Ο Γ. ΜΑΥΡΙΔΗΣ ΜΕ ΤΗ ΛΥΡΑ ΤΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «ΠΕΡΣΕΣ» ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΣΕ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ Δ. ΛΙΓΝΑΔΗ, Η ΟΠΟΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ ΣΤΙΣ 24, 25 ΚΑΙ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΑΥΡΟ
Την Παρασκευή 24 Ιουλίου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, του σημαντικότερου καλοκαιρινού πολιτιστικού θεσμού της χώρας, στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, παρουσιάζονται οι «Πέρσες» του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη και η Δράμα θα βρίσκεται… μουσικά εκεί, καθώς στην παράσταση συμμετέχει ένας Δραμινός λυράρης! Ο λόγος για τον Γιώργο Μαυρίδη, ο οποίος θα βρεθεί με τη λύρα του στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου και θα είναι ο μοναδικός μουσικός επί σκηνής κατά τη διάρκεια της παράστασης «Πέρσες», στην οποία πρωταγωνιστούν οι Λυδία Κονιόρδου, Αργύρης Πανταζάρας, Νίκος Καραθάνος, Αργύρης Ξάφης. Αξίζει να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά παράσταση από την Επίδαυρο θα είναι διαθέσιμη για θέαση σε όλο τον πλανήτη, καθώς θα μεταδοθεί ζωντανά. Μάλιστα, μετά το τριήμερο (24, 25 και 26 Ιουλίου) στο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων και στο πλαίσιο περιοδείας σε όλη τη χώρα, οι «Πέρσες» θα παρουσιαστούν και στο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων στις 26 Αυγούστου, δίνοντας έτσι την ευκαιρία παρακολούθησης και στο θεατρόφιλο κοινό της περιοχής.
Ο Γιώργος Μαυρίδης ζει στην Αθήνα και εργάζεται ως συνθέτης μουσικής θεατρικών παραστάσεων, ενώ είναι δάσκαλος μακεδονικής και θρακιώτικης λύρας και μουσικής τεχνολογίας στη σχολή «Σίμων Καράς». Γεννήθηκε το 1984 στη Δράμα και έχει σπουδάσει Πληροφορική στο ΑΠΘ και Μουσική Τεχνολογία στο London College of Music. Από το 2011 έχει ξεκινήσει την ενασχόλησή του με την παραδοσιακή μουσική της Δράμας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Δραμινός λυράρης Γιώργος Μαυρίδης δεν θα εμφανιστεί για πρώτη φορά στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου με τους «Πέρσες», καθώς αυτό έχει ήδη συμβεί στο πλαίσιο της θεατρικής παράστασης «Άσκηση Επίδαυρος Σύσσημον», όπου ακούστηκαν παραδοσιακά θέματα από την περιοχή της Δράμας. Η παράσταση ανέβηκε το 2013, από την ομάδα «Χώρος», σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα, με τη συμμετοχή, μεταξύ άλλων, των Δραμινών ηθοποιών Έλενας Μαυρίδου και Δήμητρας Κούζα.
Ο Γιώργος Μαυρίδης σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ιστοσελίδα katiousa.gr, αναφέρθηκε στο πώς από την ηλεκτρονική μουσική πέρασε στην παραδοσιακή: «Βρέθηκα κάποια στιγμή το 2011, αφού είχα επιστρέψει από το Λονδίνο, σε ένα χωριό της Δράμας, τη Μαυρολεύκη. Εκεί ζουν Θρακιώτες από το χωριό Κωστί της Βόρειας Θράκης. Παρακολούθησα το πανάρχαιο έθιμο των Αναστενάρηδων και εκεί μέσα σε αυτή την μυσταγωγία του εθίμου, στην ατμόσφαιρα που δημιουργείται κατά την εκτέλεσή του, άρχισα να ακούω τους ήχους από τα όργανα. Εκεί για πρώτη φορά άκουσα ζωντανά θρακιώτικη λύρα και νταούλι και αυτό κάτι ξύπνησε μέσα μου. Αρχέγονο… Μετά από κάποιους μήνες πήρα την πρώτη μου λύρα από τον Ξηροπόταμο, το χωριό από όπου κατάγομαι από την πλευρά της μητέρας μου».
