Ανάπτυξης (ΔΕΚΠΟΤΑ) του Δήμου Δράμας ήταν από τα πλέον προοδευτικά και ουσιαστικά έργα της τότε Δημοτικής μας Αρχής.

Κατόρθωσε να συσπειρώσει δίπλα της ένα σύνολο ανθρώπων της κοινωνίας, των γραμμάτων, των τεχνών και του τουρισμού, δημιουργώντας έτσι ένα σύνολο δράσεων που δεν είναι όμοιο του μέχρι τότε στα δρώμενα της Δράμας. Η εκδοτική δραστηριότητα της ΔΕΚΠΟΤΑ ήταν πρωτοποριακή αφού εκδόθηκαν βιβλία για την τοπική μας ιστορία, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό την κοινωνική πρόνοια.

Δεν έκανε διαχειριστική πολιτική η ΔΕΚΠΟΤΑ, τουλάχιστον μέχρι το 2003, που ήμουν Δήμαρχος. Η διοργάνωση εκθέσεων Βαλκανίων ζωγράφων κάθε χρόνο, η εκτύπωση των πρακτικών για την ιστορία και τον πολιτισμό μας, η έκδοση για τα χειρόγραφα της Ιεράς Μονής Εικισιφοίνισσας, το λεύκωμα για τη Δόξα, εκδόσεις για την αρχιτεκτονική κληρονομιά της Δράμας, που τιμήθηκαν με βραβεία από την Ακαδημία Αθηνών είναι μερικά από τα έργα που έμειναν στην ιστορία. Η συνεργασία με τους συλλόγους ειλικρινής και συστηματική αναδείκνυε άγνωστες πτυχές της τοπικής μας ιστορίας.

Σήμερα, χάρις στην εκδοτική παρέμβαση της ΔΕΚΠΟΤΑ, έχουμε ένα ιστορικό αρχειακό απόθεμα για την συγγραφή της ιστορίας της Δράμας. Τέτοιες πολιτικές για την εποχή της δεκαετίας του 2000 ήταν πρωτοποριακές για την αυτοδιοίκηση. Πήραμε όμως τότε την απόφαση να την δημιουργήσουμε και δεκάδες άνθρωποι αφιέρωσαν χρόνο, γνώση και μεράκι για την πολιτιστική της δημιουργία. Και πέτυχε. Πέτυχε τον στόχο της γιατί κάλυψε ένα κενό. Το κενό της έλλειψης πολιτιστικού αντικειμένου σε μια πόλη που φλέγονταν για δημιουργία.

Στο διάβα των χρόνων φορτώθηκε η ΔΕΚΠΟΤΑ με αντικείμενα που δεν ήταν μέσα στο αντικείμενό της. Όσοι παίρνουν σήμερα αποφάσεις να σκεφθούν πως η Δράμα χρειάζεται ένα αυτοτελή χώρο πολιτισμού και τέχνης. Ας πάρουν τα αντικείμενα που βάραιναν την ΔΕΚΠΟΤΑ και ας την αφήσουν στην υλοποίηση των αρχικών της στόχων. Οι καιροί αλλάζουν, αλλά ο πολιτισμός και ιστορική μας κληρονομιά χρειάζονται εκφραστές πέρα από σκοπιμότητες και τακτικισμούς που δημιουργούν δημιουργία αντάξια της περιοχής μας.

Σε αυτήν την ευαίσθητη περιοχή δεν μπορεί ο πολιτισμός να είναι μια ενασχόληση ευκαιριακά. Χρειάζεται επανεκκίνηση με αποκατάσταση του κύρους και χρηματοδότηση της ΔΕΚΠΟΤΑ και κυρίως προσπάθεια συσπείρωσης όλων των δυνάμεων που θέλουν να προσφέρουν για τον τόπο μας.