ΑΡΘΡΟ

του Παναγιώτη Χατζηγεωργίου

Δικηγόρου Δράμας

«Σας παρακαλώ, μη με χτυπάτε άλλο!!!»…

Λέξεις σπαρακτικές, που σαν μαχαιριές μπήγονται στη ψυχή σου…

Παλικαράκι μόλις 18 χρονών. Θύμα τυφλής, αδικαιολόγητης, εγκληματικής βίας.

Παρακολουθείς έντρομος το φονικό. Γροθιά στο στομάχι. Δάκρυα στα μάτια. Δεν το χωράει ο νους σου…

Καθόταν αμέριμνος. Δεν τους πείραξε. Ήταν απλά άλλη ομάδα. Ήταν απλά διαφορετικός…

Ήταν παιδί ακόμα… το παιδί, που γέννησες, μεγάλωσες κι ανάθρεψες με τόσους κόπους και βάσανα, με τόσες ελπίδες και όνειρα. Ανακατεύεσαι μέσα σου… Σε τι κοινωνία ζούμε αλήθεια!!!

«…ας τον χτυπούσαν, ας τον τραυμάτιζαν, ας τον άφηναν να ζήσει όμως…» ψελλίζει η γιαγιά του, που θέλει να ξορκίσει, αν είναι δυνατόν, το θανατικό…

Λέξεις απόγνωσης, που σαν σφαίρες πληγώνουν την ανέμελη καθημερινότητά σου…

Ναι η Κοινωνία συντετριμμένη καταδικάζει…

Ναι η Αστυνομία δραστηριοποιούμενη θα τους συλλάβει…

Ναι η Δικαιοσύνη ευαισθητοποιημένη θα τους τιμωρήσει…

Ναι η Πολιτεία αυτάρεσκα θα νιώσει ικανοποίηση…

Αλλά, ευθύνεται μόνο ο φονιάς; Δεν όπλισε κανείς το χέρι του;

Δεν υπήρχαν υπεύθυνοι για την παράνομη δράση τέτοιων ομάδων οπαδικής βίας;

Δεν αδιαφόρησαν η Κοινωνία, οι ΠΑΕ, η Πολιτεία, η Αστυνομία, η Δικαιοσύνη, δεν υπήρξαν ολιγωρίες, παράβαση καθήκοντος;

Δεν υπήρχαν προειδοποιήσεις, σχέδια, νόμοι που αγνοήθηκαν;

Κανείς δεν έβλεπε τη σχολική και εξωσχολική, εφηβική και μετεφηβική βία να θεριεύει;

Κανείς δεν διαισθάνονταν την ακροδεξιά, ρατσιστική και φασιστική οργή να γιγαντώνεται;

Κανείς δεν διέβλεπε την οπαδική βία σαν ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί;

Δεν υπήρχαν τα σημάδια του προαναγγελθέντος φονικού;

«…θα πιαστούν 2-3 αναλώσιμοι, οι άλλοι θα τη βγάλουν λάδι…» δηλώνει με πίκρα ο πατέρας ενός από τα παιδιά που τραυματίστηκαν στο επεισόδιο…

Λέξεις σοκαριστικές, που σαν πρόκες καρφώνονται στην ηρεμία του καναπέ σου…

Η Αστυνομία ανακαλύπτει τώρα σε γραφεία συνδέσμων φονικά εργαλεία.

Οι ΠΑΕ ρίχνουν σήμερα κροκοδείλια δάκρυα.

Οι αρμόδιοι δηλώνουν εκ των υστέρων πως θα ληφθούν μέτρα για να ξεριζωθεί το απόστημα της βίας και του χουλιγκανισμού.

Αν όμως το Κράτος (Κυβερνήσεις, Αστυνομία, Δικαιοσύνη) έκανε προληπτικά τη δουλειά του, αντί να διαιωνίζει μια νοσηρή κατάσταση ή και να συγκαλύπτει, όπως ήδη καταγγέλλεται, παρόμοια κυκλώματα…

Αν οι ΠΑΕ ευθύνονταν για τους συνδέσμους οπαδών τους, τιμωρούνταν για τις παρανομίες τους, αποκλείονταν από τις διοργανώσεις…

Αν οι συμμορίες διαλύονταν έγκαιρα, οι παραβάτες επιτηρούνταν, δικάζονταν γρήγορα και τιμωρούνταν παραδειγματικά…

Αν φαινόμενα οπαδικής, ρατσιστικής, φασιστικής, φυλετικής βίας απομονώνονταν και στιγματίζονταν άμεσα, αν τιμωρούνταν παραδειγματικά όχι μόνο οι φυσικοί αυτουργοί και οι συνεργοί τους, αλλά και οι ηθικοί αυτουργοί και όσοι οπλίζουν το χέρι τους;

Ο Άλκης θα ζούσε σήμερα…

Ναι δεν περιμένουμε ανάληψη πολιτικής ευθύνης, παραιτήσεις, χαρακίρι κάποιου…

Ας δράσουμε όμως επιτέλους τώρα…

Αν και ΤΩΡΑ δεν ευαισθητοποιηθούμε και δεν πάρουμε μέτρα….

Όχι μόνο να τιμωρήσουμε φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς και συνεργούς.

Αλλά και για να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα της Πολιτείας και της Κοινωνίας.

Να ξεριζώσουμε το καρκίνωμα της βίας.

Να είναι ο Άλκης, ει δυνατόν, το τελευταίο θύμα…

Τότε ας ετοιμαστούμε για τα επόμενα θανατηφόρα επεισόδια…

Τότε στο επόμενο φονικό, δεν θα έχουμε πια καμία δικαιολογία…