Την Τετάρτη 31 Μαρτίου στις 19.00 θα γίνει διαδικτυακή παρουσίαση σε επίπεδο Α.Μ.Θ. της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία για το νέο ΕΣΥ.

Την παρουσίαση θα κάνει ο πρώην Υπουργός Υγείας κ. Ξανθός Ανδρέας.

Στην εκδήλωση έχουν κληθεί και θα συμμετάσχουν φορείς και χρήστες υγείας από όλους τους Νομούς της Α.Μ.Θ.

Η εκδήλωση, μέσω ΖΟΟΜ, θα μεταδοθεί ζωντανά από το κανάλι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ΚΑΒΑΛΑΣ στο Youtube.

 

Προγραμματικό κείμενο της ΕΠΕΚΕ και του Τμήματος Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ –ΠΣ

 

Α. Προοίμιο

Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για το νέο Δημόσιο Σύστημα Υγείας έρχεται να απαντήσει, με βάση τη συνθήκη της υγειονομικής κρίσης, σε διαχρονικές ανεπάρκειες του ΕΣΥ που η πανδημία ανέδειξε ως «μεγεθυντικός φακός», αλλά και σε νέες υγειονομικές ανάγκες που ήρθαν στο προσκήνιο. Η καθολική αναγνώριση της αξίας των Δημόσιων Συστημάτων Υγείας και η υποχώρηση του νεοφιλελεύθερου προτάγματος για «λιγότερο Κράτος και περισσότερη αγορά στην Υγεία», είναι μια πολύ σημαντική ιδεολογική «παρακαταθήκη» από την πανδημία. Δημιουργούνται πλέον οι κοινωνικές και πολιτικές προϋποθέσεις για την ηγεμονία ενός αριστερού και προοδευτικού προγράμματος Υγείας, που βασίζεται στις αξίες της Ισότητας στη φροντίδα, της Αλληλεγγύης προς τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης στην ιεράρχηση των αναγκών που πρέπει να καλυφθούν και στην κατανομή των πόρων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στη διάρκεια της διακυβέρνησής του και στα ασφυκτικά δημοσιονομικά περιθώρια του μνημονιακού προγράμματος, υλοποίησε ένα ριζικά διαφορετικό πολιτικό σχέδιο στην Υγεία θέτοντας ως κεντρική προτεραιότητα το στόχο της καθολικής κάλυψης υγείας και της επιβίωσης της δημόσιας περίθαλψης. Διασφαλίζοντας με τον ν.4368/2016 την πρόσβαση των 2,5 εκατομμυρίων ανασφάλιστων πολιτών στο ΕΣΥ και στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και, παράλληλα, αναβαθμίζοντας τη στελέχωση και λειτουργία των δημόσιων δομών υγείας που μέχρι το 2015 ήταν υπό κατάρρευση, καταφέραμε να αντιμετωπίσουμε δραστικά την «υγειονομική φτώχεια» στη χώρα και να μειώσουμε τις ανισότητες στη φροντίδα υγείας ( βλ. στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τη μείωση κατά 4 μονάδες του δείκτη ανικανοποίητων υγειονομικών αναγκών μεταξύ 2016-2018). Πέρα από την ενίσχυση των δημόσιων δαπανών υγείας, τη δρομολόγηση πάνω από 10.000 μόνιμων προσλήψεων στο ΕΣΥ, την επικουρική κάλυψη αναγκών με χιλιάδες συμβασιούχους και την αναβάθμιση των υποδομών και του εξοπλισμού των νοσοκομείων με συνέργεια πόρων ( ΠΔΕ, ΕΣΠΑ, ιδιωτικές δωρεές), την ανάπτυξη 120 νέων κλινών ΜΕΘ, παρεμβάσεις που άρχισαν να αλλάζουν σταδιακά την εικόνα του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, προωθήθηκαν ταυτόχρονα και πολύ σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο χώρο της Υγείας και του Φαρμάκου. Κατ’ αρχήν στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα

Υγείας ( ΠΦΥ) με το θεσμό του οικογενειακού γιατρού και των Τοπικών Μονάδων Υγείας (ΤΟΜΥ), στην Επείγουσα Ιατρική με τη θεσμοθέτηση της εξειδίκευσης στην επειγοντολογία και την αυτοτελή ιατρική στελέχωση των Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) των νοσοκομείων, στη φαρμακευτική πολιτική με τη συγκρότηση μηχανισμού αξιολόγησης-διαπραγμάτευσης τιμών για τα νέα φάρμακα και με την ενσωμάτωση θεραπευτικών πρωτοκόλλων στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση, στη Δημόσια Υγεία με τη θεσμική-διοικητική αναδιοργάνωση του ΕΟΔΥ, στην ιατρική εκπαίδευση με αναβάθμιση του ρόλου του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ), στα δικαιώματα των ασθενών με τα Γραφεία Προστασίας των Δικαιωμάτων στα νοσοκομεία, στην ηθικοποίηση του συστήματος με τη λίστα χειρουργείου, τη διαφάνεια στη διαχείριση των οικονομικών των νοσοκομείων και τη δημόσια λογοδοσία των διοικήσεων τους.

Με την πολιτική αυτή, καταφέραμε σε περιβάλλον λιτότητας να κρατήσουμε όρθιο και λειτουργικό το ΕΣΥ, να στηρίξουμε το ανθρώπινο δυναμικό του και να «θωρακίσουμε» τη Δημόσια Υγεία στη χώρα. Αυτή ήταν η «προίκα» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και η συμβολή της στην «επούλωση πληγών» της κρίσης και στη δυνατότητα του Δημόσιου Συστήματος Υγείας να ανταποκριθεί στην πρόκληση της πανδημίας. Η κυβέρνηση της ΝΔ έχοντας σχέδιο όχι ανάπτυξης αλλά ιδιωτικοποίησης κρίσιμων λειτουργιών του ΕΣΥ μέσω των ΣΔΙΤ, έσπευσε με την εκλογή της να «παγώσει» όλες τις μόνιμες προσλήψεις που ήταν σε εξέλιξη, δεν άνοιξε ούτε ένα παραπάνω κρεβάτι Εντατικής μέχρι το Μάρτιο του 2020 και αντιμετώπισε την υγειονομική κρίση ως μια «παρένθεση» αναγκαστικής στήριξης του ΕΣΥ με συμβασιούχους «μιας χρήσης», χωρίς προοπτική σοβαρής και μόνιμου χαρακτήρα επένδυσης στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Έτσι υπήρξαν πολλαπλές ολιγωρίες, ανεπάρκειες, ιδεοληπτικές επιλογές και λάθη στην προετοιμασία του ΕΣΥ μπροστά στο 2ο επιδημικό κύμα, τα οποία οδήγησαν στην υγειονομική τραγωδία του Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου, ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα. Απέναντι σ’ αυτήν την αποτυχημένη διαχείριση της πανδημίας, ο ΣΥΡΙΖΑ ανέδειξε την ανάγκη ενός διαφορετικού σχεδίου έκτακτης ανάγκης με έμφαση στη μέγιστη δυνατή πολιτική συνεννόηση, στη διαφάνεια και δημόσια πρόσβαση στα επιδημιολογικά δεδομένα, στην έγκαιρη διάγνωση και καλή ιχνηλάτηση των κρουσμάτων, το εκτεταμένο testing με πλήρη αξιοποίηση των δημόσιων εργαστηρίων, των πανεπιστημίων και των ερευνητικών κέντρων, την εμπλοκή της ΠΦΥ στην προνοσοκομειακή διαχείριση και κατ’ οίκον φροντίδα, τη γενναία ενίσχυση των κρίσιμων τμημάτων των νοσοκομείων (ΤΕΠ, κλινικές covid, ΜΕΘ), την επίταξη των ιδιωτικών κλινικών για περιστατικά covid, τη μετανοσοκομειακή φροντίδα, την εγγυημένη πρόσβαση των ασθενών σε όλες τις διαθέσιμες θεραπείες και, κυρίως, την έγκαιρη και ισότιμη πρόσβαση όλων των πολιτών στα εμβόλια που αποτελούν την πιο σημαντική επιστημονική εξέλιξη στη μάχη για την εξάλειψη της πανδημίας.

