Εκδήλωση τιμής για τις παρασημοφορημένες Εθελόντριες Νοσηλεύτριες του Ερυθρού Σταυρού Δράμας για τις ανεκτίμητες και αποδοτικές υπηρεσίες τους στο Έπος του 1940 πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2024 στο αμφιθέατρο του Δημοτικού Ωδείου. Η εκδήλωση ήταν ενταγμένη στο πλαίσιο εορτασμού των 100 χρόνων λειτουργίας του Περιφερειακού Τμήματος Δράμας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και σε αυτήν παρευρέθηκε ο Πρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού κ. Αντώνης Αυγερινός, καθώς και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου κ. Στέφανος, ο οποίος είναι Πρόεδρος του Περιφερειακού Τμήματος Καβάλας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.
Σε δηλώσεις του στα τοπικά Μ.Μ.Ε. ο Πρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού κ. Αντώνης Αυγερινός ανέφερε: «Μια ιδιαίτερα επετειακή ημέρα για το Περιφερειακό Τμήμα του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού της Δράμας. Επετειακή γιατί μας δίνεται η ευκαιρία να αποτίσουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής, σεβασμού και μνήμης στη σεπτή μνήμη των ευγενών μυσταγωγών και εμπνευσμένων εργατών του Ελληνικού Ερυθροσταυρισμού. Πράγματι πρέπει όλοι να θυμηθούμε και να τιμήσουμε τη μνήμη αυτών των υπέρλαμπρων ανθρώπων που με τις απαράμιλλες, αλτρουιστικές πράξεις και ενέργειές τους λάμπρυναν και καταύγασαν την ελληνοχριστιανική διαδρομή του Έθνους μας. Σήμερα εμείς, οι νεότεροι Ερυθροσταυρίτες και Ερυθροσταυρίτισσες, δεν επιτρέπεται να απογαλακτιστούμε από αυτή τη μοναδική κληρονομιά και δεν επιτρέπεται να είμαστε απλοί μεταπράτες του θαυμασμού των άλλων για την υπέροχη αυτή μοναδική παρακαταθήκη αυτών των ανθρώπων.
Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, 10 Ιουνίου 1877 έτος ίδρυσης, 147 χρόνια μοναδικής προσφοράς προς το Έθνος, είτε Ελληνοτουρκικοί πόλεμοι, Βαλκανικοί πόλεμοι, Α’ Παγκόσμιος, Μικρασιατική καταστροφή. Ο ελληνικός λαός αγνοεί –και δικαίως ίσως αγνοεί- ότι ο Ερυθρός Σταυρός παρέμεινε τουλάχιστον 6 χρόνια στη Μικρά Ασία, συνόδευσε τον Ελληνικό στρατό μέχρι Σαγγάριο ποταμό, Εσκί Σεχίρ, και πάρα πολλές νοσηλεύτριες, νοσοκόμες, εθελόντριες και προσωπικό του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, άφησαν την πνοή τους, προσπαθώντας να εκτελέσουν στο έπακρο το καθήκον τους και δεν άφησαν ούτε έναν Έλληνα τραυματία στρατιώτη χωρίς να τον περιθάλψουν, χωρίς να τον πάρουν μαζί τους.
Όμως, το μεγάλο έπος διετελέσθη στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940-41, όταν εκατοντάδες νοσηλεύτριες και νοσοκόμες και Σαμαρείτες του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στα χιονισμένα βουνά Γράμμου, Βίτσι, Πίνδου, έδωσαν πραγματικά μοναδικά παραδείγματα τόλμης, αυτοθυσίας, ηρωισμού, αυταπάρνησης, προκειμένου να επιτελέσουν το καθήκον τους πλάι στους λεοντόκαρδους μαχητές του Ελληνικού έθνους. Αυτή η ωραία εικόνα της Ελληνίδας εθελόντριας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού σκυμμένη στον τραυματία Έλληνα στρατιώτη στα χιονισμένα βουνά Γράμμο και Βίτσι θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην καρδιά και την ψυχή της κάθε Ελληνίδας, του κάθε Έλληνα, ένα σημείο πραγματικά ανθρωπισμού, εθελοντισμού, αλληλεγγύης, αλτρουισμού, κοινωνικής προσφοράς.
Ως εκ τούτου, εμείς σήμερα πρέπει να φανούμε αντάξιοι συνεχιστές και πρέπει να το πράξουμε. Για αυτό και έχουμε ξεκινήσει την αναγέννηση του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, δημιουργώντας έναν οργανισμό που είναι κοινωνικός, που είναι καινοτόμος, αλτρουιστικός, αλληλέγγυος, αποτελεσματικός και πάνω από όλα διαφανής. Θέλουμε όπως τότε, μετά το Έπος του ’40, αυτό το δέος που αισθανόταν η ελληνική κοινωνία απέναντι στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, να αναζωπυρωθεί μέσα από καίριες, ανθρωπιστικές και ανθρωποκεντρικές παρεμβάσεις, στις οποίες ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός ήταν πάντα πρωτοπόρος και πρωταγωνιστής. Θέλουμε ξανά τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό να γίνει το απάνεμο λιμάνι, το εχέγγυο της Ελληνικής κοινωνίας.
Είναι και θα είναι ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός ο ακαταμάχητος προμαχώνας της εθελοντικής προσφοράς και αλληλεγγύης. Συγχαίρω το Τοπικό Τμήμα του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού της Δράμας, που συμπληρώνει 100 χρόνια συνεχούς λειτουργίας για το ωραίο κοινωνικό έργο που επιτελεί. Συγχαίρω ιδιαίτερα την αγαπητή μας Πρόεδρο, όπως βεβαίως και τα εκλεκτά μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου για το έργο το οποίο επιτελούν και το οποίο παρακολουθώ, συγχαίρω και θα είμαι πάντα αρωγός στις προσπάθειές τους».