Όσον αφορά την ενασχόληση με τη θεατρική μουσική, ο Γιώργος Μαυρίδης επεσήμανε, μιλώντας στην katiousa: «Οι δυο μου αδερφές τελείωσαν το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Βρίσκονται στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια και μαζί λειτουργούν στον Βοτανικό το θέατρο “Χώρος”. Μέχρι σήμερα έχουν υλοποιήσει πολλές παραγωγές, έχουμε βρεθεί και στην Επίδαυρο, όπου για όλους μας ήταν μια πολύ ξεχωριστή εμπειρία. Βρέθηκα στο θέατρο εντελώς τυχαία σαν τεχνικός δίπλα τους. Αυτή ήταν η πρώτη επαφή με το τεχνικό μέρος της ηχοληψίας και του θεάτρου γύρω στα 20 και από εκεί κόλλησα το μικρόβιο και έφυγα στην Αγγλία να το σπουδάσω. Έχω πάει μαζί τους σε περιοδείες σε όλη την Ελλάδα. Την ίδια περίπου περίοδο που είχα ξεκινήσει να ασχολούμαι με την λύρα το 2011, τελείωνα και την πτυχιακή μου εργασία για την πληροφορική. Είχε θεματολογία σχετική με τις μουσικές κλίμακες και εγώ είχα συνθέσει 3 κομμάτια ηλεκτρονικής μουσικής με ένα πρόγραμμα που είχα γράψει. Πριν από μια παράσταση στην Θεσσαλονίκη δοκίμαζα τα κομμάτια στο θέατρο. Μετά από λίγο ανέβηκε ο σκηνοθέτης της παράστασης, Σίμος Κακάλας και μου είπε: “Θέλεις να γράψεις την μουσική για την Golfo director’s cut;”. Πέρα από το γεγονός ότι έτρεμαν τα πόδια μου γιατί σκέφτηκα ότι δεν έχω ξαναγράψει για θέατρο, δέχτηκα και έτσι ξεκίνησα να ασχολούμαι με το θέατρο σαν συνθέτης».
Στην ίδια συνέντευξη, απαντώντας σε ερώτηση για το αν ξεχωρίζει κάποιες από τις θεατρικές παραστάσεις, για τις οποίες έχει γράψει μουσική, ο Γιώργος Μαυρίδης σημείωσε: «Η πρώτη δουλειά σίγουρα μένει στην μνήμη. Έγραφα για μεγάλο χρονικό διάστημα και τελικά το αποτέλεσμα στο σύνολο ήταν μια εξαιρετική παραγωγή. Κάτι άλλο που ξεχωρίζω είναι η συμμετοχή μου ως μουσικός στη θεατρική παράσταση “Άσκηση Επίδαυρος Σύσσημον” στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία για μένα. Να μπαίνω μέσα στο αρχαίο αυτό χώρο, τον τόσο φορτισμένο μέσα στους αιώνες και να παίζω Δραμινή λύρα με αυτό το δωρικό ήχο της, τον αρχέγονο σε συνοδεία με τα άλλα μουσικά παραδοσιακά όργανα ήταν κάτι το μαγικό σαν εικόνα, η οποία δύσκολα αποδίδεται με λόγια. Αυτό έγινε το 2013. Το 2014 σε συνεργασία με τις αδερφές μου έγραψα μουσική για την θεατρική παράσταση “Τέλος”, η οποία ανέβηκε στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση. Μερικά χρόνια μετά έγραψα την μουσική της παράστασης “Η ωραία του Πέραν” και βρισκόμουν επί σκηνής παίζοντας διάφορα όργανα και την λύρα της Δράμας. Μιλώντας για το παρόν, μιας και είναι κάτι πολύ φρέσκο, ξεχωρίζω την δουλειά μου για την θεατρική παράσταση “Η Πτέρυγα” που σκηνοθετεί η Έλενα Μαυρίδου και πρωταγωνιστεί η Δήμητρα Κούζα. Θεωρώ πως είναι η πιο ώριμη μου σύνθεση μέχρι τώρα».
Σε άλλη του συνέντευξη, στην ιστοσελίδα Pontos-News, περιγράφοντας με τρεις λέξεις τη μακεδονική λύρα, ο Γιώργος Μαυρίδης ανέφερε πως είναι «αρχέγονη, δωρική, αρχοντική». Όσον αφορά την κοινότητα των μουσικών που ασχολούνται με τη μακεδονική λύρα, αν είναι μεγάλη και πού συναντάται, ο Δραμινός λυράρης, στην ίδια συνέντευξη, επεσήμανε: «Η κοινότητα των μουσικών δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη, αν λάβουμε υπόψη ότι σήμερα αυτή η λύρα παίζεται σε τέσσερα χωριά στο Νομό Δράμας – Πύργους, Πετρούσα, Ξηροπόταμο και Μοναστηράκι. Υπάρχουν στοιχεία ότι παιζόταν και σε περισσότερα, ακόμα και σε χωριά των Σερρών, με διαφορετικούς σκοπούς όμως ανά τόπους. Πιθανόν να ήταν σε χρήση στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μακεδονίας. Σε αυτά τα χωριά, όμως, ίσως έχουν πεθάνει οι τελευταίοι λυράρηδες. Σήμερα για να συναντήσει κανείς τη λύρα αυτή και την παράδοσή της θα πρέπει να βρεθεί στα χωριά της Δράμας τις αρχές του Ιανουαρίου, όπου και τελούνται αρχέγονα δρώμενα κατά τη διάρκεια του Δωδεκαημέρου. Το ευτυχές γεγονός είναι ότι εμφανίζονται νέοι άνθρωποι στα χωριά και μαθαίνουν τη συγκεκριμένη λύρα».
