ΑΡΘΡΟ

Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά

ATPL

AIRLINE PILOT

B737NG AIRBUS 320

 

ΑΚΟΥΣΟΝ ΑΚΟΥΣΟΝ. Η Ιεραρχία δεν επιθυμεί να της υποβάλλουν και να της επιβάλλουν υποψηφιότητες!!!

Δεν γνωρίζω το εάν έχουν μονάχα αυτοί το μονοπώλιο του να ομιλούν και να απαγορεύουν σε Λαϊκούς απλούς πολίτες να εκθέτουν την άποψη και τα ερωτήματα τους.

Μάχη Δελφίνων και Επιγόνων, κόντρα στους αποστολικούς κανόνες και την εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος δια μέσου κινητών το πλούσιο παρασκήνιο πίσω από την εκλογή νέων Μητροπολιτών, Φιλίππων, Νεαπόλεως & Θάσου και Σταγών Μετεώρων

Το κείμενο αυτό την Πέμπτη που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα θέλει αφενός να προλάβει την ήμερα της εκλογής των δυο Νέων Μητροπολιτών, στις 6 Οκτώβριου, αφετέρου να καταδείξει την μεθόδευση, την σύγχυση κατά το ανθρωπινό των Μητροπολιτών που καλούνται να ψηφίσουν τους υποψηφίους, μέσω διαβουλεύσεων, μέσω ίντριγκας, μέσω εντόνου παρασκηνίου, πράγμα που αποπέμπει την παρουσία του Αγίου Πνεύματος και το οποίο επικαλούνται όλοι προς φώτιση, αλλά οι διεργασίες ,οι κρυφές συζητήσεις, τα ξεπληρώματα υποχρεώσεων ένθεν και ένθεν, η αδιαφορία της Ιεραρχίας προς της τοπικές κοινωνίες, οι οποίες θέλουν δικούς τους άξιους Ιερωμένους, που δεν λείπουν να καλύψουν τις θέσεις, αλλά η Ιεραρχία δεν θέλει, και δεν επιθυμεί να της υποβάλλουν, αλλά και να της επιβάλλουν υποψηφίους τοπικούς και εδώ γεννάται το μεγάλο ερώτημα.

Τι δουλειά έχει Μητροπολίτες όπως ο Μεσσηνίας ο Δημητριάδος, να προσπαθούν να επιβάλλουν το δικό τους υποψήφιο θαρρείς και χάθηκαν αξιολογότατοι κληρικοί από τις χηρεύουσες Μητροπόλεις;

Σίγουρα τα παιχνίδια που παίζονται είναι μεγάλα και πολύπλοκα για τον Λαό του Θεού, μιας και ο Κύριος μας απλός γεννήθηκε, απλός έζησε και εθανατώθη ως κακούργος με Σταυρικό θάνατο.

Γιατί να μην μπορεί η τοπική κοινωνία να εισακούεται όταν παμψηφεί Άρχοντες και Λαός προτείνουν πρόσωπο δοκιμασμένο, αγαπητό και ικανό, γιατί άραγε να μην εισακούεται η φωνή του Λαού του Κυρίου.

Οι επικείμενες Αρχιερατικές εκλογές, για τις δύο κενές Μητροπόλεις, την ιδρυθείσα το 1991 Μητρόπολη Σταγών και Μετεώρων– εξ αποσπάσεως από την Μητρόπολη Τρίκκης και Σταγών– και την ιστορική Μητρόπολη Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου, έχουν καταφέρει να μονοπωλούν το ενδιαφέρον όλου του εκκλησιαστικού χώρου, τόσο για τους συνήθεις λόγους ενδιαφέροντος που έχουμε πάντα σε Αρχιερατικές εκλογές, όσο και για τις καινοφανείς πρωτοβουλίες που αναπτύχθηκαν (πολύ πιο γρήγορα απ’ όσο περιμέναμε).