Ως μείζον υγειονομικό, ηθικό και πολιτικό ζήτημα της συγκυρίας αναδεικνύεται η ανισότητα στην πρόσβαση στα εμβόλια για το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού και ο αποκλεισμός των φτωχών χωρών από αυτά. O Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρεται πλέον σε «καταστροφική ηθική αποτυχία» που απειλεί τη Δημόσια Υγεία και την κοινωνική συνοχή, ενώ παράλληλα ευνοεί τον «εθνικισμό των εμβολίων». Η καθολική επιστημονική και κοινωνική απαίτηση να γίνουν τα νέα εμβόλια παγκόσμια δημόσια αγαθά μέσα από την άρση του καθεστώτος της «πατέντας», πρέπει να αποκτήσει πολιτική δυναμική και να επηρεάσει τις αποφάσεις των εθνικών κυβερνήσεων και της ΕΕ. Απαιτούνται πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση με συστηματική κινητοποίηση επιστημονικών οργανώσεων,

πρωτοβάθμιων σωματείων και ομοσπονδιών υγειονομικών, συλλόγων ασθενών, εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών.

Το ζητούμενο για το επικαιροποιημένο πρόγραμμα Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι να παρουσιαστεί ένα εμπνευσμένο και εφαρμόσιμο σχέδιο για τη ριζική αναδιοργάνωση του ΕΣΥ και των Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας της χώρας. Για να καλυφθούν με καθολικό, επαρκή και ποιοτικό τρόπο οι νέες ανάγκες που έχει φέρει στο προσκήνιο η πανδημία και για να θωρακιστεί σε μόνιμη βάση το Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Κρίσιμες προτεραιότητες είναι η γενναία ενίσχυση των πόρων (ανθρώπινο δυναμικό, υποδομές, εξοπλισμός, μισθοί, κίνητρα, δημόσια χρηματοδότηση) αλλά και η διεύρυνση των παρεχόμενων υπηρεσιών. Από την πρόληψη και προαγωγή της υγείας, την πρωτοβάθμια και κοινοτική φροντίδα, μέχρι την αποθεραπεία-αποκατάσταση, την ανακουφιστική φροντίδα, τη στοματική υγεία, την Ιατρική της Εργασίας και την αναβαθμισμένη επιδημιολογική επιτήρηση των απειλητικών για τη ζωή νοσημάτων (μεταδοτικών και μη). Με διακριτή την οπτική των ληπτών υπηρεσιών υγείας στο σχεδιασμό της πολιτικής υγείας και με μέριμνα για τη μείωση του κόστους (σε χρόνο και χρήμα) στην καθημερινή εξυπηρέτηση τους από το Σύστημα Υγείας. Μόνο έτσι συνδυαστικά, μπορεί να προκύψει μια σοβαρή επένδυση στη Δημόσια Υγεία την επόμενη μέρα μετά την πανδημία, να μειωθούν δραστικά οι υγειονομικές ανισότητες και η οικονομική επιβάρυνση των πολιτών, να ενισχυθεί η ανθεκτικότητα και η κοινωνική ανταποδοτικότητα του Δημόσιου Τομέα Υγείας. Και μόνο έτσι μπορεί να αντιστραφεί το braindrainκαι η κρίση στελέχωσης του ΕΣΥ.

