Θα διδαχθούμε ποτέ; (Πρώτο ιστορικό αιτιατό) – Μέρος Β’

ΑΡΘΡΟ

Του Βασίλειου Μελαδίνη

Αρχιτέκτονα Χωροτάκτη

(συνέχεια από το προηγούμενο)

Ουσιαστικά εισβάλουν, για πρώτη φορά μετά τον Β.Π.Π., στη γειτονιά της Ευρώπης και πάνε κατευθείαν στην πυριτιδαποθήκη, δηλαδή τα Βαλκάνια. Οι Γερμανοί ξέρουν καλά τη δουλειά, την έχουν ξανακάνει όταν στις 6 Απριλίου του 1941 η Νέα Τάξη του Χίτλερ καταργεί το βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας, που είχε ιδρυθεί το 1918 και τη διαλύει σε «ελεγχόμενα κρατίδια». Τα τρία προτεκτοράτα που ιδρύονται είναι των φασιστών Ουστάσι της Κροατίας, των δοσίλογων του Μίλαν Νέντιτς της Σερβίας και του Μαυροβουνίου! Επιπλέον οι σύμμαχοι της Γερμανίας, η Ιταλία, Βουλγαρία, Αλβανία και Ουγγαρία προσαρτούν τμήματα αυτής της χώρας στην επικράτειά τους! Τώρα βλέπουμε πρώτους τους Κροάτες να πανηγυρίζουν ανεμίζοντας Γερμανικές σημαίες, καθώς τους θεωρούν και πάλι ελευθερωτές! Οι ομοιότητες είναι ανατριχιαστικές!

Μετά τα πράγματα σοβάρεψαν και για πρώτη φορά, από το τέλος του Β.Π.Π. ρέει στην Ευρώπη αίμα αθώων ανθρώπων στον βωμό και της μηχανές της παγκόσμιας οικονομικής κυριαρχίας των ΗΠΑ. Ξεκίνησε λοιπόν το 1991 αυτή η σπατάλη ανθρώπινου δυναμικού και υλικών πόρων και δεν σταμάτησε μέχρι τις μέρες μας, ούτε και φαίνεται να τελειώνει, αν οι ενδοτικοί και φοβικοί ηγέτες της Ε.Ε. δεν συνειδητοποιήσουν πως οδηγούν μακαρίως τους λαούς και το οικοδόμημα της ένωσης στην αυτοκαταστροφή, επικροτούμενοι από την αριστοκρατία των γραφειοκρατών που δημιούργησαν.

Βέβαια οι στόχοι που είχαν τεθεί άρχισαν να επιτυγχάνονται, εις δόξαν του ακαταμάχητου ΝΑΤΟ!

Το 1992 η Βοσνία κηρύσσει την ανεξαρτησία της και ξεκινάει ο πόλεμος της Βοσνίας.

Οι Σερβοβόσνιοι θεωρούνται υπεύθυνοι και βομβαρδίζονται ανηλεώς.

Το 1995 βομβαρδίζονται πάλι και μόνο οι Σέρβοι της Κράινα αυτή τη φορά.

Το 1996 οι διάσπαρτες συμμορίες των Αλβανών, που οι Αμερικανοί μέχρι εκείνη την στιγμή τους θεωρούν τρομοκράτες, συναντώνται τον Ιανουάριο του 1996 στη Γενεύη (παρακαλώ) και ιδρύουν τον UCK και αυτόματα (ω του θαύματος) γίνονται δημοκράτες – ελευθερωτές και σύμμαχοι των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ! Το ίδιο επανέλαβαν 26 χρόνια μετά με τα τάγματα του Αζόφ της Ουκρανίας, που ενώ είχαν χαρακτηρισθεί, από τον ΟΗΕ ως Ναζιστική οργάνωση, η «ευδαίμων» ΗΠΑ και ο σφριγηλός ηγέτης Sleepy Joe, τους χαρακτήρισε «μαχητές της δημοκρατίας και πατριώτες», αλλά αυτό είναι θέμα άλλου άρθρου. Ο UCK, λοιπόν, αναλαμβάνει την απροκάλυπτη εθνοκάθαρση εις βάρος των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου. Ο συνδυασμός της φυσικής αντίδρασης της Σερβίας στη γενοκτονία και της αποτυχίας των συνομιλιών στο Ραμπουγιέ της Γαλλίας ανάμεσα στους αντιμαχόμενους, και το προβοκατόρικο μακελειό στην αγορά Μαρκάλε του Σεράγεβο οδηγεί τον φωτισμένο Πρόεδρο Κλίντον, που του αρέσει να καπνίζει υγρά και ζεστά πούρα, να διατάξει το Μάρτιο του 1999 τον ανηλεή βομβαρδισμό της ίδιας της Σερβίας.

