ΑΡΘΡΟ

του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου

Δικηγόρου και μέλους της ΣΕ Δράμας της Νέας Αριστεράς

Την περίοδο της κρίσης και των μνημονίων και ο δικηγορικός κόσμος δέχθηκε σφοδρή επίθεση. Στον υπερπληθωρισμό και τη μείωση της δικηγορικής ύλης, προστέθηκαν η υπερφορολόγηση και οι αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές.

Η συντριπτική πλειοψηφία των δικηγόρων επιλέγει την κατώτερη ασφαλιστική κλάση. Οι πλείστοι των συναδέλφων θα παίρνουν συντάξεις πείνας. Χιλιάδες συνάδελφοι δεν μπορούν να καλύψουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Δεν έχουν ασφαλιστική κάλυψη.

Οι δικηγόροι εδώ και μήνες βρίσκονταν σε ευθεία σύγκρουση με την κυβέρνηση. Αφενός μεν για την παραπέρα φορολογική τους επιβάρυνση (φορολογία επί τεκμαρτού εισοδήματος – περαιτέρω αύξηση ασφαλιστικών εισφορών και ταυτόχρονα φορολογικές ελαφρύνσεις για τις μεγάλες δικηγορικές εταιρίες!!!). Αφετέρου για τις επιχειρούμενες αλλαγές στους Ποινικούς Κώδικες, που οδηγούν τη χώρα σε «Ποινικό Μεσαίωνα».

Είναι προφανής η υστερόβουλη προσπάθεια του Υπουργού Δικαιοσύνης να προσεταιριστεί τον δικηγορικό κόσμο με επιμέρους διευθετήσεις και ανταλλάγματα, προκειμένου να κάμψει τις αντιδράσεις. Δίχως να ικανοποιεί τις βασικές διεκδικήσεις του κλάδου. Κινούμενος μέσα στο πλαίσιο της γενικότερης κυβερνητικής πολιτικής για εκχώρηση δημόσιου χώρου και αρμοδιοτήτων.

Το έχουμε ξαναδεί το κυβερνητικό έργο:

Για να αντιμετωπιστεί το ζήτημα της χρόνιας καθυστέρησης στην έκδοση συντάξεων, δεν προσλαμβάνεται μόνιμο προσωπικό στον ΕΦΚΑ, αλλά εκχωρείται η αρμοδιότητα σε λογιστές και δικηγόρους.

Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της μη προσέλευσης ιατρικού προσωπικού στο ΕΣΥ, δεν προχωρά σε γενναία αύξηση μισθών, αλλά προτρέπει σε απογευματινά ιατρεία και χειρουργεία το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, που ήδη βρίσκεται στα όρια της εργασιακής εξουθένωσης και της υπερκόπωσης. Αν δεν τα έχει ξεπεράσει.

Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της καθυστέρησης στην απονομή της Δικαιοσύνης, δεν προβαίνει σε ριζικές και ουσιαστικές παρεμβάσεις, αλλά για να κάμψει κυρίως το φρόνημα των δικηγόρων, προχωρά σε εκχώρηση δικαστικής ύλης. Έτσι υποτίθεται ότι θα αναπληρώσουν οι συνάδελφοι την απολεσθείσα δικηγορική ύλη. Θα αυξήσουν τα εισοδήματά τους. Θα ζουν αξιοπρεπώς.

Επιπρόσθετα και για να επιλυθεί επιτέλους το ζήτημα της μη καταβολής επί χρόνια της αμοιβής όσων έχουν προσφέρει «νομική βοήθεια», αντί να προσλάβει μόνιμο προσωπικό, προχωρά σε συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Επιχειρεί με αυτές τις επισφαλείς θέσεις εργασίας να λύσει προσωρινά το ζήτημα. Το οποίο και όπως είναι προφανές, θα γιγαντωθεί και πάλι σύντομα.

Είναι αλήθεια ότι οι εκπρόσωποι του δικηγορικού κόσμου επικροτούν τέτοιες αλλαγές για να αντιμετωπισθεί έστω και κατ’ ελάχιστον η οξεία προβληματική κατάσταση του κλάδου. Λογικό και αναμενόμενο. Αποδέχονται επιμέρους διευθετήσεις, που δεν επιλύουν όμως τα ουσιαστικά προβλήματα, όπως τη μείωση του δικαστηριακού ΦΠΑ, την αύξηση στις 25.000 ευρώ του εισοδήματος πέραν του οποίου θα πρέπει να υπάρχει επιβάρυνση ΦΠΑ (σημ. η μόνη μνημονιακή υποχρέωση που δεν εφαρμόζει η χώρα μας!!!).

Το εύκολο θα ήταν και η Νέα Αριστερά να στηρίξει και να ψηφίσει το εν λόγω νομοσχέδιο. Παραγνωρίζοντας υπαρκτά ζητήματα, ενστάσεις και προβληματισμούς. Έτσι ώστε να μην αντιπαρατεθεί με ένα φίλα προσκείμενο ακροατήριο. Με έναν κλάδο a priori σύμμαχο στις διεκδικήσεις για Κράτος Δικαίου. Που προσβλέπει σε αυτήν με ελπίδα και προσμονή.

Είναι οφθαλμοφανές ότι η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να κλείσει κοινωνικά μέτωπα, που έχει ανοίξει η ίδια με την αδιέξοδη πολιτική της, προσπαθεί να προσεταιριστεί κοινωνικές ομάδες και τάξεις που βρίσκονται σε αναβρασμό. Το έκανε με τους αγρότες. Το επιχειρεί με τους Δικηγόρους. Έτσι το εξέλαβαν άλλωστε αναλυτές και τύπος.