Ασφαλώς και κάθε εκλογή έχει ενδιαφέρον και αποτελεί αντικείμενο εντόνου παρασκηνίου, κρυφών και φανερών συζητήσεων, ζυμώσεων και συμμαχιών μεταξύ των Ιεραρχών.

Αλλά και ο απλός κόσμος και μάλιστα οι τοπικές κοινωνίες, που καλούνται να δεχτούν τους νέους Ποιμενάρχες δεν μένουν εκτός της διαδικασίας.

Ο λαός και κυρίως η τοπική αυτοδιοίκηση, άρθρωνε πάντα το δικό της λόγο για τις εκλογές Μητροπολιτών και κυρίως στις περιπτώσεις εκείνες που υπήρχε ειδικό ενδιαφέρον ώστε να υπερισχύσει η υποψηφιότητα κληρικού προερχομένου από την προς πλήρωση Μητρόπολη.

Αυτή τη φορά όμως, οι εκλογές παρουσιάζουν μία ιδιαιτερότητα η οποία θα αποτελέσει την θρυαλλίδα πολλών εξελίξεων.

Και τούτο διότι αυτά που συμβαίνουν είναι πρωτοφανή και αρκούντως αξιοσημείωτα και δημιουργούν την βεβαιότητα ότι δεν πρόκειται για απλές Αρχιερατικές εκλογές, με απλές συζητήσεις ή φήμες, γύρω από τα ονόματα των υποψηφίων και τις πιθανότητες εκλογής που έχει ο καθένας, αλλά αγώνας για την επικράτηση των ισχυρότερων!

Αυτό που βιώνουμε έναν μήνα τώρα, έχει όλα τα χαρακτηριστικά μίας prova generale, για την επόμενη ημέρα, στην μετά Ιερώνυμο εποχή! Και έχει όλα τα απαραίτητα υλικά για να δημιουργήσουμε την τέλεια συνταγή!

 

Η… αναρρίχηση στα Μετέωρα

 

Στα Μετέωρα, μια μικρή αλλά εμβληματική Μητρόπολη λόγω της μοναστηριακής κοινότητας των Μετεώρων, η πορεία προς την διαδοχή του μακαριστού Σεραφείμ που κατόρθωσε να μετατρέψει τον θρόνο του από προσωποπαγή σε μόνιμο, ξεκίνησε επεισοδιακά.

Σχεδόν ένα μήνα μετά την εκδημία του Μητροπολίτη Σεραφείμ, ο Τοποτηρητής της χηρεύουσας Μητρόπολης, Μητροπολίτης Ιωαννίνων Μάξιμος προέβη σε σοβαρές δημόσιες καταγγελίες κατά του παραιτηθέντος Μητροπολίτη πρώην Τρίκκης Αλεξίου και του αρχιμανδρίτη Αλέξιου Κανίνα για προσπάθεια παρέμβασης στην διαδικασία.

Παρά το γεγονός πως το πρόσωπο το οποίο φέρονταν να προωθούν οι δυο είναι ένας δοκιμασμένος και έμπειρος αρχιμανδρίτης ο οποίος υπηρετεί στην Ιερά Σύνοδο, το ανορθόδοξο της προώθησης της υποψηφιότητας και η σφοδρότητα της αντίδρασης του Τοποτηρητή «έκαψαν» ουσιαστικά την υποψηφιότητά του.

Η αμέσως επόμενη κίνηση έγινε από τον Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσόστομο, ο οποίος έθεσε στο τραπέζι το όνομα του πρωτοσύγκελου του, αρχιμανδρίτη Θεόκλητου Λαμπρινάκου. Η πρόταση Μεσσηνίας δεν άργησε να γίνει αποδεκτή από μεγάλο μέρος των εκλεκτόρων που γνωρίζουν τον αρχιμανδρίτη και την πορεία του.

Για την ώρα η υποψηφιότητα του αρχιμανδρίτη Θεόκλητου Λαμπρινάκου φέρεται να είναι η ισχυρότερη, ενώ σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζουν συνομιλητές του Αρχιεπισκόπου είναι αυτός που θα προτιμήσει και ο ίδιος.