Αυτός λοιπόν ήταν ο «ανθρωπιστικός πόλεμος» που διέλυσε τη Γιουγκοσλαβία, μια σφριγηλή και ιστορική χώρα, σε επτά αδύναμες χώρες – δορυφόρους. Οι Νατοϊκές επιχειρήσεις όμως είχαν και «παράπλευρες απώλειες», μεταξύ άλλων, 2.700 παιδιά και 100 δις δολάρια καταστροφές. Ποιον λοιπόν κυνήγησε η «δημοκρατική» Ε.Ε. και τον έστειλε σε δίκη για εγκλήματα πολέμου; Μήπως κανέναν από το «παρεάκι» Κλίντον, Ολμπράιτ, Σρέντερ, Μπλερ, Ζοσπέν Ντ’ Αλέμα; Όχι βέβαια! Μήπως έστω τον Φράνιο Τούτζμαν για τα εγκλήματα κατά των Σέρβων στη Κράινα ή τον Αλίγια Ιζετμπέκοβιτς που ευθύνεται για τη διπλή προβοκάτσια στην αγορά Μαρκάλε του Σεράγεβο όπου δεν δίστασε να σκοτώσει δεκάδες ομοθρήσκους του προκειμένου να βρεθεί το άλλοθι του απευθείας βομβαρδισμού της Σερβίας; Και βέβαια όχι. Δίκασαν τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, που αφού τον δολοφόνησαν «κομψά και διακριτικά» στη φυλακή το 2006, τον αθώωσαν δέκα χρόνια μετά μέσα στο σκεπτικό της καταδικαστικής απόφασης για τον Ράντοβαν Κάρατζιτς το 2016! Όσοι έχουν απορία γιατί αυτούς τους δύο, θα σας απαντήσω πως στα πρόσωπα αυτών των δύο Σέρβων ηγετών, η Γερμανία «εκδικήθηκε» τον στρατάρχη Τίτο, που διέλυσε τις Ναζιστικές ορδές τους στον Β.Π.Π…

Μέσα από το κουρνιαχτό αυτής της δεκαετίας του «προοδευτικού και ανθρωπιστικού πολέμου», η Ε.Ε. βγήκε σχεδόν αλώβητη οικονομικά, πολιτιστικά και συνεκτικά. Όμως αν ψάξεις κανείς κάτω από την επιφάνεια θα βρει δύο βόμβες μελλοντικών πολέμων στα θεμέλια της Ε.Ε., που άφησε πίσω του ο υπερατλαντικός αφέντης. Το όνομά τους Κόσοβο και FYROM. Με το Κόσοβο ήταν ήσυχοι καθώς οι εγκληματίες του UCK έγιναν πλέον οι «προβεβλημένοι» ηγέτες της χώρας, που αργά ή γρήγορα θα ξεκινήσουν μαζί με την Αλβανία τον «απελευθερωτικό πόλεμο» για τη «μεγάλη Αλβανία»!

Η FYROM όμως προκειμένου να αποτελέσει πραγματική απειλή στα θεμέλια της Ε.Ε. έπρεπε να αποκτήσει τον προσδιορισμό «Μακεδονία» στο όνομά της και αυτό να είναι αποδεκτό από όλους. Έτσι το «πανσλαβικό» αίτημα και όραμα της εξόδου στο Αιγαίο με τη δημιουργία της Σλαβικής Μακεδονία με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη θα μπορούσε μελλοντικά να «στηριχθεί» από πολλές «δημοκρατικές χώρες», ε;;;

Στις 14.02.1992 και μεσούσης της υπερατλαντικής σταυροφορίας στα Βαλκάνια η Θεσσαλονίκη σείσθηκε από τη κλαγγή 1.000.000 σαρισών, όπως χαρακτηρίσθηκε το συλλαλητήριο για τη Μακεδονία. Όλοι ήταν παρόντες, χωρίς κομματικές ταυτότητες πλην του Κ.Κ.Ε. που απείχε, ως συνήθως. Το ψήφισμα ήταν καταπέλτης. «Ο λαός της Μακεδονίας και της Θεσσαλονίκης, ζητά από τον Υπουργό των Εξωτερικών να συνεχίσει αγωνιζόμενος και να μην δεχθεί την αναγνώριση του κράτους των Σκοπίων με όνομα ή ονομασία που θα περιλαμβάνει τη λέξη “Μακεδονία”. Το ψήφισμα αυτό υπογράφει η Ιστορία της Ελλάδας και προσυπογράφει ο λαός της Μακεδονίας». Αυτό προκάλεσε τη σύγκληση του συμβουλίου των αρχηγών των κομμάτων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή, στις 13.04.1992. Παρόντες οι Κ. Μητσοτάκης, Α. Παπανδρέου, Μ. Δαμανάκη, Α Παπαρήγα. Συμφώνησαν όλοι, εκτός Κ.Κ.Ε., όπως πάντα, ότι πρέπει να τηρηθούν οι τρεις όροι που συνυπέγραψαν με την ΕΟΚ όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, στις 16.12.1991, ότι στο τελικό όνομα της FYROM δεν θα υπάρχει η λέξη Μακεδονία. Αυτό λοιπόν το συνυπέγραψε και το κόμμα σου Alexis, ή δεν το θυμάσαι γιατί διάβαζες και εσύ, όπως άλλοι αθώοι του αίματος;