Νέες ανάγκες-νέο ΕΣΥ- νέοι πόροι : Αυτή είναι η κεντρική ιδέα του προγράμματος Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, το οποίο φιλοδοξούμε να αποτελέσει αντικείμενο ευρύτατης διαβούλευσης με τους ανθρώπους της Υγείας, τους Συλλόγους Ασθενών και την Κοινωνία των πολιτών, αλλά και προνομιακό πεδίο προοδευτικών πολιτικών συγκλίσεων.

Β. Στρατηγικοί στόχοι και πολιτικές προτεραιότητες στο πρόγραμμα Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ

Για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, η πανδημία και οι προκλήσεις της είναι η ευκαιρία για μια γενναία επένδυση στο ΕΣΥ και στο ανθρώπινο δυναμικό του, με στρατηγικούς στόχους:

α. την καθολική και ισότιμη κάλυψη των αναγκών υγείας των ανθρώπων

β. την ενδυνάμωση των δημόσιων δομών

γ. την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών

δ. τη μείωση των υψηλών ιδιωτικών δαπανών υγείας (40% του συνόλου)

ε. την εξάλειψη των υγειονομικών ανισοτήτων

στ. τη «θωράκιση» των Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας

ζ. την αντιστροφή του braindrain των νέων γιατρών-επιστημόνων υγείας

η. την ηθικοποίηση του Συστήματος Υγείας και την εξάλειψη σοβαρών παθογενειών όπως η προκλητή ζήτηση, η σπατάλη και η διαφθορά, καθώς και οι «άτυπες πληρωμές».

Κρίσιμη προϋπόθεση για μια προοδευτική πολιτική υγείας που μειώνει ανισότητες και ενισχύει τη δημόσια περίθαλψη, είναι η δραστική αύξηση των δημόσιων

δαπανών υγείας ως ποσοστό του ΑΕΠ και η γρήγορη σύγκλιση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο που είναι 7%.

Πολιτικές προτεραιότητες του νέου Δημόσιου Συστήματος Υγείας είναι :

Α.Δραστική ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού των δημόσιων δομών με 15.000 μόνιμες προσλήψειςγιατρών, νοσηλευτών και άλλων επαγγελματιών υγείας σε νοσοκομεία-ΚΥ-δομές Ψυχικής Υγείας-ΚΕΦΙΑΠ-Δημόσιους Φορείς Εξαρτήσεων. Διασφάλιση – με ειδική μοριοδότηση – της εργασιακής προοπτικής στο ΕΣΥ όλων των σημερινών συμβασιούχων (επικουρικών γιατρών, επικουρικού προσωπικού, συμβασιούχων ΟΑΕΔ). Αυτόματη προκήρυξη όλων των κενούμενων οργανικών θέσεων στο ΕΣΥ. Ειδική μέριμνα για την ενίσχυση με μόνιμο ιατρικό και νοσηλευτικό-παραϊατρικό των κρίσιμων τμημάτων όπως τα ΤΕΠ, οι παθολογικές και πνευμονολογικές κλινικές, οι μονάδες ειδικών λοιμώξεων, οι ΜΑΦ και οι ΜΕΘ, τα Εργαστήρια και τα εξειδικευμένα Τμήματα.

Β.Άμεση αναμόρφωση του μισθολογίου των γιατρών και των υπόλοιπων εργαζομένων του ΕΣΥ( αύξηση 50% σε βάθος 3ετίας), ένταξη στα ΒΑΕ όλων των υγειονομικών, ενιαίος νοσηλευτικός κλάδος, ειδικά κίνητρα για την προσέλκυση ειδικευμένων γιατρών ΕΣΥ στις άγονες και νησιωτικές περιοχές, καθώς και ειδικά κίνητρα για τη στήριξη ιατρικών ειδικοτήτων που είναι σε έλλειψη (αναισθησιολογία, εντατικολογία, επειγοντολογία, πνευμονολογία, παθολογία, εργαστηριακές ειδικότητες κλπ). Τα οικονομικά κίνητρα, η βελτίωση των συνθηκών εργασίας και υπερωριακής απασχόλησης, σε συνδυασμό με την αναβάθμιση της εκπαίδευσης των επαγγελματιών υγείας και της επιστημονικής έρευνας στη χώρα, καθώς και η ενσωμάτωση των σύγχρονων τεχνολογιών αιχμής στη διαγνωστική και θεραπευτική πράξη, μπορούν να αντιστρέψουν το braindrain και τη μειωμένη διαθεσιμότητα γιατρών και άλλων επιστημόνων υγείας να καλύψουν θέσεις στο ΕΣΥ.

