ΑΡΘΡΟ

Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά

ATPL

AIRLINE PILOT

B737NG AIRBUS 320

Χρειαζόμαστε νέες Περιφερειακές Αρχές και νέες Δημοτικές Αρχές με αρχές τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη και προτεραιότητες με βάση τις ανάγκες των πολιτών και όχι με βάση τον τοπικό και περιφερειακό πλουτισμό των ημετέρων.

Το ξέρουμε πολύ καλά το κλισέ πάνω στο οποίο θα βασίσουν την προεκλογική τους θεωρία, η οποία είναι όχι μόνο κατά βάση, αλλά και κατά ουσία κούφια και δίχως θεμέλια.

Οι ημέτεροι ήδη έχουν κάνει τις επαφές τους και έχουν συμφωνήσει για ανταλλαγή για την υποστήριξή τους ανάλογα με το «δούναι και λαβείν».

Τίτλοι πηχυαίοι, υποσχέσεις ψεύτικες, κλίκες και προώθηση γραμμής ημέτερων, ανθρωποφαγία επιτρεπόμενη ενδοπαραταξιακά, τρυπήματα κάτω από τη μέση, έτσι ώστε οι ίδιοι και ίδιοι επί σχεδόν 15 – 25 χρόνια να βγαίνουν και έργο να μην παράγουν και όλα τα γίδια, ο λαός να σου πετύχει να τους επιβραβεύει.

Να τους κοροϊδεύουν και αυτοί να τους χειροκροτούν και να τους ψηφίζουν, και μετά μου λένε ότι ο κόσμος ξύπνησε και ξέρει. Σας το λέω ευθαρσώς ότι ο λαός έχει γίνει καθαρά ατομικιστής, δεν ενδιαφέρεται περάν του δικού του περιγύρου. Εξάλλου αυτή η μεγάλη αποχή το επιβεβαιώνει περίτρανα και το λέγει ξεκάθαρα ότι υπάρχει αηδία και υποτροπιασμός για όλους και για όλα.

Για να αλλάξουμε αυτό το παρασιτικό σύστημα -που δυστυχώς είναι εθνικής εμβέλειας- χρειαζόμαστε Δημάρχους και Περιφερειάρχες που όχι μόνο θα αντικαταστήσουν τους νυν αλλά που θα διοικήσουν με αρχές και με βάση το ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ και το συμφέρον των πολιτών τους.

Επιλέγουμε Δημοκρατικούς και Προοδευτικούς τοπικούς άρχοντες. Απορρίπτουμε τη συντήρηση, τον παραγοντισμό, τους ιδιοτελείς και τους ανεπαρκείς.

Διπλό το κριτήριο. Και ΠΟΛΙΤΙΚΟ και παραταξιακό αλλά θέλουμε και άρχοντες δημιουργούς, με ΚΙΝΗΤΡΟ, αρχές, με γνώσεις και τοποθετημένους ως προς τα βασικά γιατί το ΕΙΝΑΙ και το ΕΓΩ – καιρός είναι -να προηγηθεί του ΦΑΙΝΕΣΘΑΙ.

Οι Δήμοι της χώρας πρέπει να υποστηρίζονται ΟΧΙ ΜΟΝΟ με τον πληθυσμό τους, αλλά και με βάση τη συμμετοχή τους στην αύξηση του ΑΕΠ και του Εθνικού Πλούτου.

Υπάρχουν Δήμοι που μόνο καταναλώνουν ανεξέλεγκτα ενώ ΔΕΝ διαθέτουν παραγωγικές δραστηριότητες και στις περιοχές τους ζουν πολλοί άνθρωποι ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΟΡΙΟ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ.

Όπως δυστυχώς υπάρχουν Δήμοι με περιοχές απερήμωσης, φτώχειας και εγκατάλειψης. Με Δημοτικές Αρχές ανεπαρκείς παράγοντες που δεν σχεδιάζουν, δεν μπαίνουν σε προγράμματα, δεν προωθούν επιλογές που δίνουν προστιθέμενη αξία, είτε:

Στις νέες τεχνολογίες, στη γεωργία, στη κτηνοτροφία, στην αλιεία, στη μεταποίηση και τη βιομηχανία.

