ΑΡΘΡΟ

του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου

Δικηγόρου Δράμας

Μαθήματα πολιτικής ιστορίας

 

16 Μαΐου 1966. Πολιτικό Γραφείο. Ο Μεγάλος Τιμονιέρης κηρύσσει την Πολιτιστική Επανάσταση. Στόχος να παταχθούν τα 4 παλιά: «παλιές ιδέες, παλιός πολιτισμός, παλιές συνήθειες, παλιές παραδόσεις».

Καταγγέλλει ως αντεπαναστάτες, ρεβιζιονιστές, υπονομευτές συλλήβδην αξιωματούχους, διανοούμενους, καλλιτέχνες, υπαλλήλους, απλά μέλη του κόμματος. Όσοι έχουν τολμήσει ή έχουν σκεφτεί να διαφωνήσουν έστω και κατ’ ελάχιστον με τον μεγάλο ηγέτη στοχοποιούνται ως εχθροί της επανάστασης.

Οι «ερυθροφρουροί» έχοντας το κόκκινο βιβλιαράκι του Μάο ανά χείρας προχωρούν σε διαπόμπευση μελών του κόμματος. Εκατοντάδες χιλιάδες μέλη και στελέχη του κόμματος λοιδορήθηκαν δημόσια. Πάνω από 34.700 και πάμπολλοι με αστήρικτες και γελοίες κατηγορίες εξοντώθηκαν.

Στα καθ’ ημάς ο μικρός τιμονιέρης δεν έχει συγγράψει ακόμη το δικό του «κόκκινο βιβλίο». Προχωρεί όμως καθημερινά σε «διαγγέλματα», βιτριολικά tweets, δηλητηριώδεις αναρτήσεις και δηλώσεις κατά μελών και στελεχών του κόμματός του. Για να ντοπάρει τους kasselakistas.

Δεν υπάρχουν σήμερα ερυθροφρουροί. Υπάρχουν όμως troll. Που καμία φορά είναι χειρότεροι. Δεν ζούμε φυσική εξόντωση μελών και στελεχών. Οι δολοφονίες χαρακτήρων όμως είναι στην ημερήσια διάταξη.

Σήμερα ο Πρόεδρος ανακοίνωσε πως όχι απλά θα συγκαλέσει μετά τόσους μήνες τα όργανα. Αλλά και πως θα τα αλλάξει. Θα τα καθαιρέσει. Για να διορίσει τους εκλεκτούς του. Μέχρι το Καταστατικό Συνέδριο του Φθινοπώρου.

Όπου θα πατάξει όλα τα παλιά: «παλιές ιδέες, αρχές, αξίες, συνήθειες και παραδόσεις». Θα φτιάξει το νέο κόμμα. Δίχως όργανα, στελέχη και μέλη από τα παλιά. Που διαδικτυακά και αδιαμεσολάβητα θα καλούνται να επικροτούν και υμνολογούν τον ηγέτη. Που θα παίρνει τις αποφάσεις.

Έχει ήδη πάρει τις αποφάσεις του. Είναι έτοιμος για τη μητέρα των μαχών.

Νυν υπέρ πάντων ο Αγών. Αν δεν διαγράψει και διώξει τώρα όσους τον αμφισβητούν έστω και κατ’ ελάχιστο θα χάσει τους kasselakistas. Θα τελειώσει το παιχνίδι. Δεν θα υλοποιηθεί ποτέ το όνειρό του. Να γίνει Πρωθυπουργός.

Το ερώτημα παραμένει: Όλοι όσοι, αν και διαφωνούν, συνεχίζουν να ανέχονται μια τέτοια κατάσταση, θα το επιτρέψουν;

Ναι είναι πολύ πιθανόν. Ο καθένας για δικούς του λόγους. Άλλος από ανασφάλεια και αναποφασιστικότητα. Άλλος από συμφέρον και θεσιθηρία. Άλλος από πολιτική τύφλωση και ανωριμότητα.

Μα θα πετύχει το εγχείρημα. Ο Μάο δεν ήταν τυχαίος. Ήταν ο ήρωας της Επανάστασης. Ο Μεγάλος Τιμονιέρης.

Οκ, αν δεν πετύχει υπάρχει και η εναλλακτική του Σαμψών. Η επιλογή του «γαία πυρί μειχθήτω». Η λύση του «αποθανέτω η ψυχή μου μετά τον αλλοφύλων».

Ναι αλλά και πάλι. Αν μη τι άλλο ο Σαμψών ήταν ηγέτης, κριτής και ήρωας του Ισραήλ. Ο Στέφανος είναι απλά ο εξ Αμερικής «πετυχημένος» μπίζνεσμαν. Που αποφάσισε να επενδύσει και στην πολιτική.

Έ και. Απέδειξε ότι έχει κότσια. Ήρθε από το πουθενά. Υπήρξε υποψήφιος. Εκλέχθηκε. Έδιωξε τόσους και τόσους. Γιατί να διστάσει τώρα. Να διώξει και όλους τους υπόλοιπους. Που έχουν θέση, γνώμη και άποψη. Να μεταλλάξει πλήρως το κόμμα.

Θα πάρει και αυτό το ρίσκο. Τι έχει να χάσει άλλωστε. Μια επένδυση ήταν για αυτόν. Στην τελική. Έπαιξε κι έχασε.

Νέος είναι ακόμη. Έχει όλο το μέλλον μπροστά του. Αν δεν τα καταφέρει εδώ, ίσως κάπου αλλού.

Εκεί στις ΗΠΑ ίσως. Που στο Δημοκρατικό Κόμμα σκέφτονται να αντικαταστήσουν τον Μπάιντεν…