Σε σημερινή (12/3) ανακοίνωση του Σωματείου Αστυνομικών Υπαλλήλων Ν. Δράμας αναφέρονται τα εξής:

Τις τελευταίες ημέρες έχει δαιμονοποιηθεί από σχετικούς και άσχετους, που σχολιάζουν και τοποθετούνται ακατάπαυστα σε κάθε μέσο μαζικής ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης, περί «βιαιότητας», κάθε φορά που ένας αστυνομικός ασκεί αστυνομική βία στο πλαίσιο επιβολής του νόμου, είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη, σύννομη και πολλές φορές αναγκαία για την προστασία της Δημοκρατίας.

Ένα περιστατικό στην πλατεία της Νέας Σμύρνης κατά την προσαγωγή και σύλληψη ενός ατόμου, η αναπαραγωγή ξανά και ξανά στο διαδίκτυο κομμένων και ραμμένων βίντεο, συνοδευόμενα με λεζάντες περί αστυνομικής αυθαιρεσίας και υπέρμετρης αστυνομικής βίας οδήγησε εν μέσω πανδημίας, σε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας.

Φωτιές, ρόπαλα, μολότοφ, δακρυγόνα, επεισόδια, και ένας αστυνομικός αιμόφυρτος στο δρόμο.

Ένα άκρως πολεμικό σκηνικό, σε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά της «Βίας».

Και ένα ακόμη βίντεο. Ένα βίντεο μόλις 4 δευτερολέπτων, απύθμενου μίσους και δολοφονικής μανίας.

Μόνο που σε αυτό το βίντεο, το θύμα ήταν «μπάτσος». Και για εκείνον δεν περιμένουμε κύμα πορειών και διαδηλώσεων από οργισμένους πολίτες με καλλιεργημένο κοινωνικό αισθητήριο.

Εκεί απλά σιωπούμε.

Οι κυβερνήσεις παίρνοντας η μία την σκυτάλη της άλλης ακολουθούν ακριβώς την ίδια επαίσχυντη γραμμή.

Κουραστήκαμε…

Κουραστήκαμε να είμαστε ο κυματοθραύστης ή ο καταλύτης πολιτικών εξελίξεων.

Κουραστήκαμε να μπαίνουμε ανάμεσα στην εκάστοτε κυβέρνηση και στον πολίτη για να απορροφήσουμε τους κραδασμούς, τις αντιδράσεις, την αγανάκτηση.

Κουραστήκαμε να μας αναθέτετε συνεχώς αποστολές που δεν είναι συμβατές με το αντικείμενο μας.

Πέρα λοιπόν της ατομικής ευθύνης των φυσικών αυτουργών, υπάρχει και η ευθύνη της πολιτικής Ηγεσίας που εκθέτει την Αστυνομία ορίζοντάς τη ως το μοναδικό εργαλείο για τη συμμόρφωση της κοινωνίας στις επιταγές της.

Η Αστυνομία ήταν, είναι και θα είναι το πιο αναγκαίο, αλλά και το πιο παρεξηγημένο σώμα.

Η κατασυκοφάντηση της είναι αντιστρόφως ανάλογη με τη προσφορά της στην κοινωνία.

Πολλοί «καλοθελητές» προβάλλουν υπέρμετρα τις άτυχες στιγμές της, τυχόν αποτυχίες της και επίορκα μέλη της, αλλά αποσιωπούν ή υποβαθμίζουν τις επιτυχίες της, την αυτοθυσία των στελεχών της, καθώς και τα αμέτρητα θύματα της.

Με τους περισσότερους νεκρούς εν καιρώ ειρήνης από κάθε άλλο εργασιακό κλάδο, με συνεχείς δολοφονικές επιθέσεις σε βάρος συναδέλφων μας, και όμως το ενδεχόμενο λήψης του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας αποτελεί ακόμη και σήμερα άπιαστο όνειρο.

Καλή και γρήγορη ανάρρωση στον συνάδελφό μας που η προνοητικότητά του να ασφαλίσει το κράνος του και να προστατέψει το όπλο του, του έσωσε τη ζωή.

Καλή δύναμη σε όλους τους συναδέλφους μας που στο σύνολό τους, παρότι δέχονται απρόκλητες και συνεχόμενες επιθέσεις, επιχειρούν στην πλειονότητά τους με νηφαλιότητα και ψυχραιμία.

Στην ανθρώπινη ζωή μετά τη διαβίωση, σίγουρα τη μεγαλύτερη αξία έχει η ασφάλεια.

Αυτό το ύψιστο αγαθό, προαπαιτούμενο, αλλά καθόλου δεδομένο μιας οργανωμένης και δημοκρατικής κοινωνίας, καλούμαστε να προστατεύσουμε. Σε αυτό τον αγώνα όμως δεν μπορούμε να είμαστε μόνοι. Και όσο το κράτος αρνείται να μας ενισχύσει, επιβάλλεται να γίνει συμμέτοχος σε αυτό τον αγώνα η κοινωνία. Ίσως τότε να καταφέρει να διασφαλιστεί η ηρεμία, η κοινωνική ισορροπία και η ευταξία.

 

Για το Δ.Σ.

Ο Πρόεδρος

ΠΙΤΣΙΚΟΓΛΟΥ Απόστολος

Η Γενική Γραμματέας

ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΥ Μαρία