Αν και κατά τους περισσότερους η υπόθεση των Μετεώρων φαίνεται να έχει κλείσει υπέρ του αρχιμανδρίτη Λαμπρινάκου, την δική του θέση στο Τριπρόσωπο φέρεται να διεκδικεί και ο νυν πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Σταγών και Μετεώρων, αρχιμανδρίτης Νήφων Καψάλης.

Λίγες μόλις ημέρες πριν την εκδημία του, ο μακαριστός Σεραφείμ σε συζήτηση που είχε με παράγοντες της περιοχής του την οποία είχαν δημοσιοποιήσει τοπικά Μ.Μ.Ε., φέρεται να είχε εκφραστεί θετικά για το πρόσωπο του αρχιμανδρίτη Νήφωνα Καψάλη τον οποίο σκόπευε να υποδείξει ως διάδοχό του.

Παραμένει άγνωστο το τι θα είχε συμβεί εάν ο μακαριστός Σεραφείμ είχε προλάβει να μεταφέρει στους άλλους αρχιερείς την επιθυμία του, αλλά εάν κρίνουμε με βάση το πως κινήθηκε η Ιεραρχία στην εκλογή νέου Μητροπολίτη Άρτος το πιθανότερο είναι πως θα είχε την ίδια κατάληξη.

Την υποψηφιότητα του αρχιμανδρίτη Νήφωνα Καψάλη φέρεται ότι προσπαθεί να προωθήσει ο Μητροπολίτης Ν. Ιωνίας Γαβριήλ, ενώ όπως υποστηρίζει πρόσφατο δημοσίευμα τοπικής ιστοσελίδας των Τρικάλων: «Την υποψηφιότητα του Πρωτοσύγκελου της Μητροπόλεως Σταγών, Νήφωνος Καψάλη φέρονται να υποστηρίζουν ο τοποτηρητής του Θρόνου, Μητροπολίτης Ιωαννίνων κ. Μάξιμος, αλλά και ο Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας & Φιλαδέλφειας κ. Γαβριήλ, εκ των πλέον ισχυρών πόλων στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος και προνομιακός συνομιλητής του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου. Τον π. Νήφωνα υποστηρίζει διακριτικά και το Βατοπέδι, ενώ έχει τη στήριξη και της τοπικής κοινωνίας».

 

Η μάχη της Καβάλας

 

Στην Καβάλα τα πράγματα φαίνονται να είναι πιο περίπλοκα. Για την διαδοχή του μακαριστού Προκοπίου ο οποίος κατείχε τον θρόνο της ιστορικής αυτής Μητρόπολης από το 1974, πρώτος επέδειξε ενδιαφέρον ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος, προτείνοντας για την θέση τον πρωτοσύγκελό του, αρχιμανδρίτη Δαμασκηνό Κιαμέτη.

Για την υποψηφιότητα του πρωτοσύγκελου του, ο Μητροπολίτης Δημητριάδος φέρεται να έχει κερδίσει τόσο την ψήφο του ίδιου του Αρχιεπισκόπου όσο και αυτές μιας σειράς Μητροπολιτών που θεωρούν πως ένας νέος κληρικός είναι η ενδεδειγμένη λύση.

Στενός συνεργάτης του Μητροπολίτη Δημητριάδος από την εποχή που και οι δυο υπηρετούσαν στον Πειραιά, ο Δαμασκηνός Κιαμέτης θεωρείται ικανός και χαμηλών τόνων κληρικός.

Για την υποψηφιότητα του πρωτοσύγκελου του, ο Μητροπολίτης Δημητριάδος φέρεται να έχει κερδίσει τόσο την ψήφο του ίδιου του Αρχιεπισκόπου όσο και αυτές μιας σειράς μητροπολιτών που θεωρούν πως ένας νέος κληρικός είναι η ενδεδειγμένη λύση για τη διαδοχή ενός ιεράρχη σαν τον μακαριστό Προκόπιο, ο οποίος ενθρονίστηκε σε ηλικία μόλις 35 ετών και κατά την παραμονή του στην Καβάλα άφησε το στίγμα του.

