ΑΡΘΡΟ

του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου

Δικηγόρου Δράμας

Και αίφνης το Πανελλήνιο αναρωτιέται τι θα αποφασίσει επιτέλους η Ράνια Θρασκιά. Που διαβουλεύθηκε λέει με όσους την ψήφισαν. Και κατέληξε να φύγει κι αυτή από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά δεν μπορεί να αποφασίσει ακόμη με ποιους τελικά θα πάει. Έκαψε και τη βοήθεια του κοινού. Τώρα θα πρέπει να το παίξει κορώνα – γράμματα. Κασσελάκης ή Ανδρουλάκης; Ιδού το ερώτημα που την βασανίζει χρονιάρες μέρες. Ας ελπίσουμε να την φωτίσει ο Θεός. Αυτή τη φορά επιτέλους να πάρει τη σωστή απόφαση.

Τίνος είναι ρε συντρόφισσα τελικά τα βουλευτικά;

Τι να σου πω μπερδεύτηκα κι εγώ… Άλλα φύγανε για τη Νέα Αριστερά. Άλλα για ένα Κίνημα υποτίθεται δημοκρατικά. Κάποια λοξοκοιτάζουν πασοκικά. Ορισμένα παραμένουν εντός, εκτός κι επί τα αυτά. Και μερικά είναι ακόμη δικά μας, γ@μώ το κέρατό μας, γ@μώ τη δική μας ευρύχωρη Αριστερά!!!

ΟΚ πάντα, όταν αποχωρούσαν Βουλευτές από ένα κόμμα, έμπαινε το ερώτημα. Η έδρα ανήκει στο κόμμα ή στον Βουλευτή; Πρέπει να την παραδώσει ή όχι;

Βεβαίως νομικά και συνταγματικά δεν υπάρχει ζήτημα. «Ο Βουλευτής έχει απεριόριστο δικαίωμα γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση» (άρθρο 60 του Σ). Και αλίμονο αν δεν είχε. Αν ήταν στρατιώτης. Αλίμονο αν η Κοινοβουλευτική Ομάδα ήταν Λόχος. Ειδικά στη χώρα μας, που έχουμε Αρχηγικά Κόμματα και έλλειψη εσωκομματικής δημοκρατίας, θα είχαμε μια απολύτως κατ’ επίφαση Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

Οι φωνές λοιπόν περί του ότι οι έδρες ανήκουν στο Κόμμα και πως όσοι φεύγουν και τις κρατάνε είναι κλέφτες, είναι για το θεαθήναι. Και ο ισχυρισμός ότι οι Βουλευτές έχουν υπογράψει υπεύθυνες δηλώσεις πως θα παραιτηθούν, αν φύγουν δεν έχει καμία απολύτως νομική βάση. Τότε; Προς τι ο κουρνιαχτός;

Οι κραυγές και ο ορυμαγδός δεν είναι γι αυτούς που φεύγουν. Για να πιεστούν να παραδώσουν τις έδρες. Όλοι γνωρίζουν ότι αυτό δεν θα γίνει. Τότε; Μα ο σκοπός είναι απλά να τους εκθέσουν. Να τους απαξιώσουν. Ως ανήθικους. Που δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους. Που δεν σέβονται την υπογραφή τους. Μα και ποιος δεν πήρε Βουλευτές, που έφυγαν από άλλα κόμματα. Οκ, έτερον εκάτερον. Δεν λέμε να μην παίρνουμε, λέμε να μη φεύγουνε.

Και δεν έχει βάση μια τέτοια κριτική και καταγγελία. Ναι εν μέρει όμως και όχι πάντα. Δηλαδή; Δηλαδή απλά δεν είναι ίδιες όλες οι περιπτώσεις.

Άλλο πράγμα ο Κατσίκης, που δίχως λόγο και αιτία άδειασε τον Κωστή Στεφανόπουλο και τη ΔΗΑΝΑ, πήρε την έδρα του και την «πούλησε» στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Αυτό ναι, είναι κατακριτέο και καταδικαστέο.

Άλλο πράγμα ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, που έκρινε πως έχει συνειδησιακό πρόβλημα και δεν μπορεί να αποδεχθεί την αναγκαστική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 και αποχώρησε παραδίδοντας και την έδρα του. Αυτό ναι, είναι άξιο επιδοκιμασίας.

Άλλο επίσης πράγμα να φεύγει κάποιος γιατί λέει διαφωνεί με τις πρακτικές που ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ για να εξωπετάξει τον Κασσελάκη και να προετοιμάζει το έδαφος να πάει στο ΠΑΣΟΚ, γιατί διαβλέπει πως ο Στέφανος ο σκέτος δεν έχει μέλλον (Πέτρος Παππάς, Ράνια Θρασκιά κλπ.). Αυτό όντως είναι επιλήψιμο πολιτικά και ηθικά.

