ΣΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΙΑΚΑ ΦΟΡΤΙΣΜΕΝΟ ΚΛΙΜΑ Η ΤΕΛΕΤΗ ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ ΣΕ «ΑΛΕΚΟΣ ΦΡΟΥΣΙΟΣ» ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 2 ΧΡΟΝΙΑ
- Χρ. Μαμσάκος, Δήμαρχος Δράμας: «Άνθρωπος ορόσημο για την αθλητική ιστορία της πόλης»
- Κ. Φρούσιος, Δήμαρχος Νεμέας και ανιψιός του Α. Φρούσιου: «Η φύση τον γέννησε πρωταθλητή, έζησε σαν πρωταθλητής και πέθανε σαν πρωταθλητής»
- Α. Τόλιου, Αντιδήμαρχος Δήμου Δράμας: «Πατριάρχης του κλασικού αθλητισμού της Δράμας»
- Κ. Φρούσιος, γιός του Α. Φρούσιου, ως εκπρόσωπος της οικογένειας: «Αφιέρωσε τη ζωή του στη γέννηση και ανάπτυξη του κλασικού αθλητισμού στον τόπο μας αφιλοκερδώς»
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΘΑΝΑΣΗΣ ΣΙΟΥΤΟΠΟΥΛΟΣ
«Δεν υπάρχει δεν μπορώ, μόνο δεν θέλω!». Αυτή η φράση, που χρησιμοποιούνταν συχνά από τον αείμνηστο Αλέκο Φρούσιο, αναγράφεται σε πινακίδα στο Δημοτικό Στάδιο το οποίο φέρει το όνομα «Αλέκος Φρούσιος», προς τιμήν του «Πατριάρχη του κλασικού αθλητισμού της Δράμας», του «ανθρώπου ορόσημο για την αθλητική ιστορία της πόλης», όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά κατά τη διάρκεια της τελετής ονοματοδοσίας. Ήταν πριν από δύο χρόνια, στις 9 Οκτωβρίου 2018, όταν ο Αλέκος Φρούσιος έφευγε από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών. Δύο χρονιά μετά, στις 9 Οκτωβρίου 2020, μέσα σε συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα, αποδόθηκε από τον Δήμο Δράμας, μετά από ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, η οφειλόμενη τιμή σε έναν άνθρωπο, ο οποίος συνέδεσε την παρουσία του στη Δράμα με τον αθλητισμό της και την ανάπτυξή του.
Παρόντες στην τελετή ονοματοδοσίας ήταν ο Δήμαρχος Δράμας κ. Χριστόδουλος Μαμσάκος, ο Δήμαρχος Νεμέας, τόπου καταγωγής του Αλέκου Φρούσιου, και ανιψιός του τιμώμενου προσώπου κ. Κωνσταντίνος Φρούσιος, ο Εντεταλμένος Περιφερειακός Σύμβουλος Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Γρηγόρης Παπαεμμανουήλ, ως εκπρόσωπος του Περιφερειάρχη Α.Μ.Θ. κ. Χρήστου Μέτιου, η Αντιδήμαρχος Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού του Δήμου Δράμας κ. Αναστασία Τόλιου, Δημοτικοί Σύμβουλοι, συγγενείς και φίλοι του Αλέκου Φρούσιου, καθώς και εκπρόσωποι του Δραμινού αθλητισμού.