 

Η… δεξαμενή υποψηφίων της Θεσσαλονίκης

 

Παρά το γεγονός πως οι Μητροπολίτες σέβονται και τιμούν τον τρίτο στην Ιεραρχία μετά τον Αρχιεπίσκοπο και τον αντιπρόεδρο της, Μητροπολίτη Καρυστίας Σεραφείμ, δεν είναι λίγοι αυτοί που δηλώνουν κούραση από τις συνεχείς παρεμβάσεις του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης στις εκλογές.

Κι ενώ όλα έδειχναν να έχουν πάρει τον δρόμο τους, ο 83χρονος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, πιστός στην τακτική του να «κατεβάζει» δικό του υποψήφιο σχεδόν σε κάθε εκλογή Μητροπολίτη που αφορά στην Μακεδονία, αποφάσισε να επαναφέρει την υποψηφιότητα του δικού του πρωτοσύγκελου, αρχιμανδρίτη Στέφανου Τόλιου τον οποίο είχε επιχειρήσει να προωθήσει ξανά λίγο καιρό πριν, στην γειτονική του Μητρόπολη Καλαμαριάς.

Ο Φθιώτιδος Νικόλαος, ο Σιδηροκάστρου Μακάριος, ο Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος, ο Λαγκαδά Ιωάννης και εσχάτως ο Γρεβενών Δαβίδ, είναι οι Μητροπολίτες που αποτελούν τον βασικό πυρήνα των υποστηρικτών των προτάσεων του γηραιού Μητροπολίτη μιας και όλοι τους εξελέγησαν ύστερα από δική του πρόταση. Θεωρείται δύσκολο ωστόσο αυτή τη φορά να κατορθώσουν την «έκπληξη» όπως συνέβη στην περίπτωση της εκλογής Γρεβενών, αφού οι συνθήκες είναι εντελώς διαφορετικές.

Ανάμεσα στους υποστηρικτές της υποψηφιότητας του αρχιμανδρίτη Στέφανου Τόλιου ορισμένοι «βλέπουν» και τον σημερινό αντιπρόεδρο της ΔΙΣ, Μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεο, ο οποίος όμως απαντώντας σε σχετικό ερώτημα του orthodoxia. info δήλωσε πως «κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει την ψήφο μου» ξεκαθαρίζοντας πως θα ψηφίσει «κατά συνείδηση» και αρνούμενος να επιβεβαιώσει την όποια εμπλοκή του με την συγκεκριμένη υποψηφιότητα.

Δεν γνωρίζω αν μου αναγνωρίζεται το δικαίωμα να πω την γνώμη μου, ως μέλος του «λαού», για το σοβαρό θέμα εκλογής Νέων Μητροπολίτη.

Είναι κοινό μυστικό, ότι στις εκλογές Μητροπολιτών τα ονόματα των υποψηφίων καθορίζονται με βάση εσωτερικές διαπλοκές και ισορροπίες, χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψη η γνώμη του χριστεπώνυμου πληρώματος το οποίο θα ποιμάνει, ούτε προφανώς και των ιερέων της Μητροπόλεως την οποία θα διοικήσει.

Στις αρχές του Χριστιανισμού, η επιλογή των επισκόπων γινόταν «ψήφο κλήρου και λαού». Ας ανατρέξουμε λίγο στην Εκκλησιαστική Ιστορία.

