ΑΡΘΡΟ

Της Τόλης Καραγιαννίδου – Τσολπίδου

Συνταξιούχου τραπεζικής υπαλλήλου πρώην Α.Τ.Ε.

 

 

Συνήθως όταν κάποιος αλλάζει κόμμα πηγαίνει σ’ αυτό που ταιριάζει περισσότερο με την ιδεολογία του, όχι σε άλλο άκρο, π.χ. από Κεντρώος ή Αριστερός πηγαίνεις στο Σοσιαλιστικό ή από το Σοσιαλιστικό σε Αριστερό ή από Κομμουνιστικό σε ριζοσπαστικό κομμουνιστικό κόμμα.

Γιατί οι πολιτικοί μας «παίρνουν σβάρνα» τα κόμματα; Γιατί ξαφνικά δεν συμφωνούν με το κόμμα που ανήκαν;

Μετά τον Εμφύλιο και κατά την Κυβέρνηση ΕΡΕ του Κων/νου Καραμανλή γινόντουσαν σε δημοκρατικούς πολίτες, σε κομμουνιστές, σε στελέχη του Κ.Κ.Ε. ομαδικές συλλήψεις, δολοφονίες, φυλακίσεις, βασανιστήρια, εξορίες, εκτοπίσεις.

Όλα αυτά τα αποτρόπαια τα απεχθάνονταν ο Βουλευτής, γεννηθείς στο Κερατσίνι το 1964. Μάλιστα από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με την πολιτική. Υπήρξε μέλος της ΚΝΕ. Το 1990 στο 5ο Συνέδριο (μετά τη διάσπαση της ΚΝΕ το 1989) εκλέχτηκε Γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ. Το 1991 προσχώρησε στον Συνασπισμό και το 1993 στο Πα.Σο.Κ. Διετέλεσε Αντινομάρχης Πειραιά από 1994-1996. Ορίστηκε Σύμβουλος Στρατηγικής του Προέδρου της Ν.Δ. Κυριάκου Μητσοτάκη το 2015 και Συντονιστής Στρατηγικού Σχεδιασμού και Επικοινωνίας του κόμματος της Ν.Δ. από το 2016-2019. Το 2019 εξελέγη Βουλευτής Επικρατείας με τη Ν.Δ. και ορίστηκε Υπουργός Εσωτερικών στην Κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη. Μετά τον ανασχηματισμό στις 31/8/2021 ορίστηκε Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, αντικαθιστώντας τον Μ. Χρυσοχοΐδη.

Όπως καταλάβατε μιλούμε για τον Τάκη Θεοδωρικάκο.

Και αφού έβαλε ένα Χ σε αυτά που πίστευε για τον Εθνάρχη, όταν ξεναγήθηκε από τον Κ. Καραμανλή, Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών, στο σπίτι του Κων/νου Καραμανλή στην πρώτη Σερρών είπε στο ΘΕΜΑ: Οι ιδέες του Εθνάρχη, οι αποφάσεις, οι πράξεις αποτελούν παρακαταθήκη για τον Ελληνικό λαό! (ξαφνικά έτσι ένιωσε)

Ως κοινωνιολόγος έκανε πολιτικές έρευνες σε Ελλάδα, Κύπρο, Βουλγαρία, Ρουμανία ο κ. Θεοδωρικάκος.

Λέτε οι έρευνες αυτές και σε όλους εμάς να μας οδηγούν να αλλάζουμε συχνά κόμματα, όπου θα μπορούμε να αποδώσουμε καλύτερα ιδεολογικά, εργασιακά, όταν πηγαίνουμε όπου «γέρνει η ζυγαριά» για όφελός μας;