ΑΡΘΡΟ

Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου

Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.

 

Δυστυχώς στην γη μας γίνονται άγριοι πόλεμοι, με θύματα αθώους ανθρώπους. Μάλιστα οι περισσότεροι από την παρέμβαση των ΗΠΑ.

Εμφύλιος: Πολυσυλλεκτικός όρος, γίνεται μεταξύ δύο οργανωμένων ομάδων στο ίδιο κράτος ή από ένα πρώην ενωμένο. Είναι υψηλής έντασης, σχετίζεται με τακτικές ένοπλες δυνάμεις οργανωμένες και μεγάλης κλίμακας. Συνέπεια μεγάλος αριθμός θυμάτων και κατανάλωση σημαντικών πόρων, πάντα με παρέμβαση εξωτερικών δυνάμεων και συνήθως διαρκεί 2-4 χρόνια.

Η Ελλάδα είχε αρκετούς εμφυλίους. Ο τελευταίος τελείωσε το 1949. Ξεκίνησε από τις μεγάλες αδικίες και γιατί «σκότωναν τους κομμουνιστές σαν μύγες». Αδικία: Έλλειψη δικαιοσύνης, χωρίς ηθικές επιταγές, με ζημία στους αδυνάτους.

1881: Μετά την προσάρτηση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα, η γη άλλαξε χέρια ιδιοκτησίας, από Τούρκους τσιφλικάδες πέρασε στους Έλληνες τσιφλικάδες – άραγε πώς; πάντα αναρωτιέμαι- οι οποίοι αποδεικνύονται χειρότεροι των προκατόχων. Τα τσιφλίκια προσέλκυσαν τους Έλληνες του εξωτερικού, πλούσιοι, που ασχολούνταν με χρηματικές ή τραπεζικές δραστηριότητες. Επίσης νομάρχες, δικαστικοί, γιατροί, δικηγόροι –όσοι ήξεραν τα κόλπα- και πρώην κολίγοι (σκλάβοι της γης) που ήταν οι πιο στεγνοί εκμεταλλευτές των αγροτών. Έτσι μετά τους πασάδες, έγιναν σκλάβοι των μπέηδων και μάλιστα τα ελάχιστα δικαιώματα των κολίγων αφαιρέθηκαν με τις ευλογίες του Ελληνικού κράτους. Μετά και την προσάρτηση της Άρτας υπήρξαν χειρότερες συνθήκες ζωής από αυτές των προγόνων τους επί Τουρκοκρατίας, αφού αντιμετώπιζαν εξώσεις από τα κτήματα που καλλιεργούσαν και η δεινή κατάσταση των φτωχών αγροτών επιβαρυνόταν μάλιστα από τη διεθνή κατάσταση, διότι ο παγκόσμιος καπιταλισμός βρισκόταν σε κρίση οξύτατη.

Οι αγρότες έδιναν στον γαιοκτήμονα – αφέντη το 1/3 ή 1/2 της σοδειάς και τον εφοδίαζαν από τα ζώα που έβοσκαν με ικανή ποσότητα τυριού, γάλακτος, βουτύρου, επίσης καυσόξυλα και άλλα αγαθά και ένα θηλυκό μέλος της οικογένειας ως υπηρέτρια. Ο αφέντης εξουσίαζε το σώμα των γυναικών και θυγατέρων των κολίγων οι οποίες ήταν συχνά θύματα βιασμού από τον αφέντη ή τον επιστάτη του. Ο αφέντης είχε δικαίωμα την πρώτη νύχτα του γάμου να κοιμάται με τη νύφη. Οι κολίγοι κατοικούσαν σε τρώγλες, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη –θέριζε η ελονοσία-, χωρίς μόρφωση, με εξαθλίωση και αφόρητες ταπεινώσεις. Χτυπούσαν τρεις φορές το μέτωπό τους στο χώμα και φιλούσαν το αριστερό πόδι του αφέντη, ενώ δεν έπρεπε να κυκλοφορούν μετά τη δύση του ηλίου. Αυτοί οι λίγοι ολιγάρχες είχαν την συνεχή εύνοια από το Κράτος. Επόμενο να αναπτυχθεί το Απελευθερωτικό Κοινωνικό Κίνημα των κολίγων (συντρόφων) με βάση το σύνθημα της απαλλοτρίωσης και το μοίρασμα των κτημάτων. Πρωτεργάτης στο ξεσηκωμό στη Λάρισα – Κιλερέρ ήταν ο Μαρίνος Αντύπας (1872-1907) από την Κεφαλονιά, όταν επέστρεψε από την Ευρώπη (ο Φεραίος του αγροτικού διαφωτισμού – έγραψα κείμενο στις 2-3-2017 για τη δολοφονία του).

Μετά το 1910 επέστρεψαν πολλοί Έλληνες Μαρξιστές στην χώρα μας, αφού άρχισε να διαδίδεται ο σοσιαλισμός – κομμουνισμός στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να τους εξοντώνουν, αλλά να γίνονται όλο και περισσότεροι και μάλιστα ήταν πρωτεργάτες, ΕΑΜίτες, ΕΠΟΝίτες, στην Εθνική Αντίσταση κατά του ναζισμού. Έτσι άρχισε ένα άγριο άνευ προηγουμένου κυνηγητό για τον αφανισμό των Ελλήνων μαρξιστών – κομμουνιστών με φυλακίσεις, εξορίες, βασανιστήρια. Έτσι άρχισε το 1947 ο Εμφύλιος στην Ελλάδα ως άμυνα σε όλα αυτά. ο κόμπος είχε φτάσει στο χτένι.

26-8-2017: Επιστολή του δημοφιλούς μας μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη (με τα τραγούδια του μεγαλώσαμε, ακούγοντάς τα κρυφά, διότι υπήρχε ο ασφυκτικός πολιτικός, κοινωνικός, αστυνομικός κλοιός της δεκαετίας του ’60 της Κυβέρνησής μας, με τα τραγούδια λάβαρα αντίστασης που τα απαγόρευαν. Οι λογοκριτές φεύγουν, τα τραγούδια μένουν). Έγραψε όχι εξίσωση ή ταύτιση κομμουνισμού – ναζισμού. Οι μάχες στο Στάλινγκραντ, Λένινγκραντ, εμπόδισαν τον Χίτλερ να γεμίσει την υφήλιο Άουσβιτς και στρατόπεδα εξόντωσης στην Ελλάδα.

Μαθαίνουμε, συμπεραίνουμε, αντιδρούμε πάντα για το καλό.