  1. Εκλογή του Μ. Αθανασίου. Μετά την Α’ Οικ. Σύνοδο (325 μ.Χ.) και τον θάνατο του Πατριάρχου Αλεξανδρείας Αλεξάνδρου διαλέχτηκε και τοποθετήθηκε στο θρόνο τον πατριαρχικό ο Μ. Αθανάσιος «ψήφω του λαού παντός», αναφέρει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, «ου φονικώς και τυρρανικώς, αλλ’ αποστολικώς και πνευματικώς» (Λόγ. 21, 8,).
  2. Εκλογή του Πατριάρχου Κων/λεως Νεκταρίου. Κατά τρόπο δημοκρατικό, δηλαδή με τη συμμετοχή του πιστού λαού, έγινε και η εκλογή του Πατριάρχου Κωνστ/λεως Νεκταρίου, ο οποίος απήχθη για την ενάρετη ζωή του από το λαό και οδηγήθηκε μπροστά στους Πατέρες της Β’ Οικουμενικής Συνόδου, που τον χειροτόνησαν επίσκοπο (Θεοδωρήτου, Εκκλ. Ιστ. Ε, 9,).
  3. Εκλογή του Αγ. Ευσταθίου Αντιοχείας. Η εκλογή του Αγ. Ευσταθίου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Αντιοχείας έγινε μετά το θάνατο του Φιλογονίου, οπότε «άκοντα ποιμένειν αντ’ εκείνου την εκκλησίαν εκείνην ψήφω κοινή κατηνάγκασαν (τον Ευστάθιον) αρχιερείς τε και ιερείς και άπας ο λεώς (λαός) ο φιλόχριστος» (Θεοδωρήτου, Εκκλ. Ιστ. Α, 6).
  4. Εκλογή του Αγ. Σωφρονίου Ιεροσολύμων. Η αναρρίχηση του Σωφρονίου στον αρχιερατικό θρόνο των Ιεροσολύμων έγινε σύμφωνα με τη μαρτυρία του ιδίου «ανάγκη μεγάλη και βία θεοφιλών κληρικών και ευλαβών μοναχών και πιστών λαϊκών, των πάντων πολιτών της αγίας Χριστού του Θεού ημών πόλεως» (Βλ. Ια’ Πράξη της ΣΤ’ Οικ. Συνόδου).

Από τις περιπτώσεις αυτές και πολλές άλλες, που θα μπορούσαν να αναφερθούν στο σημείο αυτό, όπως π.χ. των Αγίων Κυπριανού, Βασιλείου, Γρηγορίου, Χρυσοστόμου, Αυγουστίνου, κλπ, γίνεται, φανερό ότι παλαιότερα οι επίσκοποι στην Ορθόδοξη Εκκλησία κατά κανόνα εκλέγονταν «ψήφο κλήρου και, λαού παντός». Κάθε εκλογή επομένως, στην οποία αντιτίθεται ζωηρά ο λαός, δεν είναι, εκλογή ορθόδοξη και, κατά Θεόν, αλλά «κατά τον ύστερον επικρατήσαντα πονηρό τρόπον», δηλαδή, ανορθόδοξη.

Την καθολική και αποστολική παράδοση της Εκκλησίας στην εκλογή των επισκόπων «ψήφο κλήρου και λαού» επισφράγισαν τελικά και οι ιεροί κανόνες της Εκκλησίας μας, ώστε αυτήν να ακολουθούν όλοι πιστά σε κάθε περίπτωση εκλογής επισκόπου. Από το πλήθος των κανόνων στο σημείο αυτό οι πλέον χαρακτηριστικοί είναι οι εξής:

Ο όγδοος των Αποστολικών Διαταγών. «Επίσκοπο χειροτονείσθε εν πάση άμεμπτος», λέγει ο κανόνας αυτός, «υπό παντός του λαού εκτελεσμένων».

Ο 4ος της Α’ Οικουμενικής (325 μ.Χ.). Σύμφωνα με τον κανόνα αυτόν «επίσκοπο προσήκει μάλιστα μεν υπό πάντων των εν τη επαρχία καθίστασαι. Από τον κανόνα αυτόν γίνεται φανερό ότι στην εκλογή και χειροτονία κάθε νέου επισκόπου πρέπει να βρίσκονται σύμφωνοι όλοι οι πιστοί, δηλαδή κλήρος και λαός κάθε επαρχίας.

