ΑΡΘΡΟ
Της Μαρίας – Ραφαέλας Παπαγεωργίου
Φοιτήτριας του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας
Ελευθερία, ένα αναφαίρετο συνταγματικό δικαίωμα, μία έννοια όχι μόνο μαγική και αδέσμευτη, αλλά και βαρύγδουπη. Το πολυτιμότερο αγαθό για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ευτυχία, αλλά και για την ευημερία του κοινωνικού συνόλου. Όλοι μας θέλουμε και επιδιώκουμε να είμαστε ελεύθεροι. Όμως, ο δρόμος για την ελευθερία είναι μακρύς, ανηφορικός, δίχως τέλος και γεμάτος εμπόδια, κάτι το οποίο αποδεικνύει εδώ και χρόνια η ίδια η ιστορία.
Η έννοια της ελευθερίας και η αξία της στη σύγχρονη Ελλάδα ενσαρκώθηκαν 200 χρόνια νωρίτερα, όταν υπόδουλοι Έλληνες ξεσηκώθηκαν κατά του Τούρκου δυνάστη για την ανεξαρτησία τους. Χάρη σε αυτούς τους Έλληνες επαναστάτες, τους Ήρωες του 1821, και το σκληρό ένοπλο αγώνα τους, σήμερα εμείς είμαστε ελεύθεροι και απολαμβάνουμε την αξία αυτού του ύψιστου αγαθού. Σαφέστατα, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η 25η Μαρτίου είναι διπλή γιορτή. Όχι μόνο αυτή η ημερομηνία συνιστά ορόσημο για την ιστορία της Νεότερης Ελλάδας και αφετηρία της εθνικής παλιγγενεσίας, αλλά είναι και η ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Σε αυτό το σημείο, όμως, θα εστιάσουμε στο πρώτο γεγονός.
Μετά από 200 χρόνια η έννοια της ελευθερίας είναι πιο επίκαιρη από ποτέ και έρχεται να αναδείξει πόσο ανάγκη την έχουμε. Άλλωστε, και η ονομασία «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» που δόθηκε στην Εθνική Εκστρατεία Εμβολιασμού κατά της COVID – 19, δεν είναι τυχαία. Αξίζει να σημειωθεί και το υπεράνθρωπο έργο των γιατρών, οι οποίοι αποτελούν τους σημερινούς ήρωες για την αντιμετώπιση της νόσου. Ζούμε σε μία εποχή που όλα μεταβάλλονται ριζικά και επικίνδυνα, και αρχίζουμε να εκτιμάμε τα πιο απλά πράγματα και να επαναξιολογούμε διάφορες αρχές και ιδανικά. Οι εξελίξεις τρέχουν και το μόνο που αναζητούμε είναι η δόση της ελευθερίας και της «de facto» ανεξαρτησίας μας.
Από τη μία, τα επεισόδια που συνεχίζονται να εκτυλίσσονται με τους Τούρκους, από την άλλη η δημιουργία του ελληνικού κινήματος «Me too», και η πρωτόγνωρη, εφιαλτική κατάσταση με την πανδημία έρχονται να μας υπενθυμίσουν πόσο σημαντικό είναι το να είσαι ελεύθερος. Δυστυχώς, όμως, είμαστε εγκλωβισμένοι σε ένα «σήμερα», που μαστίζεται από τη βία, τη χειραγώγηση του κοινού από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τους ανώτερους πολιτικούς μηχανισμούς, καθώς και την πλήρη αδράνεια, λόγω των συνθηκών που επικρατούν με την πανδημία. Γίνεται άραγε να υπάρξει μία ελεύθερη χώρα, χωρίς ελεύθερους Έλληνες; Όχι, φυσικά.
Καθίσταται υποχρέωση όλων να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη των προγόνων μας, των ανθρώπων που θυσιάστηκαν για την ελευθερία μας και να διαφυλάξουμε το μήνυμά τους. Στο πλαίσιο των εορτασμών της Εθνικής μας Επετείου διοργανώνονται σε όλη την Ελλάδα εκδηλώσεις για να διατηρηθεί ζωντανό το αγωνιστικό πνεύμα του 1821, ενώ στα χρώματα της ελληνικής σημαίας έχει ντυθεί η υφήλιος. Παράλληλα, έχουν έρθει εξέχουσες προσωπικότητες από το εξωτερικό, οι οποίες έχουν αγκαλιάσει την Ελλάδα και στηρίζουν αυτή την εθνική εορτή.
Το ζητούμενο, όμως, είναι τι κάνουμε εμείς για να διατηρήσουμε ζωντανή την Ιστορία. Αναντίλεκτα, σε καιρό πανδημίας, δεν μπορούμε έμπρακτα να τιμήσουμε τους προγόνους μας, καθώς θα πραγματοποιηθεί μόνο στρατιωτική παρέλαση, όμως, ας το κάνουμε πνευματικά. Είναι ντροπή για το έθνος μας να παρουσιάζονται στην τηλεόραση άτομα, τα οποία δεν γνωρίζουν τι γιορτάζουμε την 25η Μαρτίου και δεν διαθέτουν τις στοιχειώδεις γνώσεις. Είναι καθήκον μας να ψάξουμε, να μελετήσουμε βιβλία, να παρακολουθήσουμε ντοκιμαντέρ και να ρωτήσουμε τους γονείς μας για αυτή την εθνική εορτή και τον ηρωικό αγώνα που δόθηκε πριν 200 χρόνια. Το χρωστάμε στους αγωνιστές μας και στην Ελλάδα μας.