Το βιογραφικό του αείμνηστου Αλέκου Φρούσιου παρουσιάστηκε από την Αντιδήμαρχο του Δήμου Δράμας κ. Αναστασία Τόλιου. Ο Αλέκος Φρούσιος γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου 1938, μεγάλωσε στη Νεμέα Κορινθίας σε αγροτική οικογένεια και είχε 2 μικρότερους αδερφούς, τον Θεοφάνη και τον Αναστάσιο. Ο Αλέκος Φρούσιος είχε ιδιαίτερες ικανότητες στον τομέα του κλασικού αθλητισμού, το 1955 κέρδισε στο πανελλήνιο πρωτάθλημα εφήβων στα 400 μ., στέφθηκε Μεσογειονίκης στο Λίβανο το 1959 και στη Νάπολη το 1963, ενώ ήταν Βαλκανιονίκης από το 1959 έως το 1965 και Πανελληνιονίκης επί μια 8ετία στα 400 μ. μετ’ εμποδίων, όπου κατείχε και το πανελλήνιο ρεκόρ. Ο Αλέκος Φρούσιος υπήρξε μέλος της εθνικής ομάδας στην Ολυμπιάδα της Ρώμης το 1960 και διετέλεσε μέλος της εθνικής ομάδας Ενόπλων Δυνάμεων κατά τη διάρκεια υπηρέτησης της στρατιωτικής του θητείας. Μέχρι το 1964 είχε πολλές διεθνείς επιτυχίες, ενώ ήταν μέλος της Εθνικής Ομάδας επί μια 10ετία. Ο Αλέκος Φρούσιος είχε μια αθλητική πορεία σε δυσμενείς αθλητικές εγκαταστάσεις με καρβουνόσκονη, κατακτώντας αναρίθμητα κύπελλα και μετάλλια.
Όπως σημείωσε η κ. Τόλιου, η αθλητική του δραστηριότητα σταμάτησε πρόωρα, καθώς στις 14 Σεπτεμβρίου του 1964 διορίστηκε ως εκπαιδευτικός στο Γυμνάσιο Αρρένων στη Δράμα. Στο Αρρένων παρέμεινε έως και τη συνταξιοδότησή του στις 12 Ιουνίου 1999. Από το 1989 έως το πέρας της υπηρεσίας του διετέλεσε Διευθυντής του 1ου Γενικού Λυκείου Δράμας. Σχεδόν ταυτόχρονα με την έλευσή του στη Δράμα, ο Αλέκος Φρούσιος ίδρυσε τον Αθλητικό Όμιλο Δράμας, ενώ ανελλιπώς και αδιάκοπα εργαζόταν για την καλλιέργεια του αθλητικού ιδεώδους, τόσο στους μαθητές του όσο και στους αθλητές του. Μάλιστα, στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα, προβλήθηκαν από τη γιγαντοοθόνη 4 φωτογραφίες από το αρχείο του. Οι αθλητές του Αλέκου Φρούσιου οι οποίοι διακρίθηκαν σε αγώνες ήταν αναρίθμητοι. Μεταξύ αυτών, οι Δημήτρης Τομπαΐδης, Νικόλαος Βαλδίρκας, Σταυρούλα Κωνσταντινίδου, Αθανάσιος Πολυχρονάκης, Γλυκερία Χασεκίογλου, Ζαφείρης Ευγενίδης κ.α. Επί σειρά ετών ο Α.Ο.Δ. ήταν ο πρώτος επαρχιακός σύλλογος, ενώ αποκτά και τμήματα αθλοπαιδιών (καλαθόσφαιρα, χειρόσφαιρα, πετόσφαιρα).
Ο Αλέκος Φρούσιος διετέλεσε, μεταξύ άλλων, Πρόεδρος του ΕΑΣ/ΣΕΓΑΣ Α.Μ.Θ., του Εθνικού Σταδίου Δράμας, του Εθνικού Γυμναστηρίου – Κολυμβητηρίου Δράμας, του Συνδέσμου Επισήμων Κριτών Στίβου, ενώ το 1997 του απονεμήθηκε το χρυσό μετάλλιο από τον ΣΕΓΑΣ για την πολυετή και πολύτιμη προσφορά του προς τον ελληνικό αθλητισμό. Το 1969 παντρεύτηκε την Κυριακή Κυριακίδου, καθηγήτρια – φιλόλογο και ήταν πατέρας δύο παιδιών, της Βαρβάρας και του Κωνσταντίνου. Έφυγε από τη ζωή στις 9 Οκτωβρίου 2018 σε ηλικία 80 ετών. «Ήταν αναμφίβολα ο Πατριάρχης του κλασικού αθλητισμού στην πόλη μας», ανέφερε χαρακτηριστικά η κ. Τόλιου.