Από όλα τα ανωτέρω συνάγονται τα εξής συμπεράσματα:

  1. Ότι ο λαός εξέλεγε ομόφωνα τους κατάλληλους για τον επισκοπικό θρόνο και οι Μητροπολίτες τον χειροτονούσαν. «Ο λαός αιροίτο, όπως λέγει και ο ιστορικός Σωκράτης, συνεπιψηφίζοντος αυτώ και επισφραγίζοντας του… επισκόπου» (Εκκλ. Ιστ. Α, 9). Και τούτο διότι κατά τη διαβεβαίωση του Λέοντα του μεγάλου, «Όστις πάντων πρόκειται να προστή, υπό πάντων πρέπει να εκλέγεται» (Eπιστ. Χ, 5)
  2. Ο πιστός λαός ήταν και είναι πάντοτε ο «φύλαξ της Ορθοδοξίας», όπως διακήρυξαν με την εγκύκλιο του 1848 οι τέσσερις Πατριάρχες της Ανατολής. Όταν επομένως οι λαϊκοί διαφωνούν, τότε πρέπει να εξετάζονται οι κατηγορίες τους, διότι κατά τον Απ. Παύλο έχουν και αυτοί Πνεύμα άγιο και για τούτο «διακρίνουσι τα πνεύματα» (Α’ Κορ. 14, 29) και «δοκιμάζουσα πάντα» (Α’ Θεσ. 5, 21).

Ίσως το παλαιότερο γραπτό μνημείο που καθορίζει τον τρόπο της εκλογής επισκόπων, είναι η επιστολή της Συνόδου της Καρθαγένης προς τον Κυπριανό (258μ.Χ)

«Επιμελώς δέον να τηρείται και να ισχύει η αποστολική παράδοσις, ήτις και παρ’ ημίν αλλά και καθ’ απάσας τας επαρχίας τηρείται, ώστε προκειμένου περί τελέσεως χειροτονιών να χειροτονείται εν τω λαώ, του οποίου μέλλει να προΐσταται ο χειροτονούμενος. Οι όμοροι επίσκοποι της επαρχίας να συνάγωνται και να εκλέγεται ο επίσκοπος παρόντος του λαού, όστις τον βίον ενός εκάστου των υποψήφιων πληρέστατα γνωρίζει».

Δεν γνωρίζουμε ποιοι ήταν οι λόγοι που οι νεότεροι εκκλησιαστικοί ηγέτες αποφάσισαν να μη λαμβάνουν υπ’ όψη την γνώμη και την θέληση του λαού στην εκλογή του Μητροπολίτη ο οποίος θα επιλεγεί για να τους ποιμάνει. Τη δεκαετία του ‘80 έγιναν αρκετές προσπάθειες από τον τότε υπουργό Στ. Παπαθεμελή , με την εισήγηση θεολογικών ειδημόνων, για την τροποποίηση αυτού του καθεστώτος, αλλά συνάντησαν ανυπέρβλητη αντίδραση.

Πάντως ο λαός έχει αλάνθαστο αισθητήριο και κριτήριο ως προς την προτίμησή του για τον μέλλοντα Ποιμενάρχη του. Καλό θα είναι να το λάβουν υπ’ όψη τους όλοι οι υπεύθυνοι. Ο λαός, και ιδιαίτερα οι νεότερες γενιές έχουν μορφωθεί , η επιστήμη έχει φθάσει σε υψηλότατα σημεία, και η αμφισβήτηση της αυθεντίας των διοικούντων την εκκλησία γίνεται διαρκώς εντονότερη.

Απαιτούνται Ποιμενάρχες που να εμπνέουν, να συμπαρίστανται και να καθοδηγούν με την πραότητα και την αγάπη. Διότι, αν μη τι άλλο, ο λαός θα κληθεί κατά την χειροτονία του νέου Μητροπολίτη να κράξει «Άξιος». Με ποια κριτήρια θα πει αυτή την λέξη όταν θα έχει μπροστά του έναν επιλεγέντα παντελώς άγνωστο;