ΑΡΘΡΟ
Του Captain Νικόλαου Κ. Μεταξά
ATPL
AIRLINE PILOT
B737NG AIRBUS 320
Μην ακούω ανοησίες για Ιστορική αιωνιότητα. Κάθε ομορφιά είναι αιωνιότητα. Ό,τι βλέπω, ό,τι ακούω, ό,τι αγγίζω, χώμα, αέρας, φως, είναι μέρος της αιωνιότητας. Αιωνιότητα δεν είναι ό,τι αντέχει στο χρόνο – γιατί τότε θα’ χαν τα πρωτεία οι πολυκατοικίες και οι ουρανοξύστες – αλλά ό,τι σφραγίζει μια στιγμή ανεπανάληπτα. Ο Ιστορικός σπασμός είναι μια αιωνιότητα, κι ας μην αποτυπώνεται πουθενά αυτός.
Η παραχάραξη της ιστορίας ενός κράτους, ενός τόπου στην υπηρεσία της μικροπολιτικής, των συμφερόντων βάσει χρηματισμού ή από ανιδιοτελείς επιθυμίες προβολής ή σκοπιμότητες, με σκοπό την πραγματική αλλοίωση της Ιστορικής, Πολιτιστικής και Κοινωνικής εικόνος του τόπου μας.
Αυτό συμβαίνει με την πόλη μου, την Ιστορική Δράμα, της οποίας εντέχνως, σκοπίμως και με ραδιούργο τρόπο μέσω πάσης φύσεως μέσου εντύπου ή μη να αλλοιώνεται τόσο η ιστορία της, η καθημερινότητά της, οι άνθρωποι που από κάθε μετερίζι πάλεψαν και έκτισαν ένα λιθαράκι στο κτίσιμο της ιστορίας της, και έρχονται άσχετοι, καπηλευτές και ανιστόρητοι, ακοινώνητοι που προσπαθούν δια μέσου εκδηλώσεων, αλλά και δια μέσου παντός εντύπου να περάσουν γεγονότα τα οποία δεν δένουν με τον τόπο μας.
Γράφει ιστοσελίδα φορέα της Πόλης μας:
Παρά το γεγονός ότι δεν αφθονούν τα στοιχεία, είναι αναμφίβολο ότι η Δράμα ανάγει την ιστορία της στους αρχαίους χρόνους. Όντας χτισμένη κοντά στους Φιλίππους και σε σημείο που δέσποζε σ’ ένα εύφορο κάμπο, συμπεραίνουμε – με βάση τις ιστορικές, γλωσσολογικές και αρχαιολογικές ενδείξεις – ότι η πόλη της Δράμας δεν στερείται αξιόλογου παρελθόντος
Χρειάζεται φαεινός νους για να κάνει μια τέτοια αναφορά μιας και πασά πόλη και χώρα και οι οικούντες εν αυτή υπήρχαν απ’ αιώνων.
Σε αυτό το παιχνίδι παίζουν και κάποια μέσα ενημέρωσης, τοπικά έντυπα ή μη, που δια δικούς τους λόγους, καθαρά συμφέροντος, πληροφορούν και αλλάζουν πρόσωπα, πράγματα αλλά και καταστάσεις της πόλης μας.
Αυτή είναι η Δράμα των προγόνων μας !!!! έτσι όπως την παρουσιάζει η ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ;
ΑΡΑΓΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΑΡΟΧΕΤΕΥΟΥΝ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΙΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΙ ΣΚΟΠΟΥΣ ΕΧΟΥΝ;
Θα τρίζουν τα κόκκαλα όλων αυτών που έδωσαν την ζωή τους δια την ελευθερία της, όλων αυτών που πάντιο τρόπο μόχθησαν ώστε οι νεότερες γενεές να γνωρίζουν την ιστορία αλλά και τα γεγονότα που διαδραματιστήκαν, όλους αυτούς που με την άοκνη συμπεριφορά τους δίχως ανταλλάγματα έδωσαν και την τελευταία ικμάδα τους μην ζητώντας τίποτε άλλο απ’ το καλό του τόπου τους, όλους αυτούς που με την οικονομική τους ευμάρεια έκαναν γνώση την Δράμα στα τότε γνωστά.