«Τιμάμε έναν άνθρωπο ορόσημο για την αθλητική ιστορία της πόλης μας»
Στην ομιλία του, ο Δήμαρχος Δράμας κ. Χριστόδουλος Μαμσάκος σημείωσε: «Στην ακριτική μας πόλη ο αθλητισμός αποτελεί έναν από τους καλύτερους πρεσβευτές της πολιτιστικής μας ταυτότητας. Σε μια εποχή που βάλλεται από νέες τάσεις αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου, οι οποίες δεν προάγουν την πνευματική και ψυχική υγεία των παιδιών μας, στη δική μας πόλη ο αθλητισμός ακμάζει χρόνια τώρα προσφέροντας στη νέα γενιά υγιή πρότυπα, αρχές και αξίες αναλλοίωτες στο χρόνο. Όλο αυτό οφείλεται σε ανθρώπους που αφιέρωσαν και αφιερώνουν τη ζωή τους στους προπονητικούς χώρους, γυμνάζοντας τα παιδιά μας και καλλιεργώντας τους το αθλητικό ιδεώδες».
Ακόμη, ο κ. Μαμσάκος ανέφερε για τον Αλέκο Φρούσιο πως «τιμάμε έναν άνθρωπο ορόσημο για την αθλητική ιστορία της πόλης μας. Τιμάμε τον άνθρωπο Αλέκο Φρούσιο για την πολύτιμη προσφορά του στον κλασικό αθλητισμό» και πρόσθεσε: «Ο Αλέκος Φρούσιος αποτελεί για όλους εμάς ένα ζωντανό παράδειγμα ήθους, εργατικότητας και ανθρωπιάς. Δίπλα του μαθήτευσαν γενιές και γενιές και αναδείχθηκαν σπουδαίοι αθλητές. Ο Αλέκος Φρούσιος ξεχώρισε για την απλότητα, τη δοτικότητα και την αγάπη του, όχι μόνο για τον αθλητισμό, αλλά και για την πόλη του, χαρίζοντάς την λαμπρές επιτυχίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ο Αλέκος Φρούσιος υπήρξε όχι μόνο γυμναστής του σώματος, αλλά και γυμναστής του πνεύματος και της ψυχής όσων βρέθηκαν δίπλα του. Για την προσφορά του στον αθλητισμό της πόλης μας ονομάζουμε το Δημοτικό Γήπεδο Δράμας “Δημοτικό Γήπεδο Αλέκος Φρούσιος”, ως ελάχιστο φόρο τιμής από όλους εμάς. Ο Αλέκος Φρούσιος θα μείνει για πάντα στις καρδιές μας και θα εμπνέει τις νέες γενιές με την πλούσια παρακαταθήκη που μας άφησε».
«Όχι μόνο θεμελιωτής του κλασικού αθλητισμού, αλλά έβαλε τη Δράμα στο χάρτη των αθλοπαιδιών»
Από την πλευρά του ο Περιφερειακός Σύμβουλος, Εντεταλμένος για θέματα Πολιτισμού και Αθλητισμού, κ. Γρηγόρης Παπαεμμανουήλ επεσήμανε: «Προσωπικά νιώθω υπερήφανος που ήμουν μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Δράμας, περίπου ένα χρόνο πριν, που πήρε ομόφωνα την απόφαση να μετονομαστεί το Δημοτικό Στάδιο Δράμας σε “Δημοτικό Στάδιο Αλέκος Φρούσιος”. Ήταν κάτι που το όφειλε η Δραμινή κοινωνία, ο Δραμινός αθλητισμός, στο θεμελιωτή του, γιατί ο Αλέκος Φρούσιος ήταν ο θεμελιωτής όχι μόνο του κλασικού αθλητισμού, αλλά και αυτός που έβαλε τη Δράμα και στο χάρτη ομαδικών αθλοπαιδιών».
