«Οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι καθαρίστριες και όλο το προσωπικό του Νοσοκομείου μας στάθηκε στο ύψος του»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΔΡΑΜΑΣ Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

· «Υπάρχουν διαχρονικές ευθύνες γιατί το σύστημα υγείας “νοσούσε” εδώ και χρονιά»

· «Καλούμε τον κόσμο σε συστράτευση για να διεκδικήσουμε τη θωράκιση του δημόσιου συστήματος υγείας»

· «Πρέπει να μπούμε μπροστά, να μην σκύψουμε το κεφάλι, αλλά με τόλμη και αποφασιστικότητα να διεκδικήσουμε όλα εκείνα τα μέτρα που δεν θα μας ξαναφέρουν στην ίδια κατάσταση»

Συνέντευξη στη εφημερίδα «Εργασία… συν» παραχώρησε ο Πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Γενικού Νοσοκομείου Δράμας κ. Γιάννης Παπαδόπουλος, ο οποίος μίλησε για όλα όσα συνέβησαν στο νοσηλευτικό ίδρυμα της πόλης λόγω Covid-19, αλλά και για όλα όσα πρέπει να γίνουν για να θωρακιστεί το δημόσιο σύστημα υγείας.

Κύριε Παπαδόπουλε, το Γενικό Νοσοκομείο Δράμας μέσα στο 2020, το οποίο μας αφήνει σε λίγες ώρες, κλήθηκε να αντιμετωπίσει πρωτοφανείς καταστάσεις λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού. Τι συνέβη τελικά στη Δράμα και στο νοσηλευτικό ίδρυμα της πόλης το Νοέμβριο και τις πρώτες ημέρες του Δεκεμβρίου;

Χωρίς να θέλουμε να ισχυριστούμε ότι έχουμε μαντικές ικανότητες, ως Σωματείο είχαμε προειδοποιήσει για την πιθανότητα 2ου κύματος έξαρσης της πανδημίας και διεκδικούσαμε να παρθούν τα ανάλογα μετρά όπως να γίνουν προσλήψεις και να ενισχυθεί το Νοσοκομείο. Για τη στάση μας αυτή λοιδορηθήκαμε και συκοφαντήθηκε ο αγώνας μας από τους κυβερνητικούς παράγοντες.

Όλοι οι εργαζόμενοι ήρθαμε αντιμέτωποι με ένα μεγάλο αριθμό ασθενών που ήταν πέρα από τις δυνατότητες που είχαμε λόγω υποστελέχωσης του Νοσοκομείου.

Αναπτύξαμε 140 κλίνες απλής νοσηλείας covid-19, έχοντας μόνο τέσσερις παθολόγους και δυο πνευμονολόγους. Αντίστοιχα ήταν και τα προβλήματα με τους νοσηλευτές, βοηθητικό, διοικητικό και τεχνικό προσωπικό.

Κάτω από αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες ένας μεγάλος αριθμός εργαζομένων, περίπου το 35%, νόσησε. Έδιναν μάχη δουλεύοντας πέρα του ωραρίου τους, χωρίς ρεπό και έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν στις παρούσες συνθήκες.

Πιστεύω, χωρίς να είμαι ειδικός, ότι κουβαλήσαμε ένα βάρος που δεν ήταν για τις πλάτες μας. Είχαμε ζητήσει ως Σωματείο την επίταξη του ιδιωτικού τομέα, τόσο σε γιατρούς όσο και σε υποδομές. Από τη στιγμή που δεν προχώρησε η επίταξη, κληθήκαμε να λειτουργήσουμε στα όριά μας. Οι γιατροί, οι νοσηλευτές, οι καθαρίστριες και όλο το προσωπικό του Νοσοκομείου μας στάθηκε στο ύψος του. Δεν μπορώ να περιγράψω με λίγες λέξεις αυτά που βιώσαμε. Εκατοντάδες ασθενείς στα επείγοντα περιστατικά με πληρότητα 100% όλο το διάστημα, η εργασία πέρα του ωραρίου, οι συνεχόμενες εφημερίες και όλοι άυπνοι είναι μια σύντομη περιγραφή.