Η τοποθέτηση των ιστορικών συμβάντων στις πραγματικές τους διαστάσεις, ο θάνατος των μύθων, αλλά και η επικέντρωση στην ουσία των γεγονότων, είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις, ώστε να μη διαπράξουμε το σφάλμα μαζί με τα νερά του μπάνιου να πετάξουμε και το μωρό.
Οι μισές αλήθειες και η παραχάραξη της Ιστορίας ήταν ανέκαθεν η αγαπημένη ενασχόληση της εξουσίας και των υπηρετών της προκειμένου να κρατούν το μακάριο λαό σε καταστολή και ύπνωση, βέβαιος αυτός ότι έχουν εκπληρωθεί οι στόχοι και οι προσδοκίες του και να μην αναμοχλεύει παλιές ιστορίες που μιλούν για επανάσταση, για δικαιοσύνη, για ισότητα, για ελευθερία αλλά και για γνώση του τόπου του, δηλαδή την ιστορία του, τους ανθρώπους που έπαιξαν σημαντικό ρόλο σε κάθε επίπεδο και σε κάθε έκταση πολιτική, πολιτιστική, ιστορική για τον τόπο τους.
Είναι γενικά αποδεκτό ότι όταν οι άνθρωποι δεν υπακούουν στην ανάγκη ή στη συνήθεια, το σύνολο των ενεργειών τους είναι συνάρτηση της γνώσης ή «γνώσης» που μεταφέρουν.
Αυτό σημαίνει ότι κάθε πράξη-παρέμβαση στην κοινωνική πραγματικότητα καθορίζεται σ’ ένα μεγάλο βαθμό από τις πληροφορίες που έχουν δεχτεί από το άμεσο κι έμμεσο περιβάλλον, από την οικογένεια, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το σχολείο ειδικά το τελευταίο έχει αποφασιστικό ρόλο στη μετάδοση πληροφοριών λόγω του συνεχούς και οργανωμένου τρόπου μετάδοσης.
Οι πληροφορίες σχηματίζουν κρίσεις και πεποιθήσεις που αποτελούν μέρος του μηχανισμού που κατευθύνει τις ενέργειές μας.
Στο σχολείο ο μαθητής διαμορφώνει τρόπο σκέψης και δράσης ανάλογα με τις πληροφορίες που έχει δεχτεί. Όταν η κοινωνική πραγματικότητα του μακρινού ή του κοντινότερου παρελθόντος παρουσιάζεται σωστά -όπως πραγματικά είναι- τότε το μάθημα συμβάλλει στη διαμόρφωση κοινωνικής συνείδησης ικανής να «βλέπει», να κατανοεί, να παρεμβαίνει θετικά. Όταν όμως κυριαρχεί η ιστορική ανακρίβεια, τότε διαμορφώνεται κοινωνική συνείδηση πλανημένη, ανίκανη να σχηματίζει σωστή αντίληψη και κρίση και συνεπακόλουθα σωστή πράξη.
Η Ιστορία αφηγείται ανθρώπινες ενέργειες που σαφώς συνεπάγονται τιμές ή ενοχές για όσους έχουν σχέση μ’ αυτές. Με βάση όσα μαθαίνει ο νέος άνθρωπος στο σχολείο, σχηματίζει αξιολογικές κρίσεις για άλλους ανθρώπους, για κοινωνικές ομάδες, στρώματα, τάξεις, σεβασμό και εμπιστοσύνη ή αποστροφή και έχθρα.
Αυτοί, λοιπόν, χρησιμοποιούν διάφορες μεθόδους απόκρυψης της ιστορικής αλήθειας, όπως την αποσιώπηση, παραποίηση, παρερμηνεία κ.λπ. Όλ’ αυτά, μ’ έναν σκοπό: τη δημιουργία πλανημένων κοινωνικών συνειδήσεων που σκέφτονται και ενεργούν σε βάρος των ίδιων τους των συμφερόντων.