Γ. Νέος Χάρτης Υγείας της χώρας (δημόσιων δομών και υπηρεσιών)για την κάλυψη των σύγχρονων υγειονομικών αναγκών, τη δραστική μείωση της οικονομικής επιβάρυνσης των πολιτών, τη μείωση των χρόνων αναμονής για την εξυπηρέτηση στο Δημόσιο Σύστημα, την ανθρωποκεντρική φροντίδα με σεβασμό στα δικαιώματα των ασθενών. Βασικοί άξονες της θεσμικής και λειτουργικής αναδιοργάνωσης του ΕΣΥ και της Δημόσιας Υγείας είναι :

1. Ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης στην ΠΦΥ και στο θεσμό του οικογενειακού γιατρού, πλήρης κάλυψη της χώρας με Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤΟΜΥ) – ανάπτυξη πολυδύναμωνΚΥ Αστικού Τύπου 24ωρης λειτουργίας στα μεγάλα αστικά κέντρα – έμφαση στην πρόληψη και στην προαγωγή της υγείας.

2. Κινητές Ομάδες Υγείας για υπηρεσίες ΠΦΥ σε αγροτικές και ημιαστικές περιοχές, με στόχο τη φροντίδα κατοίκων της υπαίθρου που έχουν χρόνια προβλήματα υγείας και δυσκολία πρόσβασης στις δημόσιες δομές.

3. Δίκτυο ολοκληρωμένης υγειονομικής και κοινωνικής φροντίδας στην κοινότητα : Ανάπτυξη υπηρεσιών κατ’ οίκον φροντίδας από τις δομές ΠΦΥ (Κέντρα Υγείας και ΤΟΜΥ) σε συνέργεια με τις Κινητές Ομάδες Υγείας (ΚΟΜΥ) και τις κοινωνικές δομές των ΟΤΑ (Βοήθεια στο Σπίτι).

4. Δίκτυο κοινοτικών υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας για την κάλυψη των νέων αναγκών που δημιουργεί η πολλαπλή (υγειονομική-οικονομική-κοινωνική) κρίση. Διασύνδεση των πρωτοβάθμιων δομών Ψυχικής Υγείας με την ΠΦΥ. Εθνικό σχέδιο δράσης για την πρόληψη-έγκαιρη διάγνωση ψυχικών

διαταραχών σε παιδιά και εφήβους. Νέες δομές ( Κέντρα Ημέρας – Οικοτροφεία) για αυτισμό.

5. Σχολική Υγεία: Υπηρεσίες πρόληψης και προαγωγής υγείας στο Σχολείο. Καθιέρωση του θεσμού του σχολικού νοσηλευτή αι του σχολικού ψυχολόγου σε όλα τα σχολικά συγκροτήματα της χώρας, με προτεραιότητα στις δομές της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης.

6. Δημόσια Οδοντιατρική φροντίδα με ευθύνη του ΕΣΥ και του ΕΟΠΥΥ – Ενίσχυση των οδοντιατρείων των Κέντρων Υγείας, ενεργοποίηση της ειδικότητας της νοσοκομειακής οδοντιατρικής, ενίσχυση των οδοντοτεχνικών εργαστηρίων στις δημόσιες δομές, υλοποίηση συστηματικού προληπτικού προγράμματος για τη στοματική υγεία του συνόλου του παιδικού πληθυσμού – καθιέρωση και εφαρμογή του θεσμού του «οδοντιάτρου υπηρεσίας υπαίθρου» για τα Κέντρα Υγείας και τα νοσοκομεία όλης της χώρας – αυξημένη κάλυψη οδοντιατρικής φροντίδας ( προληπτικής-θεραπευτικής-οδοντοπροσθετικής) από τον ΕΟΠΥΥ.