Γι αυτό και έφερε στη Βουλή το εν λόγω νομοσχέδιο. Για να επιταχυνθεί υποτίθεται η απονομή της Δικαιοσύνης. Με την αφαίρεση ύλης από τα δικαστήρια και τη μεταφορά της στους δικηγόρους. Και θριαμβολογεί ότι ψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία.

Η ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ αποφάσισε να μη ψηφίσει το εν λόγω νομοσχέδιο. Αποφάσισε να μη λαϊκίσει. Να αναδείξει βάσιμες ενστάσεις και προβληματισμούς. Εξήγησε πως καταψηφίζει το εν λόγω νομοσχέδιο γιατί:

  1. Οι δικηγόροι ως συλλειτουργοί της Δικαιοσύνης είναι συμπαραστάτες του πολίτη. Με το νομοσχέδιο τους μεταβιβάζονται όχι απλά ήσσονος σημασίας δικαιοδοτικές αρμοδιότητες, όπως λέχθηκε, αλλά ουσιαστικές, όπως η έκδοση κληρονομητηρίων, οι αποφάσεων ασφαλιστικών μέτρων περί εγγραφής και εξάλειψης προσημείωσης υποθήκης. Η ένσταση δεν είναι ότι δεν διαθέτει ο δικηγορικός κόσμος τη γνώση προς τούτο, αλλά ότι δεν έχει τις εγγυήσεις της ανεξαρτησίας που έχουν από το Σύνταγμα οι δικαστές. Δικηγόροι θα εκδίδουν το κληρονομητήριο, που θα ορίζονται από κατάλογο που θα τηρείται στο Δικαστήριο. Έφεση κατά της απόφασης θα εκδικάζεται από δικαστή. Πρόκειται για ουσιαστική δικαιοδοτική αρμοδιότητα.
  2. Υπάρχουν βάσιμες και σοβαρότατες επιφυλάξεις, όπως εξέφρασαν στη Βουλή διάφοροι φορείς και συγκεκριμένα: Η Ένωση Αστικολόγων που πρότεινε να ρυθμιστεί προηγουμένως το ζήτημα της αστικής και ποινικής ευθύνης των δικηγόρων, που θα λειτουργήσουν ως δικαιοδοτικά όργανα. Η Ένωση Δικονομολόγων που έκανε λόγο για αντισυνταγματικότητα του νόμου. Οι Συμβολαιογράφοι που τόνισαν πως συχνά προκύπτουν δυσεπίλυτα νομικά ζητήματα ακόμη και στις αποδοχές κληρονομίας. Οι δικαστικοί υπάλληλοι, που διαβλέπουν πως η μείωση της δικαστικής ύλης, θα διευκολύνει την πρόθεση του Υπουργείου να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση των δικαστηρίων (καταργήσεις και συγχωνεύσεις) και θα αποβεί τελικά σε βάρος της απονομής της δικαιοσύνης.
  3. Το πλέον πιθανό είναι και πάλι τον κύριο όγκο της προαναφερόμενης ύλης να προσεταιριστούν οι μεγάλες δικηγορικές εταιρίες, που σκανδαλωδώς ευνοούνται από φορολογικές ελαφρύνσεις, τη στιγμή που οι μικροί και μεσαίοι μαχόμενοι δικηγόροι δυσκολεύονται ή δεν καταφέρνουν να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές.
  4. Οι παραπάνω περιπτώσεις δεν αφορούν ζητήματα ήσσονος δικαιοδοτικής φύσης, καθώς συχνά προκύπτουν ζητήματα διεθνούς δικαιοδοσίας, ερμηνείας διαθηκών κλπ. Αυτό θα μπορούσε να ειπωθεί μόνο για τις ένορκες βεβαιώσεις, για τις οποίες όμως δεν υπάρχει κανείς λόγος να καταργηθεί η δυνατότητα να γίνονται και στα Ειρηνοδικεία, καθώς είναι ο μόνος τρόπος να γίνουν αδάπανα από οικονομικά ανήμπορους.
  5. Καταψήφισε το νομοσχέδιο όχι από απλή αντικυβερνητική τακτική και μόνο. Αλλά γιατί είναι αντίθετη στο γενικευμένο Κυβερνητικό σχέδιο για υστερόβουλες πρόσκαιρες διευθετήσεις και για απεμπόληση δημόσιου χώρου.

Η Νέα Αριστερά ανέλαβε το πολιτικό κόστος αυτής της επιλογής της. Με σοβαρότητα και συγκροτημένο πολιτικό λόγο. Δυσαρεστώντας ενδεχομένως. Η ζωή θα αποδείξει τη βασιμότητα ή μη των ενστάσεων και επιχειρημάτων της.

Τα προβλήματα του δικηγορικού κόσμου μπορούν και πρέπει να επιλυθούν με ουσιαστικές και σε βάθος χρόνου ριζικές παρεμβάσεις. Για ορθή και δίκαιη φορολόγησή τους. Για ουσιαστική ενίσχυση του κλάδου.

Η Νέα Αριστερά δεν βαυκαλίζεται ότι μόνο οι δικοί της Βουλευτές γνωρίζουν την αλήθεια και πως έχει a priori δίκιο. Νιώθει όμως πως όφειλε να μη παρασυρθεί από «το ρεύμα». Να μη λαϊκίσει. Να εκφράσει με παρρησία τις απόψεις της.

Υ.Γ. Προσωπικά και πριν καν διαβάσω τις τοποθετήσεις στη Βουλή και τις θέσεις της ΚΟ της Νέας Αριστεράς, εξέφρασα σε συναδέλφους μου τις επιφυλάξεις μου και δήλωσα πως ο νόμος αυτός με ξενίζει και με φοβίζει. Διατηρώ τις ανησυχίες και επιφυλάξεις μου.