ΑΡΘΡΟ
του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου
Δικηγόρου Δράμας
Ομολογουμένως το 2022 ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά.
Η πανδημία αν και φάνηκε να γίνεται ενδημική, περί τα τέλη του έτους εμφάνισε νέα έξαρση. Η κατάσταση στην Κίνα είναι δραματική. Φαίνεται πως έχουμε πολύ δρόμο ακόμη για να τελειώσουμε με τον κορωνοϊό και τις μεταλλάξεις του. Μέχρι να μας προκύψει νέα πανδημία.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, που θα κρατούσε λίγες μόνο εβδομάδες, μαίνεται εδώ και 10 μήνες. Δεν διαφαίνεται στο ορατό μέλλον η λήξη του. Έχει μετατραπεί σε σύγκρουση Δύσης – Ανατολής. Αγνοώντας τις προειδοποιήσεις Κίσινγκερ και Μπρεζίνσκι η Δύση κατάφερε να ενεργοποιήσει τον «Άξονα του Κακού» (Ρωσία, Κίνα, Ιράν). Ο ψυχρός πόλεμος είναι εδώ. Με κίνδυνο να μετεξελιχθεί σε θερμό. Ο ακήρυχτος τρίτος παγκόσμιος πόλεμος υπάρχει κίνδυνος να οδηγήσει στον επίσημο και ενδεχομένως και πυρηνικό παγκόσμιο πόλεμο.
Η επιδημιολογική κρίση καλά κρατεί. Ο πόλεμος έφερε και τα συνήθη επακόλουθά του. Η ενεργειακή κρίση φέρνει επισιτιστική κρίση. Καλπάζουν πληθωρισμός, ύφεση, φτώχεια, δυστυχία. Η κλιματική αλλαγή φέρνει καταστροφές. Ασύμμετρες απειλές που καμία χώρα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει. Οι αλλεπάλληλες κρίσεις φέρνουν στην επιφάνεια και πάλι εθνικισμούς, λαϊκισμούς. Κρίση της Δημοκρατίας. Έξαρση ακροδεξιάς και φασισμού.
Μαίνεται ο εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ – Κίνας. Επαπειλείται εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ – Ευρωπαϊκής Ένωσης. Χώρες εξοπλίζονται σαν αστακοί για την επερχόμενη νέα μεγάλη πολεμική σύγκρουση. Η Κίνα απειλεί την Ταϊβάν. Η Βόρεια Κορέα τη Νότια. Η Τουρκία την Ελλάδα. Σερβία και Κοσσυφοπέδιο με το όπλο παρά πόδας. Και βέβαια συνεχίζουν να υφίστανται πάνω από 100 συγκρούσεις και πόλεμοι στην υφήλιο. Άλλες πρόσφατες κι άλλες μακροχρόνιες (Παλαιστίνη, Αφγανιστάν, Υεμένη, Συρία). Απλά όταν αφορούν παιδιά ενός κατώτερου Θεού, η πολιτισμένη Δύση δεν χάνει και τον ύπνο της.
Ζώντας αυτή τη χαοτική κατάσταση μπορούμε άραγε να είμαστε αισιόδοξοι; Ναι!!! Και όχι απλά γιατί θα πρέπει έτσι να είμαστε. Για να μπορούμε να συνεχίζουμε τις ζωές μας. Να ονειρευόμαστε. Να δημιουργούμε δίχως φόβο και πανικό. Αλλά γιατί είναι καθήκον μας.
Ναι είναι αλήθεια. Οι λαοί δεν καταφέρνουν πάντα να αποτρέψουν τον πόλεμο, τη φτώχεια, τη δυστυχία. Μπορούν όμως να παλέψουν γι αυτό. Μπορούν να μην εμπιστεύονται πολεμοκάπηλους και λαϊκιστές. Να αγωνίζονται για την Ειρήνη, την Ελευθερία, τη Δημοκρατία, την Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Γιατί είναι αλήθεια πως σε ένα μεγάλο βαθμό την τύχη μας την καθορίζουμε εμείς οι ίδιοι. Με τις επιλογές μας. Ας σηκώσουμε όσο είναι νωρίς ένα τείχος προστασίας. Της Ειρήνης. Της Ελευθερίας. Της Δημοκρατίας. Της Δικαιοσύνης. Όπως και οι προηγούμενες γενιές. Που πέτυχαν αν μη τι άλλο η ήπειρός μας να μη ζήσει πολέμους για πολλά χρόνια. Να μη γίνει Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Το οφείλουμε στους προγόνους μας. Στους απογόνους μας.
Κι αν τυχόν δεν τα καταφέρουμε; Θα έχουμε να λέμε. Πως τουλάχιστον αγωνιστήκαμε γι’ αυτό. Για τις πανανθρώπινες αξίες.
Παραφράζοντας τον Αντρέ Μπρετόν («ο Άνθρωπος είναι η απάντηση σε κάθε ερώτημα») ας έχουμε για κανόνα: «Η ειρηνική επίλυση είναι η απάντηση σε κάθε αντιδικία».
Ας μας καθοδηγεί η ρήση του Καζαντζάκη: «Α ρε άνθρωπε δίποδο μαδημένο πετειναράκι, είναι αλήθεια και μην ακούς, αν δεν λαλήσεις εσύ το πρωί, ήλιος δεν βγαίνει!!!».
Γιατί εν πολλοίς είμαστε οι επιλογές μας. Γιατί μπορούμε και πρέπει να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.