7. Εθνικό Σχέδιο για την Αποκατάσταση. Ανάπτυξη κλινικών αποθεραπείας- αποκατάστασης σε νοσοκομεία του ΕΣΥ, ενίσχυση των ΚΕΦΙΑΠ ( για ανοικτού και κλειστού τύπου φροντίδα) και ανάπτυξη δημόσιων υπηρεσιών Ειδικής Αγωγής σε κάθε Περιφερειακή Ενότητα της χώρας.

8. Εθνικό Σχέδιο για την ολιστική αντιμετώπιση του καρκίνου – ενεργοποίηση του Εθνικού Ινστιτούτου Νεοπλασιών (ΕΙΝΕ), με στόχο την πρόληψη, έγκαιρη διάγνωση,πρόσβαση όλων των ασθενών σε καινοτόμες θεραπείες, στην Ιατρική Ακριβείας και σε φροντίδα τελικού σταδίου.

9. Ανάπτυξη της γηριατρικής, δημιουργία δημόσιων δομών μετανοσοκομειακής και ανακουφιστικής φροντίδας, Κέντρα Ημέρας και στεγαστικές δομές για άτομα με άνοια και νόσο Altzheimer.

10. Δημόσιες υπηρεσίες αναπαραγωγικής υγείας και υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, πολιτικές ενίσχυσης του φυσιολογικού τοκετού και του μητρικού θηλασμού.

11. Δημόσιες πολιτικές για τηνολιστικήαντιμετώπιση των Εξαρτήσεων (πρόληψη-μείωση της βλάβης-απεξάρτηση-επανένταξη). Ενίσχυση μορφών κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας (ΚΟΙΣΠΕ, ΚΟΙΣΕΝ) για την κοινωνική επανένταξη των ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας και εξαρτήσεων.

Δ. Αναδιοργάνωση των Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας – έμφαση στην πρόληψη και στην προαγωγή της Υγείας

α.Συγκρότηση σύγχρονου μηχανισμού επιδημιολογικής επιτήρησης των μεταδοτικών νοσημάτων, αποκέντρωση και περιφερειακή ανάπτυξη των υπηρεσιών του ΕΟΔΥ, ενίσχυση των Περιφερειακών Εργαστηρίων Δημόσιας Υγείας, διασύνδεση των Διευθύνσεων Δημόσιας Υγείας των Περιφερειών με ΠΦΥ και ΕΟΔΥ και στελέχωση τους με γιατρούς και επόπτες Δημόσιας Υγείας, καθώς και άλλους επιστήμονες εξειδικευμένους στην Δημόσια Υγεία.

β. Ενίσχυση της Ιατρικής της Εργασίας, της υγιεινής και ασφάλειας στους εργασιακούς χώρους, της επαγγελματικής και περιβαλλοντικής υγείας.

γ. Φροντίδα Υγείας των ευάλωτων πληθυσμών (πρόσφυγες-μετανάστες, Ρομά, άστεγοι, τοξικοεξαρτημένοι, άνθρωποι σε ακραία φτώχεια), καθώς και όσων

διαβιούν σε κλειστές δομές (γηροκομεία, προνοιακά ιδρύματα, φυλακές, στρατόπεδα κλπ).

Ε. Αναβάθμιση της νοσοκομειακής περίθαλψης με προτεραιότητα :

1. Τη διασφάλιση της σταθερής λειτουργίας του αναγκαίου αριθμού κλινών ΜΕΘ με βάση τον ευρωπαϊκό μέσο όρο ( 1κλίνη/100.000 κατοίκους), χωρίς να συμπεριλαμβάνονται οι κλίνες των ΜΑΦ, Μονάδων Εμφραγμάτων, Μονάδων Εγκαυμάτων, καρδιοχειρουργικών ΜΕΘ κλπ.