Όλα έδειχναν πως η Ιστορία, για μια από τις σπάνιες φορές, ήταν με το μέρος μας. Εξάλλου οι ίδιοι σφετεριστές του ονόματος, ονόμαζαν τη διοικητική περιοχή των Σκοπίων, κατά τη διάρκεια του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας μεταξύ 1929 έως 1941, Μποναβίνα του Βαρδάρη, δηλαδή επαρχία του Βαρδάρη! Αλλά όχι. Στον τόπο αυτό οι επιλήσμονες, οι πρόθυμοι, οι ενδοτικοί και οι εφιάλτες περισσεύουν.

Το 2015 είχαμε, επιτέλους, μια προοδευτική κυβέρνηση, ήταν η κυβέρνηση του «για πρώτη φορά αριστερά» του αγαπημένου μας Alexis! Οι Αμερικανοί φίλοι μας άδραξαν την ευκαιρία και με τη σύμφωνη γνώμη της ηγεσίας της Ε.Ε., που ξέχασε τι υπέγραψε το 1991, συμπαραστάθηκαν στον Alexis (που με τη σειρά του ξέχασε τι υπέγραψε το κόμμα του το 1992), στη δύσκολη διαπραγμάτευση του να τα δώσει όλα στον Ζόραν Ζάεφ των Σκοπίων στη συμφωνία των Πρεσπών!

Πριν από αυτό όλα αποδείχθηκαν μάταια! Τι και αν 292 καθηγητές διεθνών πανεπιστημίων απευθύνθηκαν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλο με την υπενθύμιση της συμφωνίας των πολιτικών αρχηγών το 1992 και της συμφωνίας της τότε ΕΟΚ, το 1991, τι και αν του πρότειναν τη διενέργεια δημοψηφίσματος, δεν κούνησε το δακτυλάκι του καθώς ήταν δεμένος στο άρμα του Alexis.

Έγιναν διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα που οι τότε κουστωδία του κυρίου Πρωθυπουργού τις χαρακτήρισε ακροδεξιές, με αλλοπρόσαλλο πλήθος, ευκαιριακή συνύπαρξη ανόμοιου όχλου.

Ακάθεκτος λοιπόν ο αγαπητός Alexis και επειδή δεν του έβγαιναν τα κουκιά, καθώς ο δικός του ακροδεξιός εταίρος τον παράτησε, και προκειμένου να περάσει από τη Βουλή το τερατούργημα των Πρεσπών, μάζεψε ασθμαίνων τους 145 που είχε στο μαντρί και έψαξε και για μερικούς ακόμα «πρόθυμους». Τους βρήκε! Ήταν οι εξής οκτώ! Κ. Παπακώστα, Ε. Κουντουρά, Θ. Παπαχριστόπουλος, Σ. Λυκούδης, Σ. Δανέλλης, Θ. Θεοχαρόπουλος, Π. Μαυρωτάς και (κυρίως) Σ. Θεοδωράκης. Έτσι με 153 με κουκιά ενεκρίθη η δημιουργία της εφεδρείας και η επόμενη εστία ανωμαλίας και πολέμου στην αυλή και μέσα στο σπίτι της Ε.Ε. όπως ακριβώς το σχεδίασαν τα επιτελεία του Υπερατλαντικού αφεντικού!

Αν δεν μπορούμε να διδαχθούμε, αν δεν θέλουμε να μάθουμε, αν θεωρούμε πως με τα χρόνια όλα αμβλύνονται και ξεχνιούνται τότε μην εκπλαγείτε με την επόμενη Εθνική καταστροφή και ετοιμασθείτε για νέες μεγάλες συμφορές. Αιγαίο και Κύπρος περιμένουν!

Αν όμως δεν ξεχνάμε, αν ξεπεράσουμε τα καθρεφτάκια και τις χάντρες που μας πλασάρουν για ειδήσεις και σπουδαία γεγονότα, τότε τα οκτώ αυτά ονόματα των πολύτιμων και πρόθυμων Βουλευτών μας δεν θα ξεχασθούν και θα τους μνημονεύουμε όπως τους πρέπει, για πάντα!

Το χρωστάμε στη πατρίδα και την Ιστορία.