Ένας εργαζόμενος στο Νοσοκομείο πώς βίωσε μια τέτοια είδους κατάσταση; Τι συναισθήματα υπήρχαν σε εσάς και στους συναδέλφους σας κατά τη διάρκεια αυτού του δεύτερου κύματος του κορωνοϊού;

Τα συναισθήματα είναι πολυσύνθετα, από τη μια ο φόβος και το αίσθημα της αυτοθυσίας, από την άλλη η αγανάκτηση λόγω της μη επαρκούς βοήθειας εκ μέρους του κράτους, έτσι ώστε να διασφαλίσουμε με το καλύτερο τρόπο την υγεία των ασθενών μας, πολλές φορές βιολογικά έκαμπταν τις αντοχές μας.

Αρκετοί συνάδελφοι επικοινωνούσαν μαζί μου κλαίγοντας τις περισσότερες φορές για να μου μεταφέρουν, ότι θα καταρρεύσουν και η συνομιλία μας τους έδινε κουράγιο αφού εκφράζανε την απογοήτευση τους στους χειρισμούς της Κυβέρνησης. Αξίζει να εκφράσω ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους συναδέλφους μου που στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων με αυταπάρνηση στο πλευρό των ασθενών μας.

Πιστεύετε ότι υπήρχε η ανάλογη προετοιμασία για την αντιμετώπιση όσων τελικά συνέβησαν;

Υπάρχουν διαχρονικές ευθύνες γιατί το σύστημα υγείας «νοσούσε» εδώ και χρονιά, παρόλα αυτά θεωρούμε ότι υπήρχε ο αναγκαίος χρόνος να το θωρακίσουμε.

Οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης και συνεχίζονται μέχρι σήμερα από την Κυβέρνηση, η οποία πήρε την σκυτάλη από τους προηγούμενους, που δεν είναι άλλες από το να κρατάνε χαμηλά τα ποσοστά εργαζομένων στα νοσοκομεία (30000 κενές οργανικές θέσεις ) και χαμηλούς προϋπολογισμούς.

Θέλω να πω ότι αυτοί που πανηγύριζαν τις απολύσεις των εργαζομένων στον χώρο της υγείας, που έδιναν τα εύσημα στους διοικητές των Νοσοκομείων που λειτουργούσαν τα Νοσοκομεία με κριτήριο κόστος-οφέλους, που μείωσαν την κρατική χρηματοδότηση, είναι οι ίδιοι που πρέπει τώρα να πάρουν αντίθετες αποφάσεις κόντρα στην πολιτική που υπηρετούν και κάτω από την πίεση του συνδικαλιστικού κινήματος. Υπό αυτές τις συνθήκες έγιναν αποσπασματικές κινήσεις που ήταν πολύ πίσω από τις ανάγκες των περιστάσεων και δεν έγινε ούτε μια μόνιμη πρόσληψη για το 2020, ενώ ταυτόχρονα συνταξιοδοτήθηκαν 12 συνάδελφοι. Οι λίγες προσλήψεις που έγιναν είναι ορισμένου χρόνου και λήγουν το 2021, που είναι η χρονιά που περιμένουμε αυξημένο αριθμό εργαζομένων που θα συνταξιοδοτηθεί.

Οι προσωρινές λύσεις με μετακινήσεις προσωπικού από άλλες μονάδες υγείας αποτελούν «μπαλώματα». Επίσης τα ράπιντ τεστ δεν γίνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Πολύς λόγος έγινε και γίνεται για την ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας… Πώς μπορεί αυτό τελικά να επιτευχθεί; Τι πιστεύετε πώς πρέπει να γίνει σε τοπικό επίπεδο;

Να σας θυμίσω ότι πριν το ξέσπασμα της πανδημίας η Κυβέρνηση προχώρησε σε συμπράξεις ιδιωτικού με δημόσιου τομέα στην υγεία, δηλαδή σε ιδιωτικοποιήσεις. Περίτρανα αποδείχτηκε ότι αν η υγεία δεν είναι κάτω από τον κρατικό έλεγχο με κεντρικό σχεδιασμό, αν δεν υπάρχει η αναγκαία χρηματοδότηση και η στελέχωση του απαραίτητου ιατρικού – νοσηλευτικού προσωπικού δεν διασφαλίζεται η υγεία του λαού μας.

