Ομιλία με τίτλο «13 ιστορίες που μπορεί και να σου αλλάξουν τη ζωή», έδωσε χθες βράδυ ο προσκεκλημένος του Φεστιβάλ Δράμας, συγγραφέας του best seller “Το Δώρο” Στέφανος Ξενάκης, ειδικός σε θέματα αυτοβελτίωσης και προσωπική εξέλιξης. O Στέφανος Ξενάκης ζει στην Αθήνα, είναι επιχειρηματίας και συγγραφέας τριών βιβλίων: “Το Δώρο” (Βραβείο Βιβλίου Public 2019), “Το Δώρο 2” (Βραβείο Βιβλίου Public 2021) και “Κάπταιν: Γράμματα στον Μπαμπά μου”.

Το πρώτο του βιβλίο, “Το Δώρο, έγινε #1 bestseller και αναμένεται να κυκλοφορήσει σε 27 χώρες. Στόχος του συγγραφέα είναι να μπει σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας το μάθημα «ΝΑΙ, ΜΠΟΡΩ», ένα μάθημα αξιών και αυτογνωσίας.

Ο συγγραφέας, με παραστατικό τρόπο, μοιράστηκε με το κοινό ιστορίες ανθρώπων που άλλαξαν δραστικά τη ζωή τους.

«Κάποιοι άνθρωποι έχουν λεφτά, επιτυχία, αυτό που λέμε “άστρο”. Κάποιοι άλλοι τραβάνε κουπί». Το 10% ανήκει στην πρώτη κατηγορία. Το 90% στην δεύτερη. Ωστόσο, υποστηρίζει ο κ. Ξενάκης, είναι θέμα συνηθειών. «Δεν μπορώ να ορίσω τη ζωή μου, ναι, αλλά μπορώ να ορίσω τις συνήθειες μου». Μίλησε για το Νόμο της Αξίας («Πόσα παραπάνω δίνεις από όσα παίρνεις;»), κι έφερε παραδείγματα ανθρώπων οι οποίοι προσφέρουν με προθυμία πολύ περισσότερα από όσα απαιτεί λ.χ. το επάγγελμά τους, χωρίς να υποχρεούνται να το κάνουν, επειδή έχουν αυτό που λέμε «μεράκι».

«Ουδέποτε ήταν τόσο εύκολο να πετύχει κανείς», υπογράμμισε ο Στέφανος Ξενάκης, συμμεριζόμενος την άποψη πως «κάποιος που κάνει περισσότερα από αυτά για τα οποία αμείβεται, σύντομα θα πληρώνεται περισσότερα από αυτά τα οποία κάνει». Και προσέθεσε πως ακόμα και ένας άστεγος μπορεί να επωφεληθεί από αυτήν την στάση ζωής, φέρνοντας μάλιστα συγκεκριμένο παράδειγμα –«γνωρίζοντάς τον από κοντά, ήμουν σίγουρος πως σύντομα δεν θα ήταν πια άστεγος, όπως και έγινε».

«Κάθε φορά που κάνεις κάτι περισσότερο, γίνεσαι κάτι περισσότερο», υπογράμμισε. «Υπάρχουν άνθρωποι που γκρινιάζουν και άνθρωποι που δεν γκρινιάζουν –κι αυτοί είναι οι άνθρωποι της δράσης. Δεν φτάνει κανείς στην κορυφή τυχαία. Εξάλλου το να είσαι νικητής δεν έχει να κάνει με τα νούμερα. Άλλο η νίκη, άλλο το success. Για να είσαι το 1% πρέπει να μην κάνεις αυτό που κάνει το 99%».

Κάποια στιγμή, σε μια παρουσίαση τον πλησίασε μια 96χρονη, η κ. Φωφώ. «Νομίζω πως με βοήθησες να αλλάξω τη ζωή μου», του είπε.

«Το να γίνεις καλύτερος θέλει δουλειά. Το να μεγαλώνεις δεν θέλει. Η μόνη μας εγγύηση ότι το αύριο θα είναι καλύτερο, είναι η προσωπική μας εξέλιξη. Πάντα θα αντιμετωπίζουμε προβλήματα, υγείας, οικονομικά κλπ. Αυτό είναι δεδομένο. Το θέμα είναι να είσαι καλός καπετάνιος. Μην εύχεσαι λοιπόν για λιγότερα προβλήματα, να εύχεσαι για περισσότερες ικανότητες», είπε ο Στέφανος Ξενάκης, προχωρώντας σε ένα είδος ποσοστικοποίησης της αυτοβελτίωσης στη λογική του να εξελίσσεις τον εαυτό σου, έστω και λίγο, σε ποσοστό 0,3%, κάθε μέρα, και αυτό να το κάνεις για δέκα χρόνια. Το αποτέλεσμα, υποστηρίζει, με μαθηματικούς όρους, θα είναι

εντυπωσιακό. «Δεν υπάρχει περίπτωση να μην είναι τα έσοδά σου ή οι σχέσεις σου εκεί που θέλεις».

Σε έναν κόσμο που «εμμονικά ψάχνουμε τί δεν πάει καλά, ξεχνάμε τί πάει καλά. Ίσως γιατί το να εντοπίζεις το κακό έχει μεγαλύτερη πλάκα. Κι όμως σήμερα οι παγκόσμιοι δείκτες της παιδικής θνησιμότητας, της εγκληματικότητας, της φτώχιας, έχουν πέσει. Τα πράγματα πάνε από το καλό στο καλύτερο. Οι άνθρωποι πλέον πεθαίνουν περισσότερο από το πολύ φαΐ παρά από την έλλειψή του. Την ίδια στιγμή όμως τα νούμερα των αυτοκτονιών είναι ψηλά. Η χαρά μας είναι στα ιστορικά χαμηλότερα, οι άνθρωποι πάσχουν από “χαιροφοβία”».

«Μην γκρινιάζεις, κάνε κάτι», είναι το μότο του συγγραφέα. «Υπάρχει η τύχη, αλλά υπάρχει και αυτό που κάνω εγώ ο ίδιος. Χρωστάμε στον εαυτό μας να παλέψουμε. Η γκρίνια είναι πιο κολλητική από τον covid».

Κλείνοντας, μίλησε για την σχέση μας με τον εαυτό μας: «Οι περισσότεροι είμαστε τσακωμένοι με τον εαυτό μας. Τον στήνουμε στα 5 μέτρα. Γι’ αυτό τα αυτοάνοσα είναι πια τόσο διαδεδομένα. Όμως αυτή η απαξίωση είναι άσχημη. Όλοι έχουμε μέσα μας ένα μικρό παιδάκι στο οποίο χρωστάμε πολλά».