Όπως ανέφερε ακόμη ο κ. Παπαεμμανουήλ, «νομίζω ότι αυτή την στιγμή ο κυρ Αλέκος, που κάπου ανάμεσά μας βρίσκεται και μας βλέπει, χαμογελάει, μας ευχαριστεί για αυτό που οφείλαμε να κάνουμε και κάνουμε με το δικό του τρόπο. Και πάντοτε αυτή η χαρακτηριστική φιγούρα του κυρ Αλέκου, με τις φόρμες και το κοντομάνικο μπλουζάκι ανάμεσά μας, θα είναι χαραγμένη και στη δική μου καρδιά και ψυχή, αλλά πιστεύω και σε πολλούς από εμάς».
«Ο Α. Φρούσιος κατάφερε να κλέψει ένα κομμάτι από την καρδιά σας»
Στη συνέχεια το λόγο έλαβε ο Δήμαρχος Νεμέας, τόπο καταγωγής του Αλέκου Φρούσιου, και ανιψιός του τιμώμενου προσώπου κ. Κωνσταντίνος Φρούσιος, ο οποίος, μεταξύ άλλων, αποκάλυψε και άγνωστα στο ευρύ κοινό περιστατικά από τη ζωή του Αλέκου Φρούσιου. Όπως είπε ο κ. Φρούσιος, «κάθε χρόνο από τα πρώιμα μου παιδικά χρόνια θυμάμαι τον Αλέκο Φρούσιο, Πάσχα και καλοκαίρι, να πραγματοποιεί τη μεγάλη του επιθυμία, να κατεβαίνει μαζί με την οικογένειά του στη Νεμέα, να βλέπει τους γονείς του, τα αδέλφια του, τα ανίψιά του, τους φίλους του. Είναι έντονα χαραγμένη στο μυαλό μου η ανάμνηση της χαράς που νιώθαμε εμείς στο άκουσμα του ερχομού τους και της λύπης κατά τον αποχωρισμό». Ακόμη, ο Δήμαρχος Νεμέας σημείωσε: «Ο Αλέκος Φρούσιος ήταν τυχερός, γιατί η φύση τον γέννησε πρωταθλητή. Έγινε πρωταθλητής, έζησε σαν πρωταθλητής και, επιτρέψτε μου να πω, πέθανε σαν πρωταθλητής. Και το λέω αυτό, γιατί όταν πριν από 2 χρόνια επιβαρύνθηκε η υγεία του και μπήκε στο νοσοκομείο και όταν αυτός αντιλήφθηκε ότι τα επόμενα του χρόνια δεν θα ήταν σε αυτό το επίπεδο διαβίωσης, το οποίος αυτός επέτρεπε στον εαυτό του, έφυγε από το νοσοκομείο μόνος του και πήγε σπίτι του».
«Εσείς οι Δραμινοί αποδεικνύετε ότι ξέρετε να δίνετε στους ανθρώπους αυτό που πραγματικά τους αναλογεί. Είχα και έχω την πεποίθηση ότι η αγάπη, ο σεβασμός, η εμπιστοσύνη και η αξιοπρέπεια δεν επιβάλλονται, απλά εμπνέονται. Πλέον είμαι σίγουρος ότι η αγάπη και ο σεβασμός του Αλέκου Φρούσιου προς τα μαθητικά και αθλητικά νιάτα της Δράμας, ως εκπαιδευτικός και ως προπονητής, η ακεραιότητα του χαρακτήρα του και η αξιοπρεπής πορεία της ζωής του, ήταν αυτά που τον κατέταξαν ψηλά στην εκτίμησή σας. Ο άνθρωπος αυτός, ο αψύς, ο αυστηρός και παράλληλα ιδιαίτερα ευαίσθητος, ο εργασιομανής, ο ακέραιος, ο αξιοπρεπής. Όπως έλεγε η μάνα του, “τον έκλεψε η Δράμα”. Τελικά αποδεικνύεται ότι κι αυτός κατάφερε να κλέψει ένα κομμάτι από την καρδιά σας», επεσήμανε ο κ. Φρούσιος, ο οποίος ολοκλήρωσε την ομιλία του λέγοντας: «Ως Δήμαρχος της Νεμέας αισθάνομαι τιμή για τον τρόπο με τον οποίο εσείς τιμάτε έναν άνθρωπο που έζησε και μεγάλωσε στη Νεμέα και ως Κωστής Φρούσιος αισθάνομαι πολύ υπερήφανος και βαθιά συγκινημένος».
