Σε ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων Γενικού Νοσοκομείου Δράμας αναφέρονται τα εξής:

Τιμάμε αγωνιστικά την 8η Μάρτη, πρωτοστατώντας για να δυναμώσει τώρα ο συλλογικός οργανωμένος αγώνας για τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες των γυναικών στην εργασία, στην Υγεία και στην κοινωνική προστασία της μητρότητας. Εμπνεόμαστε από τους γεμάτους αυτοθυσία αγώνες των αγωνιστριών των περασμένων αιώνων που άνοιξαν τον δρόμο της πάλης για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση των γυναικών. Σε αυτό το δρόμο οι εργαζόμενες γυναίκες αντλούν τη δύναμη, το θάρρος, το κουράγιο για να αντιπαλέψουν την εκμετάλλευση, τους εκβιασμούς, τη βία, ιδιαίτερα την εργοδοτική και κρατική.

Δεν συμβιβαζόμαστε στον 21ο αιώνα να στερούμαστε τα αναγκαία μέτρα προστασίας της Υγείας, ιδιαίτερα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, της μητρότητας. Αυτά τα δύο χρόνια της πανδημίας αποκαλύφθηκαν οι μεγάλες και εγκληματικές ευθύνες των κυβερνήσεων για την υποβάθμιση του δημοσίου συστήματος υγείας και έπεσε ακόμα μεγαλύτερο βάρος στις γυναίκες για τη φροντίδα της υγείας των οικογενειών τους. Φανερώθηκαν με τραγικό τρόπο οι συνέπειες από την ανυπαρξία μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας, από την έλλειψη μέτρων προστασίας στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στα σχολεία και τις σχολές. Την ώρα που υποβαθμίζονται τα δημόσια μαιευτήρια και τα παιδιατρικά νοσοκομεία, ενισχύεται με κάθε τρόπο η επιχειρηματική δράση στο χώρο της υγείας.

Διεκδικούμε όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις, ώστε κάθε εργαζόμενη να στέκεται στα πόδια της χειραφετημένη, χωρίς να εξαρτάται οικονομικά, κοινωνικά από το πλαίσιο του γάμου, της οικογένειας ή της διαπροσωπικής της σχέσης. Σ΄ αυτές τις συνθήκες ανασφάλειας, γίνεται όλο και πιο δύσκολο για μια γυναίκα να απεγκλωβιστεί από μια βίαιη παθογόνα σχέση. Αντιπαλεύουμε όλους τους παράγοντες- οικονομικούς, κοινωνικούς- που “γεννούν” τους δράστες- τέρατα και αφήνουν τις γυναίκες εκτεθειμένες στην πολύμορφη βία, που φτάνει μέχρι τη σεξουαλική παρενόχληση, την ενδοοικογενειακή βία, το βιασμό, ακόμα και τη δολοφονία.

Μέσα στο συλλογικό, οργανωμένο αγώνα του σωματείου μπορεί κάθε εργαζόμενη να βρει τη δύναμη ώστε με τη δική της αποφασιστική θέληση, στάση, δράση να αντιπαλέψει την εκμετάλλευση, κάθε είδους διάκριση, τη βία, την ανισότητα.