Στον τουρισμό, στον πολιτισμό, στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, στις απομακρυσμένες ή απομονωμένες περιοχές που είναι μόνιμα κέντρα κοινωνικού αποκλεισμού και φτώχειας, καθώς και σε στεγαστικά προγράμματα κ.ο.κ. Η απερήμωση, η ματαίωση, οδηγεί τους επιτήδειους στο τίποτε. Δεκάδες Δημοτικές Αρχές στη χώρα είναι στην εν λόγω κατάσταση. Απραξία και ουσιαστικά ανυπαρξία.

Και παράλληλα απαιτούμε να καθιερωθούν έπαινοι και επιβραβεύσεις σε Περιφέρειες και σε Δήμους που διακρίθηκαν για σημαντικά επιτεύγματα και υψηλές αποδόσεις προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.

Μας λένε οι νυν Δήμαρχοι και οι νυν Περιφερειάρχες πως έκαναν έργα και πως θα συνεχίσουν να κάνουν κι άλλα. Όσο για τους επίδοξους Δημάρχους και Περιφερειάρχες, αυτοί μας λένε πως θα κάνουν τα έργα που έπρεπε να γίνουν και δεν έκαναν οι προηγούμενοι. Αυτό μας έλειπε λοιπόν αγαπητοί νυν και επίδοξοι, να μην είχατε κάνει ούτε αυτά που κάνατε και να μην κάνετε τίποτα από αυτά που λέτε πως θα κάνετε!

Ο κάθε Δήμος και η κάθε Περιφέρεια έχουν ετήσιους προϋπολογισμούς και ετήσια έσοδα και με αυτά ο κάθε Δήμαρχος και ο κάθε Περιφερειάρχης, ακόμα και ο πιο ανεπαρκής και ακατάλληλος για τη θέση αυτή, κάποια έργα θα τα κάνει, γιατί στα συλλογικά όργανα των Δήμων και των Περιφερειών γίνονται συζητήσεις, αντιπαραθέσεις και προτάσεις για το τι μέλλει γενέσθαι και δεν μπορεί παρά να παρθούν αποφάσεις για κάποια έργα που πρέπει να γίνουν και θα γίνουν.

Όποιος εκλεγεί λοιπόν από σας ακόμα και ο πιο ανεπαρκής και αδρανής θα έχει να παρουσιάσει κάποιο έργο στο τέλος της θητείας του, το έργο που αντιστοιχεί στα διαθέσιμα κονδύλια του Δήμου του ή της Περιφέρειάς του. Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι ποιος από σας θα εκλεγεί, όποιος και αν εκλεγεί θα κάνει λίγο-πολύ τα ίδια που θα κάνουν και οι αντίπαλοί του, αν εκλεγούν εκείνοι. Το κριτήριο λοιπόν της ψήφου μας δεν μπορεί να είναι τα έργα που έγιναν ή οι υποσχέσεις για τα έργα που πρόκειται να κάνουν αυτοί που θα εκλεγούν.

Τα ουσιαστικά ζητήματα που τίθενται με βάση τα παραπάνω είναι πρώτον αν τα κονδύλια που διαθέτουν ετησίως οι Δήμοι και οι Περιφέρειες επαρκούν για να καλυφθούν σε ικανοποιητικό βαθμό οι βασικές ανάγκες των Δήμων και τον Περιφερειών και δεύτερον, επειδή φυσικά δεν μπορούν να καλυφθούν πλήρως όλες ανεξαιρέτως οι ανάγκες, ποιες θα πρέπει να είναι οι προτεραιότητες σε κάθε Δήμο και σε κάθε Περιφέρεια.

Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται για τους νυν και τους επίδοξους είναι αν θα διεκδικήσουν από την Πολιτεία γενναίες αυξήσεις στα διαθέσιμα ετήσια κονδύλια για τους Δήμους και τις Περιφέρειές τους και ποιες θα είναι οι προτεραιότητές τους. Με βάση τις μέχρι τώρα δράσεις και έργα τους φαίνεται πως για να έχουν περισσότερα διαθέσιμα κονδύλια δεν διεκδικούν τίποτα από το κράτος και αντίθετα, είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένοι με τις πολιτικές μείωσης των κονδυλίων που προωθούν οι κυβερνήσεις για τους Δήμους και τις Περιφέρειες και αναζητούν αυτοτελώς έσοδα αυξάνοντας για παράδειγμα τα δημοτικά τέλη και φορολογώντας τους πολίτες στο πλαίσιο της πολιτικής της ανταποδοτικότητας.

Θα πρέπει δηλαδή να πληρώσουμε για τα σκουπίδια, για αναπλάσεις, οδοποιία, για μέτρα προστασίας από τις πλημμύρες, τις πυρκαγιές και τους σεισμούς, για ανάγκες στην εκπαίδευση, όπως αντίστοιχα τα παλιά χρόνια που οι μαθητές πήγαιναν στο σχολείο από ένα καυσόξυλο για τη θέρμανση της τάξης τους! Δεν φτάνουν οι φόροι που πληρώνουν οι εργαζόμενοι στο κράτος, πρέπει να πληρώσουν και απευθείας στους Δήμους για να έχουν τις συγκεκριμένες υπηρεσίες που παρέχει η λεγόμενη Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Όσο για τις προτεραιότητές τους, αυτές δεν καθορίζονται από τις ανάγκες που πρέπει κατά προτεραιότητα να καλυφθούν, αλλά από το ύψος των διαθέσιμων κονδυλίων και την ικανοποίηση επί μέρους συμφερόντων. Αν κάτι που είναι απαραίτητο να γίνει κατά προτεραιότητα, απαιτεί κονδύλια υπεράνω των διαθέσιμων προϋπολογισμών, παραπέμπεται στις καλένδες, όπως έγινε με τις καταστροφές από τις πλημμύρες στη Θεσσαλία όπου δεν είχαν γίνει τα σχετικά υπεράνω των προϋπολογισμών έργα που έπρεπε να γίνουν και θα περιόριζαν το κακό.

Το κριτήριο λοιπόν της ψήφου είναι αν θα στηρίξουμε υποψηφίους που θα παλέψουν και θα διεκδικήσουν γενναίες αυξήσεις στους προϋπολογισμούς και επαρκές μόνιμο προσωπικό για τους Δήμους και τις Περιφέρειές τους από την Πολιτεία και που θα έχουν σε προτεραιότητά τους τις βασικές και ουσιαστικές λαϊκές ανάγκες της κάθε περιοχής. Χωρίς γενναίες αυξήσεις από την Πολιτεία στους Δήμους και τις Περιφέρειες, οι τοπικές κοινωνίες θα συνεχίσουν να ανακυκλώνονται και να βολοδέρνουν. Χρειάζονται υποψήφιοι και παρατάξεις που θα διεκδικήσουν γενναίες αυξήσεις στη χρηματοδότηση των Δήμων και των Περιφερειών και θα θέσουν σε προτεραιότητα τις λαϊκές ανάγκες της κάθε περιοχής μακριά από προσωπικά οφέλη και φιλοδοξίες.

Αυτό που χρειάζονται οι Δήμοι και οι Περιφέρειες στις σημερινές συνθήκες είναι ένας Πελετίδης όπως στην Πάτρα, ένας Κασιδόκωστας όπως κάποτε στην Βουλιαγμένη, ένας Σκυλιτσής στον Πειραιά, ένας Αμοιρίδης στη Ξάνθη. Τέτοιους Δημάρχους θέλουμε και όχι ψευτοτραχανάδες που το παίζουν δήθεν αντάρτες και είναι  «τάτσι μίτσι κότσι» με το κόμμα τους για κάθε Δήμο και κάθε Περιφέρεια της χώρας.