Χρειάζονται διαφορετικές πολιτικές κατευθύνσεις όπως, ενίσχυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στην πόλη και στην ύπαιθρο, γιατρούς εργασίας στους χώρους δουλειάς και να καλυφθούν οι 231 κενές οργανικές θέσεις στο Νοσοκομείο μας. Επιπλέον να δημιουργηθεί μονάδα βραχείας νοσηλείας, ογκολογικών ασθενών και χημειοθεραπείας.

Άμεσα να γίνει η επαναφορά των δυο παθολογικών κλινικών, ακόμη η δημιουργία εξειδικευμένων κλινικών νεφρολογικής, πνευμονολογικής και νευρολογικής. Χρειάζεται αλλαγή του οργανισμού του Νοσοκομείου με αύξηση των κλινών, του προσωπικού και γενναία κρατική χρηματοδότηση. Αντιλαμβανόμαστε πως αυτό προϋποθέτει συνολικά μια στρατηγική αλλαγή στο σύστημα υγείας και μπαίνοντας στο 2021 να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες του λαού μας. Σήμερα η επιστήμη έχει άπειρες δυνατότητες και είναι αυτονόητο ότι πρέπει να παρέχονται σε όλους.

Τα σωματεία των εργαζομένων στο Νοσοκομείο, και το αυτό στο οποίο είστε Πρόεδρος, αλλά και αυτά των γιατρών και των νοσηλευτών, ανέδειξαν πολλές φορές (με ανακοινώσεις και κινητοποιήσεις) προβλήματα και ελλείψεις. Εισακουστήκατε; Αν όχι συνολικά, είδατε μέρος των αιτημάτων σας να ικανοποιούνται;

Πιστεύουμε ότι μέσα από τους αγώνες μας είχαμε μικρές και μεγάλες κατακτήσεις διαφορετικά θα ήμασταν σε χειρότερες καταστάσεις. Όσο ενώνουμε τις φωνές η συσπείρωση των εργαζομένων είναι μεγαλύτερη και ασκούμε περισσότερη πίεση, όμως σίγουρα δεν δικαιωθήκαμε σε όλα τα αιτήματά μας.

Οι κινητοποιήσεις, οι απεργίες και οι παρεμβάσεις είναι παρακαταθήκη για το μέλλον. Μια μεγάλη μερίδα εργαζομένων, όχι μόνο από το Νοσοκομείο, αλλά τα σωματεία, οι σύλλογοι και ο λαός της περιοχής πήρε ενεργά μέρος δείχνοντας την αλληλεγγύη του σε αυτή την προσπάθεια. Μας αγκάλιασε γιατί κατάλαβε ότι ο αγώνας αφορά και τον ίδιο.

Σε αυτόν τον δρόμο που χαράξαμε καλούμε τον κόσμο σε συστράτευση για να διεκδικήσουμε τη θωράκιση του δημόσιου συστήματος υγείας, στο ενδεχόμενο τρίτου κύματος της πανδημίας και τις μετέπειτα ανάγκες που θα προκύψουν. Ενιαία να αγωνιστούμε, ώστε και σε αυτήν την κρίση να μην πληρώσουμε τις συνέπειες οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι στις πόλεις και στα χωριά.

Σε λίγες ώρες υποδεχόμαστε το 2021. Οι ευχές σας, για τη Δράμα και τους συμπολίτες μας, το Νοσοκομείο και τους συναδέλφους σας, ποιες είναι;

Εύχομαι το 2021 να μας βρει με υγεία, ευτυχία και αισιοδοξία για το μέλλον.

Θρηνήσαμε πολλά θύματα στην Π.Ε. Δράμας ελπίζω να είναι τα τελευταία και γρήγορα να ξεπεράσουμε όλο αυτό το κακό. Δεν αρκεί όμως μόνο να τα ευχόμαστε. Πρέπει να μπούμε μπροστά, να μην σκύψουμε το κεφάλι, αλλά με τόλμη και αποφασιστικότητα να διεκδικήσουμε όλα εκείνα τα μέτρα που δεν θα μας ξαναφέρουν στην ίδια κατάσταση. Είμαι σίγουρος ότι θα καταφέρουμε.

Καλή χρονιά και χρόνια πολλά!