ΑΡΘΡΟ

Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου

Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.

 

Μια ταινία με γεγονότα, καταγραφές από αναμνήσεις επιζώντων από το Μπλόκο της Κοκκινιάς κατά την περίοδο 17-8-1944. Έμεινε στην Ιστορία ως η τραγωδία για τη Νίκαια της Αττικής, διότι διεξήχθησαν ομαδικές εκτελέσεις από τους Γερμανούς κατακτητές ως αντίποινα της μάχης της Κοκκινιάς που είχε προηγηθεί.

Η ιστορική μάχη της Κοκκινιάς, 4-5 Μαρτίου 1044 και 6-8 με συλληφθέντες Κοκκινιώτες με βασανιστήρια και εκτελέσεις από την Γκεστάπο, η Κοκκινιά παρέμεινε ήσυχη για 5 μήνες. Η μάχη είχε μορφή μαζικότητας, ήταν μια οργανωμένη αντίσταση του λαού με Εαμίτες, με Επονίτες, Ελασίτες, απλούς καθημερινούς πολίτες, που είχαν τον αποφασιστικό ρόλο με σαμποτάζ, απεργίες, διαδηλώσεις κι ο συνειδητός χαρακτήρας του αγώνα τρόμαξαν τους Γερμανούς και προκάλεσαν έντονη αντίδραση των κατακτητών. Έτσι οι Γερμανοί και η δωσίλογη Κυβέρνηση του Ράλλη (δικάστηκε για προδοσία και καταδικάστηκε σε ισόβια) ανησυχούσαν και καιροφυλαχτούσαν.

Κοκκινιά 17-8-1944 ώρα τρεις τα ξημερώματα, μια επιχείρηση προκατασκευασμένη και μυστική εναντίον της αντιστασιακής δράσης των κατοίκων με δεκάδες μηχανοκίνητα και πεζοπόρα τμήματα του Γερμανικού στρατού και με Έλληνες ταγματασφαλίτες εισβάλουν στην Νίκαια στο ύψος του Γ’ Νεκροταφείου και την περικυκλώνουν. Οι ταγματασφαλίτες απαίτησαν συγκέντρωση στην Πλατεία (πλατ. Οσίας Ξένης) με άνδρες από 14 – 60 ετών. Εκτελούσαν επί τόπου όσους εντόπιζαν ή ήταν μέσα στα σπίτια ή στις γειτονιές καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας. 20.000 Κοκκινιώτες βρέθηκαν στην Πλατεία, ενώ οι ντόπιοι δωσίλογοι φορώντας κουκούλες υποδείκνυαν τους πατριώτες πρόσφυγες της Μ. Ασίας ως κομμουνιστές, τους οδηγούσαν στην Μάντρα (παλιό ταπητουργείο που δεν λειτούργησε ξανά) με διαταγή να’ ναι γονατιστοί και με ψηλά το κεφάλι και τους εκτελούσαν ομαδικά. Στο τέλος της μέρας 350 πτώματα θάφτηκαν στο Γ’ Νεκροταφείο και 8.000 οδηγήθηκαν ως όμηροι στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου. Ήταν μια ομαδική σφαγή με βασανισμούς, κρεμάλες, βγάλσιμο ματιών με ξιφολόγχη και με ότι αποτρόπαιο χρησιμοποιούσαν, ενώ έπιναν και πυροβολούσαν οι κατακτητές και γελούσαν οι δωσίλογοι (ευτυχώς που υπάρχει Θεία Δίκη και η τιμωρία έπεσε σε πολλούς και στους απογόνους). Πάντως όλοι ταγματασφαλίτες δωσίλογοι, αστική κυβερνούσα τάξη ήταν κατηγορούμενοι, αλλά κηρύχθηκαν αθώοι τον Μάρτιο του 1947, όταν άρχιζε ο Εμφύλιος της Ελλάδας.

Σήμερα η Μάντρα αποτελεί μνημειακό χώρο και υπάρχει ΠΛΑΚΑ που γράφει:

ΕΔΩ

στις 17 Αυγούστου 1944

οι Γερμανοί κατακτητές

εξετέλεσαν Έλληνες πατριώτες

Έτσι για να μην ξεχνάμε γεγονότα και να τιμωρούμε τους απογόνους των δωσιλόγων πολιτικών που δεν έχουν μετανιώσει και ζητήσει συγγνώμη δημόσια.