Με το νομοσχέδιο για το εργασιακό οι πιο σημαντικές ρυθμίσεις εκφεύγουν του συλλογικού και ανάγονται αποκλειστικά στην σφαίρα του ατομικού, κάτι που η κυβέρνηση φιλοδοξεί να επεκτείνει αμέσως μετά και στο Ασφαλιστικό. Όπου οι εισφορές για τις επικουρικές συντάξεις θα κατευθύνονται σε ατομικές μερίδες (κεφαλαιοποιητικό) και οι αποδοχές δεν θα είναι εγγυημένες, αν και θα είναι προσδιορισμένες και υποχρεωτικές (6%-7% επί των μεικτών αποδοχών) οι καταβολές (εισφορές).
Με την δημοσίευση του νέου εργασιακού πλαισίου:
1. Οι επιχειρήσεις θα μπορούν να «υποδεικνύουν» στο προσωπικό το ημερήσιο χρόνο εργασίας ο οποίος θα συμφωνείται με ατομική συμφωνία. Η εργασία θα μπορεί να φτάνει μέχρι τις 11 ώρες την ημέρα και από τις 3 επιπλέον του 8ώρου ο μισθωτός θα αμείβεται μόνο η μία. Το καθημερινό 10ωρο θα επιστρέφεται με την μορφή του μειωμένου χρόνου το επόμενο 6μηνο (2 ώρες την ημέρα).
2. Στις περιπτώσεις μερικής απασχόλησης η επιχείρηση θα μπορεί να ζητάει και συνέχιση της απασχόλησης μετά από διακοπή (π.χ. το απόγευμα) οπότε για μια 5ωρη εργασία ο μισθωτός θα πρέπει να βρίσκεται στην επιχείρηση από το πρωί μέχρι το βράδυ κάνοντας διάλειμμα στην… αποθήκη.
3. Σε περίπτωση παράνομης απόλυσης, θέμα επί του οποίου θα αποφανθούν τα δικαστήρια μετά από 2 ή και 4 χρόνια και αφού έχει υποβληθεί σε σημαντικό χρηματικό κόστος ο εργαζόμενος (δικηγόρος, δικαστικά έξοδα κ.α.), η επιχείρηση δεν υποχρεούται σε διορθώσεις (θεραπεία της παρανομίας). Το θέμα θα «θεωρείται λήξαν» με μια μικρή-πρόσθετη αποζημίωση.
4. Για τους νέους που δεν έχουν ξεπεράσει την 12μηνη εργασία στον ίδιο τον εργοδότη δεν προβλέπεται κανένα δικαίωμα. Ούτε αποζημίωση δικαιούνται, ούτε δικαστικής συνδρομής σε περίπτωση παράνομης απόλυσης. Επί μηδενικής αποζημίωσης δεν μπορεί να προβλεφθεί προσαύξηση αποζημίωσης…
Επ αόριστον αναβολή σύμβασης
5. Για πρώτη φορά εισάγεται η έννοια της Αναστολής Σύμβασης απεριορίστου διάρκειας με ατομική συμφωνία. Έτσι ο μισθωτός μένει χωρίς εισόδημα, ενώ δεν διευκρινίζεται εάν θα έχει δικαίωμα αναζήτησης άλλης εργασίας. Έτσι, καταργείται στην πράξη η διαθεσιμότητα.
Διάταξη που ίσχυε έως τώρα και προέβλεπε ότι το πολύ έως τρεις μήνες το έτος ο μισθωτός δεν θα προσφέρει εργασία, με την υποχρέωση της επιχείρησης όμως να καταβάλεις του 50% του μισθού.
6. Οι υπερωρίες ναι μεν δεν καταργούνται τυπικά, αλλά όποιος δουλεύει 50 ώρες την εβδομάδα με ατομική συμφωνία (έως και 260 επιπλέον ώρες το εξάμηνο, χάνει το 50% του συνολικού χρόνου των υπερωριών οι οποίες, πλέον, προσδιορίζονται στις 150 ώρες το έτος). Κατά συνέπεια, με το καθημερινό 10ωρο οι εργαζόμενοι αφενός δεν θα λαμβάνουν πρόσθετη αμοιβή και αφετέρου δεν θα έχουν την δυνατότητα να συμπληρώσουν το εισόδημά τους με υπερωρίες ακόμη και για την περίοδο που θα εργάζονται 6ωρο (σαν αντιπαροχή για τα προηγηθέντα 10ωρα)…
7. Έως τώρα για τις μητέρες προβλεπόταν 6μηνη άδεια μετ αποδοχών από τον ΟΑΕΔ (βασικός μισθός 650 €), μετά την άδεια λοχείας. Με το νέο νόμο και στο πλαίσιο της εξίσωσης του πατέρα με τα… δικαιώματα της μητέρας, η άδεια μετ αποδοχών περιορίζεται στους δύο μήνες (και για τους δύο γονείς)
Τέσσερα 10ωρα μείον μια θέση εργασίες
8. Μέσω της διευθέτησης της εργασίας με ατομική συμφωνία μια επιχείρηση μπορεί να απασχολεί τους ίδιους (ήδη) εργαζόμενους κατά τους παραγωγικούς μήνες (πρόσθετες παραγγελίες, επιπλέον εργασία), χωρίς μάλιστα την παραμικρή οικονομική (προσαύξηση αμοιβής) ή ασφαλιστική επιβάρυνση (επασφάλιστρο). Ουσιαστικά καταργούνται τα κίνητρο για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας (πρόσθετες προσλήψεις).
Με αυτά τα δεδομένα, στους τέσσερις εργαζομένους που θα δουλεύουν καθημερινά 10 ώρες μέσω του ελαστικού ωραρίου, δεν δημιουργείται, όπως θα αναμενόταν, μια νέα θέση εργασίας. Καταστρέφοντας έτσι τις ευκαιρίες των νέων προκειμένου να ενταχθούν στην αγορά εργασίας.
Πηγή: ieidiseis.gr
