Σουφραζέτες – Σουφραλίστριες

ΑΡΘΡΟ

Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου

Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.

17 Νοέμβρη είναι η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ενάντια στη δικτατορία της Χούντας Παπαδόπουλου.

Έχω γράψει παλαιότερα κείμενά μου για το Πολυτεχνείο και τα μηνύματα «που στέλνει». Τώρα όμως ας γνωρίσουμε τι ήταν οι σουφραζέτες:

Υποτιμητικός χαρακτηρισμός που το 1906 τον χρησιμοποίησε ένας δημοσιογράφος τάχα μου χαριτωμένα ώστε να μειώνεται η σημασία της πολιτικής δράσης που υποδούλωνε. 1897, γυναίκειο κίνημα υπέρ του δικαιώματος ψήφου στις γυναίκες που δραστηριοποιήθηκε τέλη 19^ου αιώνα, αρχές 20^ου στη Βρετανία για συμμετοχή τους στα κοινά, στην ίση μεταχείριση με τους άνδρες και στο δικαίωμα της ψήφου  και με προοπτική βελτίωσης της ζωής τους και προερχόταν από την εργατική τάξη (βιοπαλέστριες).

Η Φόσετ ήταν υπεύθυνη στο κίνημα για έκδοση φυλλαδίων, ενώ η Έμελιν Πάνκχερστ με την αγωνιστική της οργάνωση που πάντα σέβονταν την ανθρώπινη ζωή αν και δεν δίσταζαν να χρησιμοποιούν βίαια μέσα. στον ιππόδρομο η Έμιλι Ντέιβισον πέθανε στην προσπάθειά της να πετάξει ένα πανό πάνω στο άλογο του βασιλιά το 1913. Η δε Έμελιν Πάνκχερστ ήταν μια γυναίκα μπροστά της εποχής της! Ήταν ακτιβίστρια που αγωνίστηκε για το δικαίωμα ψήφου που αποκτήθηκε στη Βρετανία το 1928 λίγους μήνες αφότου πέθανε. Αργότερα και από νυν και από πρώην ο όρος έχασε την αρχική του σημασία.

Σουφραλίστριες: Οπαδοί ανώτερης ή μεσαίας τάξης που διεκδικούσαν δικαίωμα ψήφου μόνο για τις γυναίκες της ανώτερης τάξης.

Πάντως οι σουφραζέτες συγκλόνισαν τη Βρετανία και άλλαξαν τον κόσμο (ΝΕΑ) αφού ακολούθησαν πολλές χώρες για το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες. Μάλιστα ενέπνευσαν τις φεμινίστριες.

Στην Ελλάδα άρχισαν να ψηφίζουν οι γυναίκες το 1952 και στις επαναληπτικές εκλογές του 1953 Βουλευτίνες ήταν η Ελένη Σκούρα και η Βιργινία Ζάννα.

Πολλά έχουν καταφέρει οι γυναίκες και αναμένεται να τα καταφέρουν και στο μέλλον. Η ενδυνάμωσή τους είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για τα ανθρώπινα δικαιώματα στον σύγχρονο κόσμο.