ΑΡΘΡΟ

Του Χρήστου Καραγιαννίδη

Πρώην Βουλευτή Ν. Δράμας

Μέλους Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ

 

Μετά από δέκα χρόνια κρίσης και σκληρής δοκιμασίας των ανθρώπων του μόχθου και μέσα στην πιο δύσκολη οικονομικά και κοινωνικά περίοδο με την επέλαση του Covid η Κυβέρνηση περνά ένα νομοσχέδιο που ουσιαστικά παραδίδει τα κλειδιά των σπιτιών των πολιτών στις τράπεζες.

Για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας η φτώχεια είναι ποινικό αδίκημα.

Για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας η ρευστοποίηση της ακίνητης περιουσίας προς όφελος των τραπεζών γίνεται με όρους μαφίας.

Για πρώτη φορά οι εργαζόμενοι που θα βρίσκονται σε μία εταιρεία που πτωχεύει θα χάνουν τους οφειλόμενους μισθούς τους, τις οφειλόμενες υπερωρίες τους και θα απολύονται μην έχοντες κανένα δικαίωμα.

Για πρώτη φορά οι τράπεζες θα μπορούν να διεκδικούν ακόμα κι από νεκρούς την ακίνητη περιουσία τους εφόσον δεν έχει συμπληρωθεί ένας χρόνος από το θάνατο των εκλιπόντων.

Για πρώτη φορά οι πιστωτές μπορούν να ανακαλέσουν κάθε πράξη που έκανε ο πτωχευμένος σε βάθος έξι μηνών από την πτώχευση ζημιώνοντας και τρίτους οι οποίοι πιθανόν να μην είχαν ούτε όφελος, ούτε σχέση με την πτώχευση!

Για πρώτη φορά υπάρχει πτώχευση φυσικών προσώπων και αντίστοιχα ρευστοποίηση της συνολικής τους περιουσίας.

Για πρώτη φορά η πρώτη κατοικία βγαίνει στο σφυρί.

Και όλα αυτά τα νομοθετεί ένα κόμμα που είναι στρατηγικός κακοπληρωτής προς τις τράπεζες και χρωστά πάνω από 300 εκατομμύρια ευρώ. Ακόμα χειρότερα τα ψηφίζει μία Κοινοβουλευτική Ομάδα (της Ν.Δ.) που οι ατομικές τους οφειλές στις τράπεζες σχηματίζουν τον Όλυμπο των τραπεζικών χρεών. Και είναι οι οφειλές της Ν.Δ. και των στελεχών της που μένουν απλήρωτες χρόνια και χρόνια.

Δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία για όποιον στηρίζει αυτή την καταστροφική επιλογή. Και δεν πρέπει να υπάρξει από πλευράς μας καμία ολιγωρία στην προσπάθεια να τους διώξουμε από την διακυβέρνηση της χώρας.