Δεν γνωρίζω το γιατί, αλλά είμαι σίγουρος ότι όποιοι ανακατεύονται με την πόλη σε κάθε έκφραση και έξωθεν μαρτυρία ύπαρξη της έχουν ιδία συμφέροντα γιατί θα το δείξει ο χρόνος ο όποιος θα αποκαλύψει και τις βουλές τους αλλά και τα σχέδια τους.
Σίγουρα αυτοί οι τεθνεώτες και οι πολλοί εν ζωή που ασχοληθήκαν, έγραψαν και αγωνίστηκαν για την διατήρηση της αυθεντικότητας της πόλης με διάφορες θεματολογίες και διαφορά θέματα ανάπτυξης δεν θα νιώθουν σιγουρότατα ευχαριστημένοι όταν βλέπουν ακούνε και δέχονται αλλοιώσεις από πάσης φύσεως παραπληροφόρηση.
Με την σύλλεξη στοιχείων και την καταγραφή της Ιστορίας όπως οι Κύριοι Πασχαλίδης, Τσελεμπής, Φώτης Τριαρχης και πολλοί άλλοι που ασχοληθήκαν και μου είναι αδύνατον να τους αναφέρω μιας και ο καθένας ασχολήθηκε γράφοντας ένα πόνημα κατά την δίκη του ανάπτυξη συνεπικουρουμένου από ιστορικές πηγές διαφόρων πληροφοριών, προσέτρεξαν σε πολλές ιστορικές πηγές δια να μπορέσουν να δώσουν μια μορφή αλλά και μια δόμηση στην ιστορικότητα της πόλης μας, παρόλα αυτά ασχοληθήκαν περισσότερο με την ιστορική απεικόνιση της πόλης αφήνοντας από έξω στοιχειά κοινωνικής, πολιτιστικής κουλτούρας από παλαιόθεν μέχρι πρότινος.
Τα γεγονότα της Δράμας 1941 – Απόπειρα για μια διαφορετική ερμηνεία
Δι’ αυτό το λόγο παρεισφρήσανε, βρίσκοντας κερκόπορτες ανοιχτές, επίβουλοι ανιστόρητοι και προβάλλουν πράγματα, πρόσωπα, καταστάσεις από την προπολεμική αλλά και μεταπολεμική Δράμα, τα οποία αφενός δεν επέχουν κάποια θέση τόσο στην εικόνας της πόλης και του Νομού, αλλά και στην διάκριση των πρόσωπων Αρχόντων που έζησαν, δημιούργησαν, και διέπρεψαν στην πόλη.
Σίγουρα θα τρίζουν τα κόκαλα αυτών των ανθρώπων αλλά και πολλών άλλων δια την ενεργεία αυτών που με τον ένα ή τον άλλον τρόπο προσπαθούν να αλλάξουν την ιστορία της πάλης.
Εδώ σε αυτό το άρθρο δεν θα κάνω ούτε ανάλυση, αλλά ούτε και ανακωχή γύρω από την Ιστορία της πόλης που γεννηθήκαν οι γονείς μου, της πόλης που γεννήθηκα εγώ και η αδελφή μου, της πόλης που γεννήθηκε το παιδί μου. Δεν επιτρέπω σε κανένα να παίζει με την ιστορία παλαιά αλλά και νέα με γνώμονα τον εντυπωσιασμό αλλά και την προβολή. Το αίμα, τα κόκαλα των σφαγιασμένων συμπολιτών μου, αλλά και τα οστά των χιλιάδων πολιτών που γεννηθήκαν μεγάλωσαν και πρόσφεραν ένα λιθαράκι σε κάθε τομέα της πόλης αυτής θα τρίζουν για όλους αυτούς τους επαΐοντες πατριδοκάπηλους.