«Μόνο μια ζωή προσφοράς στον άλλον είναι μια ζωή που αξίζει να τη ζήσεις»
Τέλος, εκ μέρους της οικογένειας του Αλέκου Φρούσιου, μίλησε ο γιος του κ. Κωνσταντίνος Φρούσιος. Όπως είπε, «μας τιμάει ιδιαιτέρως η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Δράμας να προβεί στην ονοματοδοσία του Δημοτικού Σταδίου της πόλης μας σε στάδιο “Αλέκος Φρούσιος”, αν και γνωρίζω ότι υπάρχουν και καλύτεροι αθλητές που άξιζαν αυτό τον τίτλο περισσότερο. Σκεπτόμενος, όμως, την προσφορά του πατέρα μας στον τόπο μας, εύκολα καταλήγω στο συμπέρασμα ότι δικαίως του απονέμεται αυτή η τιμή, διότι αυτός ο άνθρωπος αφιέρωσε τη ζωή του στη γέννηση και ανάπτυξη του κλασικού αθλητισμού στον τόπο μας αφιλοκερδώς, αλλά συνάμα και στη δημιουργία ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων με υψηλά ιδανικά και αξίες, διαμόρφωσε υπεύθυνους και ευσυνείδητους ανθρώπους, με ήθος, κοινωνικότητα και συνεργατικότητα».
Στη συνέχεια ο κ. Φρούσιος ευχαρίστησε όλους όσοι συνέβαλαν στο να γίνει πράξη η ονοματοδοσία, επισημαίνοντας: «Ως εκπρόσωπος της οικογενείας, θα ήθελα να ευχαριστήσω πρωτίστως τον Δήμαρχο Δράμας κ. Χριστόδουλο Μαμσάκο για το σθένος που έδειξε από την πρώτη στιγμή, ούτως ώστε να φέρει εις πέρας τη συγκεκριμένη βράβευση, την Αντιδήμαρχο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Πολιτισμού κ. Αναστασία Τόλιου – Δάντζερα για την αποφασιστικότητα, τη συνεργασία και την ειλικρίνεια που έδειξε όλο αυτό το διάστημα, το σύνολο του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Δράμας για την ομόφωνη αποδοχή του, αλλά κυρίως τους ανθρώπους που ξεκίνησαν αυτό το εγχείρημα. Είναι οι άνθρωποι του αθλητισμού, που ανδρώθηκαν και συνεργάστηκαν με τον πατέρα μου, οι δικοί του άνθρωποι. Ο Δημήτρης Τομπαΐδης, ο Τάσος Δρασίδης, ο Γιάννης Μυστακίδης, ο Ηλίας Χατζηελευθερίου, ο Μάνθος Κατσούλης, οι Ολυμπιονίκες Βούλα Πατουλίδου και Νίκη Μπακογιάννη, ο διεθνής καλαθοσφαιριστής Δημήτρης Κοκολάκης και οι παλιοί συναθλητές του στην εθνική ομάδα, Βασίλης Παπαδημητρίου, Χρήστος Παπανικολάου, παγκόσμιος ρέκορντμαν στο επί κοντώ, Νίκος Γεωργόπουλος, και τέλος ο μεγάλος του αδερφός αγωνιστικά, Γιώργος Μαρσέλλος, πρώην Πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, καθώς και πολλοί άλλοι».
Τέλος, ο κ. Φρούσιος σημείωσε: «Τα συναισθήματα που μας δώσατε σήμερα, ανήμερα του θανάτου του, αφού μας άφησε πριν από ακριβώς δύο χρόνια, δεν θα τα ξεχάσουμε ποτέ. Ο πατέρας μου συνήθιζε να λέει στους αθλητές του τη φράση “δεν υπάρχει δεν μπορώ, μόνο δεν θέλω”. Εγώ θα ήθελα να κλείσω με μια φράση του Αϊνστάιν, η οποία αρμόζει πλήρως στον πατέρα μου. “Μόνο μια ζωή προσφοράς στον άλλον είναι μια ζωή που αξίζει να τη ζήσεις”».