Και βεβαίως είναι άλλης τάξεως ζήτημα το να φεύγει κανείς, γιατί το κόμμα με το οποίο εκλέχθηκε έχει μεταλλαχθεί σε κάτι διαφορετικό και προδίδει τις αρχές, τις αξίες και την ιστορία του. Και δεν φεύγει και δεν κρατά την έδρα του για να την μεταφέρει σε ένα άλλο αντίπαλο στρατόπεδο, αλλά για να δημιουργήσει ένα καινούργιο κόμμα. Που θα είναι αντάξιο της ιστορίας του. Που θα εκφράσει καλύτερα την παράταξη.

Και πάλι όμως δεν τίθεται ένα ζήτημα ηθικής τάξης; Εκλέχθηκες ρε φίλε με συγκεκριμένη σημαία, αρχηγό και πρόγραμμα. Οφείλεις να παραμείνεις και να δώσεις εκεί τη μάχη σου. Άλλως και αν έχεις συνειδησιακό πρόβλημα, οφείλεις να παραδώσεις την έδρα σου.

Σωστό εν μέρει. Γιατί τα πράγματα είναι αλλιώς, αν είχε εκλεγεί με άλλο αρχηγό. Με σημαία που είχε άλλο χρώμα και στίγμα. Με πρόγραμμα συγκεκριμένο. Αν ο νέος αρχηγός μετάλλασε καθημερινά το κόμμα, το όνομα, τη σημαία, το πρόγραμμα αλλάζουν τα δεδομένα.

Είναι φανερό ότι ήταν θέμα αξιοπρέπειας, ζήτημα αρχών και αξιών. Δεν μπορεί να φύγανε τόσοι Βουλευτές, δεκάδες πρώην Υπουργοί, εκατοντάδες στελέχη και χιλιάδες μέλη, γιατί έτσι τους κάπνισε ένα πρωί;;; Υπήρχε όντως πρόβλημα. Και αυτό πλέον το αντιλαμβάνονται όλοι. Ακόμη και όσοι δεν τόλμησαν επί ένα χρόνο να ορθώσουν ανάστημα, να προστατέψουν την αξιοπρέπειά τους και την ιστορία τη δική τους και του χώρου τους.

Το ερώτημα παραμένει. ΟΚ δικαίωμά σας να φύγετε κύριοι Χαρίτση, Ηλιόπουλε και κυρίες Αχτσιόγλου και Τζούφη. Δώστε όμως πίσω τις κλεμμένες έδρες. Λες και όλοι αυτοί που τα λέγανε και φύγανε μετά τις παρέδωσαν. Όχι λένε εμάς μας έδιωξαν, δεν φύγαμε μόνοι μας… Σοβαρά τώρα; Εσείς δεν ήσασταν που θέλατε να διώξετε τα βαρίδια;;;

Αντιστρέφω το ερώτημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές του 2023 κοντά στο 18% και εξέλεξε σχεδόν 50 Βουλευτές. Πιστεύει κανείς σήμερα που έχει απομείνει με τους μισούς και καταγράφεται ως 5η κοινοβουλευτική δύναμη, πως αν γίνονταν εκλογές θα εξέλεγε τόσους; Προφανώς και όχι.

Πιστεύει κανείς ότι όλοι αυτοί οι Βουλευτές, τα στελέχη, τα μέλη και οι φίλοι που έφυγαν, πως δεν είχαν συμβάλλει σε αυτό το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών του 2023; Δηλαδή αν δεν υπήρχαν αυτοί, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπαιρνε τόσες έδρες; Όχι βέβαια. Ως γνωστόν κάθε υποψήφιος, αλλά και κάθε στέλεχος, μέλος και φίλος επηρεάζει και προσελκύει ψήφους.

Αυτά όμως τα εμφυλιοπολεμικά και τοξικά συμβαίνουν κυρίως στην Αριστερά. Που αντί να ασκεί κριτική και πολεμική στην Κυβέρνηση για όλα στα στραβά και τα ανάποδα που έχουν οδηγήσει την Κοινωνία σε απόγνωση, επιτίθεται σε όσους δικαίως εν πολλοίς έφυγαν. Αντί να προσπαθήσει να τακτοποιήσει καθένας τα του οίκου του.

Άκουσε κάποιος κανένα νεοδημοκράτη να λέει στον Αντώνη Σαμαρά να παραδώσει τη έδρα του μετά τη διαγραφή του; Δηλαδή ο Σαμαράς δεν είχε συμβάλλει στη νίκη της Ν.Δ., δεν της έφερε ψήφους; Αυτοί το καταλαβαίνουν και δεν μιλάνε για κλεμμένη έδρα. Περιφρουρούν έτσι και τη σοβαρότητά τους.

ΥΓ Όσον αφορά τους Βουλευτές Επικρατείας, εκεί υπάρχει πράγματι ένα μεγαλύτερο ζήτημα ηθικής τάξης, γιατί αφορά Βουλευτές που ήταν προσωπική επιλογή του αρχηγού και δεν εκλέχθηκαν με σταυρό. Όχι ότι δεν βοήθησαν και αυτοί στην επιτυχία του κόμματος. Νομικά και συνταγματικά όμως επίσης δεν υπάρχει κανένα απολύτως ζήτημα. Όλοι οι εκλεγμένοι Βουλευτές είναι νομικά ισάξιοι και απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα.