ΑΡΘΡΟ
Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου
Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.
Ας δούμε επεξηγήσεις και νοήματα λέξεων που ακούμε συχνά.
Συνδικαλιστής: Υπερασπιστής, προστάτης του εργάτη. Συνδικαλιστές εμφανίστηκαν στη Γαλλία το 1903 με καθιέρωση των συνδικάτων με τα βασικά δομικά στοιχεία μιας μετακαπιταλιστικής κοινωνίας.
Τα Συνδικάτα – Σωματεία καλλιεργούν την συνείδηση της συλλογικής δράσης με οφέλη για τους εργαζόμενους. Έτσι αναπτύχθηκε και το εργατικό κίνημα, ως οργάνωση εργατών για τη βελτίωση στις εργασιακές συνθήκες και στην προάσπιση των δικαιωμάτων τους.
Τα συνδικάτα όμως πρέπει να κερδίσουν το ρόλο που τους αποδίδεται, αφού δυστυχώς η δράση τους έχει «χλωμιάσει» και πολλοί συνδικαλιστές ενεργούν ως εργατοπατέρες, διότι έχουν δεσμούς εξάρτησης από το κράτος και από την Κυβέρνηση (ΝΕΑ).
Ο συνδικαλιστής είναι στις μέρες μας χωρίς αμφιβολία ένα καλό προσοδοφόρο επάγγελμα, έχοντας ως κύριο στόχο τη διατήρηση της ηγετικής θέσεώς του στα συνδικαλιστικά όργανα (Θ. Λιανός). Γι’ αυτό και οι εργαζόμενοι βλέπουν τον συνδικαλισμό με αδιαφορία. Είναι έργο τους (ATHENS).
Ταξικοί: Αυτοί που υπερβαίνουν το επίπεδο του τροφοσυλλέκτη, προσπαθώντας να βρουν σε καθημερινό επίπεδο την τροφή τους και είναι αλύγιστοι μπροστά στο δίκιο της τάξης τους. Έχουν χαρακτήρα δικαίου μπροστά στις κοινωνικές ανισότητες. Στηρίζουν τις ταξικές πρωτοβουλίες, οραματίζονται μια κοινωνία με ισότητα, αξιοπρεπή ζωή για όλες τις κοινωνικές ομάδες και στέκονται απέναντι στους καπιταλιστικούς θεσμούς.
Επιδιώκουν την καλυτέρευση της ζωής σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας (εργασία, υγεία, παιδεία, ασφάλιση) με αλληλεγγύη, σεβασμό και με πρακτικές και πρωτοποριακές ιδέες.
Ταξικοί: Από την Εργατική τάξη για την Εργατική τάξη, με την Εργατική τάξη!!! Συνδικάτα ταξικά, όχι εργοδοτικά (Ριζοσπάστης). Η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος ενάντια στον αστικοποιημένο συνδικαλισμό αποτελεί επείγουσα ανάγκη (infognomonpolitics). Διότι ο συνδικαλισμός είναι ριζοσπαστικό ρεύμα στο εργατικό κίνημα.