2.Την ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης στην επείγουσα ιατρική και της πλήρους λειτουργίας αυτοτελών ΤΕΠ στα νοσοκομεία δυναμικότητας >150 κλινών.

3. Τη διασφάλιση της λειτουργικής επάρκειας των δευτεροβάθμιων νοσοκομείων της επαρχίας, με στόχο να αποφεύγεται η μη αναγκαία διακομιδή περιστατικών σε τριτοβάθμια νοσοκομεία των μεγάλων αστικών κέντρων.

4. Τις στοχευμένες παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση διαρθρωτικών προβλημάτων που ταλαιπωρούν τους ασθενείς και αναιρούν το δικαίωμα τους σε αξιοπρεπή περίθαλψη (διαφανής λίστα χειρουργείου, μείωση χρόνων αναμονής για ραντεβού, αναβάθμιση ξενοδοχειακού εξοπλισμού, αναμόρφωση των χώρων αναμονής κλπ).

5. Την αναμόρφωση του πλαισίου της πέραν του πρωινού ωραρίου τακτικής λειτουργίας των νοσοκομείων, χωρίς οικονομική επιβάρυνση των ασθενών.

6.Την αναβάθμιση της διοίκησης των νοσοκομείων και της αποδοτικής διαχείρισης των πόρων, με ενίσχυση του ρόλου των τμημάτων ποιότητας, πληροφορικής, προστασίας των δικαιωμάτων των ασθενών, με κεντρικοποίηση των προμηθειών και διασύνδεση των πληροφοριακών συστημάτων των νοσοκομείων με τον Ατομικό Ηλεκτρονικό Φάκελο Υγείας και την Ηλεκτρονική Συνταγογράφηση.

ΣΤ.Εθνικό Σχέδιο Υποδομών Υγείαςγια τησταδιακή αναβάθμιση όλων των «γερασμένων» κτιριακών υποδομών και του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού των νοσοκομείων, Κέντρων Υγείας, ΚΕΦΙΑΠ, δομών Ψυχικής Υγείας και λοιπών δημόσιων δομών υγείας. Αξιοποίηση και επαναλειτουργία σε νέα βάση νοσοκομείων που έκλεισαν ή συρρικνώθηκε η λειτουργία τους τα πρώτα μνημονιακά χρόνια (Λοιμωδών Αθήνας και Θεσσαλονίκης, «Παναγία», «Αμαλία Φλέμιγκ»), ανάπτυξη νέων νοσοκομείων (πχ. ΒΑ Αττική, 2ο ογκολογικό νοσοκομείο Θεσσαλονίκης) ή κατασκευή καινούργιων σε αντικατάσταση πεπαλαιωμένων νοσοκομειακών μονάδων, επαναφορά του «Ερρίκος Ντυνάν» στο καθεστώς του Ιδρύματος κοινωφελούς χαρακτήρα, ενεργειακή αναβάθμιση όλων κτιριακών εγκαταστάσεων του ΕΣΥ, ανανέωση του στόλου του ΕΚΑΒ με ασθενοφόρα χαμηλών ρύπων.

Ζ. Θεσμική-Διοικητική-Ψηφιακή ανασυγκρότηση του ΕΣΥμε σύγχρονους Οργανισμούς ΥΠΕ-νοσοκομείων-Κέντρων Υγείας, με δημοκρατική και συμμετοχική διοίκηση, αξιοκρατία, δημόσια λογοδοσία, μηχανισμούς αξιολόγηση της ποιότητας των υπηρεσιών. Ολοκλήρωση και καθολική εφαρμογή του Ατομικού Ηλεκτρονικού Φακέλου Υγείας (ΑΗΦΥ), σε διασύνδεση με το Σύστημα Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης και τα Μητρώα Ασθενών. Ολοκληρωμένη διασύνδεση των πληροφοριακών συστημάτων ανάμεσα στα διαφορετικά επίπεδα και δομές του συστήματος υγείας ( Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα), με διαχείριση των δεδομένων Υγείας ( BigData) με βάση το δημόσιο συμφέρον και την προστασία των προσωπικών δεδομένων των πολιτών. Ενσωμάτωση των επιτευγμάτων της 4ης

βιομηχανικής επανάστασης και της τεχνητής νοημοσύνης στην ψηφιακή αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας.

