ΑΡΘΡΟ

Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου

Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.

Καλάθια, πανέρια, σίτες… φώναζαν πλανόδιοι πουλώντας τα στις γειτονιές στη 10ετία του 1960 επί Δεξιάς. Και οι φτωχές μητέρες μας τα αγόραζαν, αφού ήταν χώρος αποθήκευσης των λιγοστών τροφίμων μας. Καλάθι: λέξη (κληρονομημένη) μεσαιωνική. Καλάθιον: Ελληνηστική κοινή λέξη. Κάλαθος: αρχαία ελληνική λέξη.

Και νάσου πάλι το «καλάθι του νοικοκυριού». Ένα μέτρο τάχα μου με στόχο να βοηθήσει στις αγορές του, κυρίως καταναλωτές με χαμηλό εισόδημα. Τάχα μου ναι… γιατί τα προϊόντα μπορεί να έχουν μεν τη χαμηλότερη τιμή στην κατηγορία τους, αλλά διατέθηκαν στην ίδια τιμή που είχαν και τις προηγούμενες ημέρες. Σε κάποιες «αλυσίδες» μάλιστα έβαλαν στο καλάθι πολύ μικρές συσκευασίες (λιγότερα γραμμάρια) και κωδικούς προϊόντων που έτσι κι αλλιώς σπάνια επιλέγουν οι καταναλωτές.

Το «καλάθι» (μέση αξία 155 ευρώ) ούτε φθηνά, ούτε επαρκή εμπορεύματα εξασφαλίζει και φτάνετε στο σημείο να υποδείξετε στον κόσμο τι θα καταναλώσει και δεν αντιμετωπίζει την αξιοπρεπή διαβίωση των λαϊκών στρωμάτων (Βουλή – Νίκος Καραθανασόπουλος).

Το καπιταλιστικό σύστημα δεν μπορεί να κρυφτεί, δείχνει όλη τη σαπίλα του κάθε μέρα (Διαμάντω Μανωλάκου).

Η κυβέρνηση «πασάρει» το καλάθι. Επί της ουσίας είναι προσφορές των σουπερμαρκετάδων. Κέρδη έχουν οι μεγαλέμποροι και οι εταιρείες που προωθούν τα προϊόντα τους (Δημήτρης Κουτσούμπας).

«Καλάθι του νοικοκυριού». Είναι ένας ωμός και απροκάλυπτος εμπαιγμός, όχι μόνο γιατί δεν αντιμετωπίζει τις πραγματικές ανάγκες διαβίωσης λαϊκών νοικοκυριών στα όρια ουσιαστικά των «προσφορών» που θα επιλέγουν οι ιδιοκτήτες των σούπερ μάρκετ. Άρα καλάθι αηδίας σε κοινωνία εμπαιζόμενων (Γ. Λιανός).

Φτου!, μια εξαπάτηση, εύκολα θύματα οι δυστυχούντες!

Καλάθι: (συνώνυμο) καλάθι των αχρήστων.

Σκεφτείτε αγαπητοί μου αυτά που διαβάζετε και συμπεράνετε…

Ευχές για τα Χριστούγεννα.