Άρθρο
του Μαργαρίτη Τζίμα
Καθηγητή
Τέως Υπουργού
Είμαστε ένα έθνος «ανάδελφο», όπως είχε πει πριν αρκετά χρόνια ένας Έλληνας πολιτικός. Στα δύσκολα είμαστε μόνοι. Μας συμπαραστέκονται μόνο στα λόγια οι διεθνείς οργανισμοί στους οποίους είμαστε μέλη.
Δυστυχώς αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια. Και αποτελεί βαθιά πίστη σχεδόν όλων των Ελλήνων πολιτών. Οι διεθνείς οργανισμοί στερούνται βούλησης και μηχανισμού επιβολής των αποφάσεών τους. Σχεδόν μισό αιώνα τώρα οι Τουρκία έχει σκλαβωμένο κομμάτι της Κύπρου και η κατάσταση παραμένει στάσιμη. Κανείς δεν θέλει να λύσει το πρόβλημα. Οι απειλές της γειτονικής χώρας από την ανατολή είναι καθημερινές. Στην ουσία όλοι λένε πως η Ελλάδα αποτελεί τα σύνορα της Ευρώπης. Όταν όμως απειλούνται τα σύνορά σου και η ακεραιότητά σου δεν μένεις απαθής.
Τότε τι θέλουμε τους Οργανισμούς; Να εκδίδουν ψηφίσματα και να επιβαρύνουν τους λαούς με τα λειτουργικά τους έξοδα και τους παχυλούς μισθούς των στελεχών τους; Τι χρειάζεται ο ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ, η Ε.Ε., ο ΟΑΣΑ και άλλοι οργανισμοί αν μια χώρα δεν τους έχει κοντά της πρακτικά, όταν δέχεται μια απειλή; Ωραία λένε πως η Αγιά Σοφιά αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς. Και τι σημαίνει αυτό; Πώς υπερασπίζεται η παγκόσμια κοινότητα αυτή τη βεβήλωση του Χριστιανικού μνημείου από την Τουρκία και τη μετατροπή του σε τζαμί;
Όμως πέρα από τις τεράστιες ευθύνες της παγκόσμιας συντεταγμένης κοινότητας, υπάρχουν και εδώ στην Ελλάδα ευθύνες. Ο καθένας πολιτικός σχηματισμός προσπαθεί να ρίξει ευθύνες στην εκάστοτε εξουσία. Σε μια χάραξη εθνικής στρατηγικής, χρειάζεται όλα τα κόμματα να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να αποφασίσουν για το συμφέρον της Ελλάδος. Μας κοστίζει πολύ η Δημοκρατία και έτσι πρέπει. Αν είναι όμως να υπάρχουν πολιτικοί που βγάζουν το πολιτικό τους μίσος κάθε φορά που υπάρχει μια εθνική συμφορά, τότε να πάνε στα σπίτια τους.
Δεν τους ψηφίζουμε για να παρακολουθούμε κάθε τόσο, τις ανούσιες αντιπαραθέσεις τους, που μόνο στόχο έχουν να κάνουν ζημιά στη χώρα. Δεν νοείται να υπάρχουν πολιτικοί που δυσφημούν την Ελλάδα στο εξωτερικό. Δεν είναι δυνατόν να μην μπορεί το πολιτικό προσωπικό της χώρας να μην είναι σε θέση να ψηφίσει ένα κοινώς αποδεκτό νόμο για τις διαδηλώσεις, τις απεργίες, την παιδεία, την υγεία και την άμυνα. Χωρίς ενότητα του πολιτικού κόσμου το έδαφος για εθνικές τραγωδίες γίνεται πρόσφορο.
Τι νομίζουν οι πολιτικοί ότι εκλέγονται για να διαφωνούν; Όχι. Εκλέγονται για να λύσουν προβλήματα του λαού και του Έθνους. Με την πολιτική της διαίρεσης το μέλλον της Ελλάδος δεν είναι ελπιδοφόρο. Αλλά έτσι είναι. Όταν ο καθένας θεωρεί πως αφού έγινε πολιτικός τα ξέρει όλα.
Έχουμε δύναμη ως λαός. Έχουμε ιστορία ως Έθνος. Διδάξαμε πολιτισμό σε όλο τον κόσμο. Ναι. Αυτά δεν αμφισβητούνται. Όμως δεν είναι αρκετά για να μας πάνε στο μέλλον με ελπίδα, ευημερία και εθνική και εδαφική ακεραιότητα.
Ας συνέλθουν όλα τα επίπεδα εξουσίας. Συμπολιτεύσεις και αντιπολιτεύσεις. Τώρα είναι η εποχή της ομοψυχίας, της ενότητας στην πράξη. Δεν βλέπουν σε τι κατάσταση βρίσκεται η χώρα τους τελευταίους μήνες εξαιτίας της πανδημίας; Μπορούμε έτσι με την αβεβαιότητα που μας προκαλεί και τη διαίρεση του πολιτικού κόσμου να ελπίζουμε; Όχι φυσικά.
Δεν βλέπουν πως το εμπόριο σβήνει, ο τουρισμός. Οι πηγές πλούτου της χώρας στερεύουν και εσείς πολιτικοί μας άρχοντες προσπαθείτε να εκμεταλλευτείτε για κομματικό όφελος την τραγική κατάσταση της χώρας τώρα; Για βγείτε και περπατήστε στην Ελληνική περιφέρεια. Μιλήστε με τον κάτοικο του χωριού και της πόλης. Είναι βέβαιο πως τότε θα αλλάξετε τρόπο πολιτικής. Δεν είστε εκεί για τους εαυτούς σας. Είστε εκεί για την πατρίδα και το Έθνος μας.