Η. Δημόσια φαρμακευτική πολιτική.

Εγγυημένη πρόσβαση των ασθενών σε όλες τις σύγχρονες και αποτελεσματικές θεραπείες. Δημιουργία Οργανισμού Αξιολόγησης Ιατρικής Τεχνολογίας (ΗΤΑ) για την αξιολόγηση των νέων φαρμάκων, εμβολίων, ιατροτεχνολογικών προϊόντων και των σύγχρονων διαγνωστικών και θεραπευτικών πράξεων. Στήριξη της αναπτυξιακής προοπτικής της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας και της επένδυσης στην παραγωγή καινοτόμων φαρμάκων. Ενίσχυση της βιοϊατρικής έρευνας με επαναφορά της αρμοδιότητας στην ΓΓΕΤ και ουσιαστική οικονομική ενίσχυση των δημόσιων ερευνητικών κέντρων. Μείωση κατά 50% της θεσμοθετημένης συμμετοχής των πολιτών στο κόστος των φαρμάκων για χρόνια νοσήματα. Κοινή ευρωπαϊκή στρατηγική για βιώσιμα συστήματα καθολικής πρόσβασης στην φαρμακευτική καινοτομία, με άμεση άρση του καθεστώτος προστασίας της πατέντας για φάρμακα/εμβόλια που αφορούν την πανδημία.

Θ. Σχέση Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα Υγείας – παροχές υγείας του ΕΟΠΥΥ.

Παράλληλα με την ενίσχυση της αποδοτικότητας του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, είναι αναγκαία η συμπληρωματική λειτουργία του Ιδιωτικού τομέα, για τη δωρεάν παροχή, μέσω του ΕΟΠΥΥ, σύγχρονων και ποιοτικών υπηρεσιών υγείας. Οι συμβάσεις του ΕΟΠΥΥ με τους ιδιώτες γιατρούς-κλινικές-εργαστήρια-κέντρα αποκατάστασης ή άλλους επαγγελματίες υγείας, θα αναπροσαρμόζονται με βάση τη διαρκώς αυξανόμενη ικανότητα του ΕΣΥ να καλύπτει έγκαιρα και αποτελεσματικά περισσότερες υγειονομικές ανάγκες των πολιτών. Μέριμνα για τη στήριξη των ελευθεροεπαγγελματιών υγειονομικών και την αποτροπή της ολιγοπωλιακής αναδιάρθρωσης της αγοράς και της κυριαρχίας των διαγνωστικών και θεραπευτικών ομίλων. Ριζική αναπροσαρμογή των κλειστών προϋπολογισμών του ΕΟΠΥΥ για την πλήρη κάλυψη των αναγκών των ανασφάλιστων πολιτών ( δικαιούχοι του ν.4368/2016) και τη διεύρυνση των παροχών του ( οδοντιατρική φροντίδα, ιατρικές συσκευές κλπ).

Οι παραπάνω προγραμματικές κατευθύνσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για την Υγεία, μπορούν να εγγυηθούν ότι θα προκύψει μια σοβαρή «παρακαταθήκη» μετά την πανδημία, ότι θα «θωρακιστεί» σε μόνιμη βάση το ΕΣΥ και η Δημόσια Υγεία στη χώρα και ότι θα υπάρξει μετρήσιμη κοινωνική ανταποδοτικότητα από τη διεύρυνση του φάσματος και της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας, όχι μόνο για τους οικονομικά αδύναμους αλλά και για τη μεσαία τάξη.